Joba 27

1 Potem dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:PB — Joba 27:1

2 Jako żyje Bóg, który odrzucił sąd mój, a Wszechmocny, który gorzkości nabawił duszy mojej:PB — Joba 27:2

3 Że póki staje tchu we mnie, i ducha Bożego w nozdrzach moich,PB — Joba 27:3

4 Nie będą mówiły wargi moje nieprawości, a język mój nie będzie powiadał zdrady.PB — Joba 27:4

5 Nie daj Boże, żebym was miał usprawiedliwiać; póki dech we mnie, nie odstąpię od niewinności mojej.PB — Joba 27:5

6 Sprawiedliwości mojej trzymać się będę, a nie puszczę się jej; nie zawstydzi mię serce moje, pókim żyw.PB — Joba 27:6

7 Nieprzyjaciel mój będzie jako niezbożnik, a który powstaje przeciwko mnie, jako złośnik.PB — Joba 27:7

8 Co bowiem za nadzieja jest obłudnika, który się w łakomstwie kocha, gdy Bóg wydrze duszę jego.PB — Joba 27:8

9 Izali Bóg usłyszy wołanie jego, gdy nań ucisk przyjdzie?PB — Joba 27:9

10 Izaż się w Wszechmocnym rozkocha? a będzie wzywał Boga na każdy czas?PB — Joba 27:10

11 Uczę was, będąc w ręce Bożej, a jako idę z Wszechmocnym, nie taję.PB — Joba 27:11

12 Oto wy to wszyscy widzicie; przeczże wżdy próżność mówicie?PB — Joba 27:12

13 Tenci jest dział człowieka bezbożnego u Boga, a toć dziedzictwo okrutnicy od Wszechmocnego wezmą.PB — Joba 27:13

14 Jeźli się rozmnożą synowie jego, pójdą pod miecz: a potomstwo jego nie nasyci się chleba.PB — Joba 27:14

15 Którzy po nim zostaną w śmierci pogrzebieni będą, a wdowy jego nie będą go płakały;PB — Joba 27:15

16 Choćby srebra nazgromadzał jako prochu, a nasprawiał szat jako błota:PB — Joba 27:16

17 Tedy nasprawiać ich on, ale sprawiedliwy oblekać je będzie, a srebro ono niewinny dzielić będzie.PB — Joba 27:17

18 Zbuduje dom swój jako mól, a jako stróż budę wystawi.PB — Joba 27:18

19 Bogaty zaśnie, a nie będzie pogrzebiony; spojrzyli kto, alić go niemasz.PB — Joba 27:19

20 Zachwycą go strachy jako wody, w nocy go porwie wicher.PB — Joba 27:20

21 Pochwyci go wiatr wschodni, a odejdzie; bo wicher ruszył go z miejsca swego.PB — Joba 27:21

22 Toć Bóg nań dopuści, a nie przepuści mu, choć przed ręką jego prędko uciekać będzie.PB — Joba 27:22

23 Klaśnie każdy nad nim rękoma swemi, i wysyka go z miejsca swego.PB — Joba 27:23