Loading...
Larger font
Smaller font
Copy
Print
Contents

Polska Biblia

 - Contents
  • Results
  • Related
  • Featured
No results found for: "".
  • Weighted Relevancy
  • Content Sequence
  • Relevancy
  • Earliest First
  • Latest First
    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents

    DziejeApostolskie 2

    1 A gdy przyszedł dzień pięćdziesiąty, byli wszyscy jednomyślnie pospołu.PB — DziejeApostolskie 2:1

    2 Tedy się stał z prędka z nieba szum, jakoby przypadającego wiatru gwałtownego i napełnił wszystek dom, kędy siedzieli.PB — DziejeApostolskie 2:2

    3 I ukazały się im rozdzielone języki na kształt ognia, który usiadł na każdym z nich.PB — DziejeApostolskie 2:3

    4 I napełnieni są wszyscy Duchem Świętym, a poczęli mówić innemi językami, jako im Duch on dawał wymawiać.PB — DziejeApostolskie 2:4

    5 A byli w Jeruzalemie mieszkający Żydowie, mężowie nabożni, z każdego narodu tych, którzy są pod niebem.PB — DziejeApostolskie 2:5

    6 A gdy się stał ten głos, zeszło się mnóstwo ludzi i strwożyli się, że je słyszał każdy z nich mówiące własnym językiem swoim.PB — DziejeApostolskie 2:6

    7 I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali się, mówiąc jedni do drugich: Izali oto ci wszyscy, którzy mówią, nie są Galilejczycy?PB — DziejeApostolskie 2:7

    8 A jakoż my od nich słyszymy każdy z nas swój własny język, w którymeśmy się urodzili?PB — DziejeApostolskie 2:8

    9 Partowie i Medowie, i Elamitowie, i którzy mieszkamy w Mezopotamii, w Judzkiej ziemi, i w Kapadocyi, w Poncie, i w Azyi;PB — DziejeApostolskie 2:9

    10 W Frygii, i w Pamfilii, w Egipcie, i w stronach Libii, która jest podle Cyreny, i przychodniowie Rzymscy; Żydowie, i nowonawróceni;PB — DziejeApostolskie 2:10

    11 Kreteńczycy, i Arabczycy; słyszymy ich, mówiących językami naszemi wielkie sprawy Boże.PB — DziejeApostolskie 2:11

    12 I zdumiewali się wszyscy, i dziwowali się, mówiąc jeden do drugiego: Cóż to wżdy ma być?PB — DziejeApostolskie 2:12

    13 Lecz drudzy naśmiewając się, mówili: Ci się młodem winem popili.PB — DziejeApostolskie 2:13

    14 A stanąwszy Piotr z jedenastoma, podniósł głos swój i przemówił do nich: Mężowie Judzcy i wszyscy, którzy mieszkacie w Jeruzalemie! niech wam to jawno będzie, a przyjmijcie w uszy słowa moje.PB — DziejeApostolskie 2:14

    15 Albowiem nie są ci, jako wy mniemacie, pijani, gdyż dopiero jest trzecia na dzień godzina.PB — DziejeApostolskie 2:15

    16 Aleć to jest ono, co przepowiedziano przez proroka Joela:PB — DziejeApostolskie 2:16

    17 I będzie w ostateczne dni, (mówi Bóg): Wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą, a starcom waszym sny się śnić będą.PB — DziejeApostolskie 2:17

    18 Nawet w oneż dni na sługi moje i na służebnice moje wyleję z Ducha mego, i będą prorokować;PB — DziejeApostolskie 2:18

    19 I ukażę cuda na niebie w górze i znamiona na ziemi nisko, krew, i ogień, i parę dymu.PB — DziejeApostolskie 2:19

    20 Słońce się obróci w ciemność, a księżyc w krew, przedtem niż przyjdzie on dzień Pański wielki i znaczny.PB — DziejeApostolskie 2:20

    21 I stanie się, że ktobykolwiek wzywał imienia Pańskiego, zbawion będzie.PB — DziejeApostolskie 2:21

    22 Mężowie Izraelscy! słuchajcie słów tych Jezusa, onego Nazareńskiego, męża od Boga wsławionego u was mocami i cudami, i znamionami, które czynił Bóg przez niego w pośrodku was, jako i wy sami wiecie;PB — DziejeApostolskie 2:22

    23 Tego za ułożoną radą i przejrzeniem Bożem wydanego wziąwszy, a przez ręce niezbożników ukrzyżowawszy, zabiliście.PB — DziejeApostolskie 2:23

    24 Którego Bóg wzbudził, rozwiązawszy boleści śmierci, jakoż było to niepodobne, aby od niej miał być zatrzymany.PB — DziejeApostolskie 2:24

    25 Albowiem o nim mówi Dawid: Upatrywałem zawsze Pana przed obliczem mojem; bo mi jest po prawicy, abym nie był wzruszony.PB — DziejeApostolskie 2:25

    26 Przetoż rozweseliło się serce moje i rozradował się język mój, nadto i ciało moje odpocznie w nadziei;PB — DziejeApostolskie 2:26

    27 Albowiem nie zostawisz duszy mojej w piekle, a nie dasz świętemu twojemu oglądać skażenia.PB — DziejeApostolskie 2:27

    28 Oznajmiłeś mi drogi żywota, a napełnisz mię radością przed obliczem twojem.PB — DziejeApostolskie 2:28

    29 Mężowie bracia! mogę bezpiecznie mówić do was o patryjarsze Dawidzie, żeć umarł i pogrzebiony jest, a grób jego jest u nas aż do dnia dzisiejszego.PB — DziejeApostolskie 2:29

    30 Będąc tedy prorokiem i wiedząc, że mu się Bóg obowiązał przysięgą, iż z owocu biódr jego według ciała miał wzbudzić Chrystusa, a posadzić na stolicy jego.PB — DziejeApostolskie 2:30

    31 To przeglądając, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowem, iż nie została dusza jego w piekle, ani ciało jego widziało skażenia.PB — DziejeApostolskie 2:31

    32 Tegoć Jezusa wzbudził Bóg, czego my wszyscy jesteśmy świadkami.PB — DziejeApostolskie 2:32

    33 Prawicą tedy Bożą będąc wywyższony, a obietnicę Ducha Świętego wziąwszy od Ojca, wylał to, co wy teraz widzicie i słyszycie.PB — DziejeApostolskie 2:33

    34 Albowiemci Dawid nie wstąpił do nieba, lecz sam powiada: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej,PB — DziejeApostolskie 2:34

    35 Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.PB — DziejeApostolskie 2:35

    36 Niechajże tedy wie zapewne wszystek dom Izraelski, że go Bóg i Panem, i Chrystusem uczynił, tego Jezusa, któregoście wy ukrzyżowali.PB — DziejeApostolskie 2:36

    37 A to słysząc, przerażeni są na sercu i rzekli do Piotra i do innych Apostołów: Cóż mamy czynić, mężowie bracia?PB — DziejeApostolskie 2:37

    38 Tedy Piotr rzekł do nich: Pokutujcie, a ochrzcij się każdy z was w imieniu Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów, a weźmiecie dar Ducha Świętego.PB — DziejeApostolskie 2:38

    39 Albowiemci wam ta obietnica należy i dziatkom waszym, i wszystkim, którzy daleko są, którekolwiek by powołał Pan, Bóg nasz.PB — DziejeApostolskie 2:39

    40 I wielą inszych słów oświadczał się i napominał je, mówiąc: Wyzwólcie się od tego rodzaju przewrotnego.PB — DziejeApostolskie 2:40

    41 Którzy tedy wdzięcznie przyjęli słowa jego, ochrzczeni są i przystało dnia onego dusz około trzech tysięcy.PB — DziejeApostolskie 2:41

    42 I trwali w nauce apostolskiej i w społeczności, i w łamaniu chleba, i w modlitwach.PB — DziejeApostolskie 2:42

    43 I przyszedł strach na każdą duszę, a wiele się znamion i cudów przez Apostołów działo.PB — DziejeApostolskie 2:43

    44 A wszyscy, którzy uwierzyli byli pospołu, i wszystkie rzeczy mieli spólne.PB — DziejeApostolskie 2:44

    45 A osiadłości i majętności sprzedawali, i udzielali ich wszystkim, jako komu było potrzeba.PB — DziejeApostolskie 2:45

    46 A na każdy dzień trwając zgodnie w kościele i chleb łamiąc po domach, przyjmowali pokarm z radością i w prostocie serdecznej.PB — DziejeApostolskie 2:46

    47 Chwaląc Boga i mając łaskę u wszystkiego ludu. A Pan przydawał zborowi na każdy dzień tych, którzy mieli być zbawieni.PB — DziejeApostolskie 2:47

    Larger font
    Smaller font
    Copy
    Print
    Contents