Mowa

Glos jest darem — Głos jest darem powierzonym nam i należy go używać w celu pomagania bliźnim i wzmacniania ich. Jeśli rodzice miłują Boga i chodzą Jego drogami czyniąc sprawiedliwość i sąd, ich mowa nie będzie chorobliwie sentymentalna. Będzie zdrowa, czysta i budująca. Czy w domu, czy poza domem, ich słowa będą zawsze właściwe. Nie zniżą się do żadnej taniej gadaniny.ChD 276.2

Każde słowo ma swój wpływ — Każde słowo wypowiedziane przez ojców i matki ma swój wpływ na dzieci — ku dobremu albo ku złemu. Jeśli rodzice mówią porywczo, wtedy przejawiają ducha synów tego świata, i Bóg uważa ich za dzieci tego świata, a nie za Swoich synów i Swoje córki.ChD 276.3

Słowo wypowiedziane we właściwym czasie może okazać się dobrym nasieniem dla młodych umysłów i może spowodować, że małe nóżki dziecka wejdą na właściwą drogę. Złe słowo może skierować ich stopy na drogę zniszczenia.ChD 276.4

Aniołowie słyszą słowa, jakie są wypowiadane w domu. Dlatego nigdy nie krzyczcie, nie wyzywajcie, ale nich wpływ waszych słów będzie taki, aby wzniósł się do nieba jak wonne kadzidło.ChD 276.5

Rodzice powinni utrzymywać w domu atmsferę czystą i miłą poprzez uprzejme słowa, serdeczne uczucia i miłość; a równocześnie być stanowczymi i nieugiętymi w zasadach. Jeśli jesteście stanowczymi wobec dzieci, może się dzieciom wydawać, że ich nie miłujecie. Tego możecie oczekiwać, lecz nigdy nie okazujcie szorstkości. Sprawiedliwość i miłosierdzie muszą podać sobie dłonie; nie powinniśmy okazywać chwiejności lub porywczości.ChD 276.6

Mowa powinna być zewnętrznym wyrazem wewnętrznego piękna — Mowa powinna być czysta, uprzejma i prawdziwa, aby była “zewnętrznym wyrazem wewnętrznego piękna”... Najlepszą szkołą nauczenia się tej mowy jest dom rodzinny.ChD 277.1

Uprzejme słowa są jak rosa i ożywczy deszcz dla duszy. Pismo mówi, że na ustach Jezusa rozlana była łaska, aby “umiał czasu przygodnego mówić słowa spracowanemu”. Pan nakazuje nam: “Niech wasza mowa zawsze będzie uprzejma”, “aby była przyjemna słuchającym”.ChD 277.2

Kulturę mowy zdobywamy w domu — Nauka mowy powinna się odbywać w domu. Rodzice powinni uczyć swe dzieci mówić wyraźnie, aby ci, którzy ich słuchją, mogli zrozumieć każde wymówione słowo. Powinni uczyć je czytać Biblię głośno i wyraźnie, aby Bóg był uczczony. Nie pozwalajcie, aby ci, co klęcząc modlą się w czasie nabożeństwa domowego opierali twarz na dłoniach i krzesłach, kiedy zwracają się do Boga. Niech podniosą oblicza i niech z świętym szacunkiem i ufnością przychodzą do tronu łaski.ChD 277.3

Mówcie wyraźnie. Niech głos wasz będzie łagodny i przekonujący, a nie szorstki i dyktatorski. Udzielajcie dzieciom lekcji właściwej wymowy. Ćwiczcie ich sposób mówienia, aby żadne szorstkie i nieokrzesane słowo nie wychodziło z ust, gdy spotka ich doświadczenie i próba.ChD 277.4

Kultura głosu jest przedmiotem, który wiąże się ze zdrowiem uczniów. Młodzież należy pouczać, jak należy prawidłowo oddychać, jak czytać, aby nie wysilać niepotrzebnie gardła i płuc, lecz aby pracę oddychania wykonywały mięśnie brzucha. Mówienie gardłowe, tak iż głos, czyli dźwięk, wychodzi z górnej części narządów głosowych, zagraża zdrowiu tych narządów i zmniejsza ich przydatność. Mięśnie brzucha mają wykonać większą część pracy, gardło ma być tylko przewodem. Wielu umarło, a mogliby jeszcz żyć, gdyby ich pouczono, jak prawidłowo używć głosu. Prawidłowe używanie mięśni brzucha przy czytaniu i mówieniu okaże się lekarstwem dla niejednego głosu i środkiem przedłużenia życia.ChD 277.5

Skutki opryskliwych słów i wyzwisk — W domu, gdzie używa się opryskliwych, gniewnych słów i wyzwisk, dziecko często płacze i na jego delikatne uczucia spada piętno nieszczęścia i kłótni. Matki, niech wasze oblicza będą zawsze promienne. Uśmiechajcie się, jeśli możecie, a umysł i serce dziecka będą odbijać światło waszej twarzy tak, jak lustro odbija ludzkie rysy. Matki, starajcie się, aby Chrystus mieszkał w was, aby na wrażliwym umyśle waszego dziecka odbiło się Boże podobieństwo.ChD 277.6

Niech nie będzie zgrzytów — Nie pozwólcie, aby jakaś sprzczka lub kłótnia miała miejsce w domu. Mówcie delikatnie. Nigdy nie podnoście głosu, nie mówcie opryskliwie. Zachowajcie spokój. Zaniechajcie krytykowania i kłamstwa. Mówcie dzieciom, że chcecie im pomóc przygotować się do nieba, gdzie panuje pokój i gdzie nie słychać ani jednego zgrzytu. Bądźcie dla nich cierpliwi w ich troskach, które dla was są małe, dla nich zaś duże.ChD 278.1

Gdy ojcowie i matki nawrócą się, wtedy zmieni się też ich sposób postępowania, myśli będą nawrócone, język będzie nawrócony... Nie będzie słychać w domu ostrych, złośliwych mów. Słowa ich będą kojące i błogosławione dla słuchacza... Usuńcie z waszego głosu wszelkie złe cechy.ChD 278.2

Musimy hamować popędliwe usposobienie i zważać na to, co mówimy, a odniesiemy wielkie zwycięstwa. Dopóki nie opanujemy brzmienia naszych słów, pozostaniemy niewolnikami szatana. Jesteśmy mu poddani, on wiedzie nas w niewolę. Wszelkie kłótliwe, nieprzyjemne, niecierpliwe i gniewne słowa są ofiarą składaną jego szatańskiej mości. Jest to kosztowna ofiara, bardziej kosztowna od wszelkiej ofiary, którą możemy przynieść Bogu, gdyż niszczy pokój i szczęście rodzin, rujnuje zdrowie i może stać się przyczyną utraty życia wiecznego.ChD 278.3

Czy słowa powinny sprowadzać światło czy cień? — Jest rzeczą ważną, by tak wychować dzieci i młodzież, aby zważały na swoje słowa i czyny, gdyż ich sposób postępowania sprowadza bądź światło, bądź ciemność i to nie tylko na ich własny dom, ale i na wszystkich, którzy stykają się z nimi.ChD 278.4

Nieszczęście powstaje często na skutek nieumiejętnego używania daru, jakim jest mowa. Słowo Boże nie upoważnia nikogo do opryskliwej mowy, która powodowałaby poróżnienie i nieszczęście w rodzinie. Członkowie rodziny tracą szacunek dla tego, kto mówi w taki sposób, natomiast gdyby hamował swoje uczucia, mógłby zdobyć zaufanie i miłość wszystkich.ChD 278.5

Uprzejme słowa dla dzieci; słowa szacunku dla rodziców — Niech wszyscy rodzice przemawiają do dzieci przyjemnymi słowami, a dzieci do rodziców z szacunkiem. W życiu domowym należy zwracać uwagę na te rzeczy, gdyż jeśli dzieci przyswoją sobie dobre zwyczaje, o wiele łatwiej przyjmą naukę o Bogu i będą posłuszne Jego wymaganiom.ChD 279.1

Unikajcie wszelkiego rodzaju brutalności — Ojcowie i matki, mężowie i żony, bracia i siostry, nie przyswajajcie sobie żadnego grubiaństwa w postępowaniu, słowie czy myśli. Grubiańskie zwroty, dwuznaczne żarty, brak ogłady i prawdziwej grzeczności w życiu domowym stanie się dla was drugą naturą i uczyni niegodnymi towarzystwa tych, których prawda uświęciła. Dom jest zbyt świętym miejscem, aby go plugawić grubiaństwem, zmysłowością, wzajemnym oskarżaniem i zgorszeniem. Niech umilkną złe słowa; odrzućcie niegodne myśli, gdyż Wierny Świadek waży każde słowo, ocenia każdą czynność i oświadcza: “Znam uczynki twoje”.ChD 279.2

Niskie, niestosowne, pospolite rozmowy nie powinny mieć miejsca w rodzinie. Gdy serce jest czyste, będą z niego wypływać wielkie skarby mądrości.ChD 279.3

Nie prowadźcie w domu żadnych nierozsądnych rozmów. Nawet bardzo małe dzieci odniosą korzyść z “kształtu zdrowych słów”. Czcze i nierozsądne słowa wymieniane między ojcem i matką doprowadzają do tego samego rodzaju słów między dziećmi; natomiast słowa słuszne, światłe, prawdziwe i poważne doprowadzą do takich samych w całym domu, a w następstwie do prawych czynów.ChD 279.4

Szkodliwość gniewnych, pochopnych słów — Gdy mówicie gniewnie do dzieci, popieracie sprawę wroga wszelkiej sprawiedliwości. Niech każde dziecko ma odpowiednie warunki rozwoju od wczesnego dzieciństwa. Nauczanie powinno się rozpocząć już w dzieciństwie i to bez szorstkości i gniewu, lecz w uprzejmości i cierpliwości; a to nauczanie powinno trwać przez wszystkie lata aż do wieku dojrzałego.ChD 279.5

Niech każda rodzina z modlitwą prosi Pana o pomoc w wykonywaniu dzieła Bożego. Niech każdy przezwycięży nałóg pochopnego mówienia i chęć ganienia drugich. Niech rozmyśla, jak stać się uprzejmym i grzecznym w domu, aby przyswoić sobie nawyk delikatnego postępowania.ChD 280.1

Jaką szkodę wyrządza rodzinie mówienie niecierpliwych słów, które pobudzają do obopólnego odpowiadania w tym samym duchu i w ten sam sposób. Potem następują słowa odwetu, słowa samousprawiedliwienia, i takie właśnie słowa kładą ciężkie i gorzkie jarzmo na waszą szyję, ponieważ wszystkie one wrócą do was jako fatalne żniwo.ChD 280.2

Twarde słowa raniąc serce poprzez ucho, przywołują do głosu najgorsze namiętności i doprowadzają ludzi do przestępowania przykazań Bożych... Słowa podobne są do rozsiewanych nasion.ChD 280.3

Zapalczywe słowa szczególnym przekleństwem — Wśród członków licznych rodzin praktykuje się zwyczaj mówienia nieprzemyślanych słów. Nałóg prowokowania mówienia słów ostrych tonem opryskliwym staje się coraz silniejszy w miarę ulegania mu i w ten sposób mówi się wiele nieprzyjemnych słów, które są po myśli szatana, ale nie po myśli Bożej... Ordynarne słowa zapalczywości nie powinny być nigdy wymawiane, gdyż w oczach Boga i świętych aniołów są one szczególnego rodzaju przekleństwem.ChD 280.4

Jak pewien ojciec stracił zaufanie dzieci — Mój bracie, twoje aroganckie słowa ranią dzieci. W miarę jak dzieci podrastają, ich skłonność do krytykowania będzie także rosnąć. Ustawiczne czynienie zarzutów niszczy twoje życie i przenosi się na żonę i dzieci. Nie okazują one zaufania do ciebie, nie przyznają się do błędów, gdyż wiedzą, że ty je natychmiast surowo zganisz. Twoje słowa są często jak pustoszący grad, który łamie delikatne rośliny. Nie da się obliczyć, jakie szkody z tego powstają. Twoje dzieci chwytają się kłamstwa, aby uniknąć twardych słów, jakie wypowiadasz. Będą omijać prawdę, aby uniknąć kary i nagany. Twardy, surowy rozkaz nie przyniesie im nic dobrego.ChD 280.5

Przyrzeczenie, które warto złożyć — Byłoby dobrze, gdyby każdy przyrzekł, że będzie uprzejmie mówił w swoim domu, aby zakon miłości rządził jego mową. Rodzice, nigdy nie mówcie tonem porywczym. Jeśli wasze dzieci uczynią coś złego, zwróćcie im uwagę, lecz niech wasze słowa będą pełne delikatności i miłości. Za każdym razem, gdy im urągacie, tracicie cenną sposobność udzielenia lekcji wyrozumiałości i cierpliwości. Gdy naprawiacie jakieś zło, czyńcie to z miłością.ChD 281.1

Rozmowy przy stole — Ileż to rodzin spożywa codziennie swoje posiłki w niewłaściwej atmosferze. Dokonują skrupulatnej analizy charakterów swych przyjaciół i podają to jako wyborny deser. Cenną porcję obmowisk podaje się dookoła stołu, aby je roztrząsać, a biorą w tym udział nie tylko starsi, ale i dzieci. Bóg jest znieważany w ten sposób.ChD 281.2

Duch wytykania błędów i krytykowania nie powinien mieć miejsca w domu. Spokój domowy jest zbyt cenny, aby go zakłócać takim duchem. Lecz jakże często członkowie rodziny, siedząc przy stole, podają wokół porcje krytycyzmu, wyszukanych błędów i obmowisk. Gdyby Chrystus dziś przyszedł czy nie zastałby wiele rodzin uznających się za chrześcijan, a pielęgnujących ducha krytyki i nieuprzejmości? Członkowie takich rodzin nie są gotowi do połączenia się z rodziną w niebie.ChD 281.3

Plotkarstwo i obmowa — Z przerażeniem myślimy o ludożercy, który raczy się ciepłym jeszcze i drgającym mięsem swej ofiary, lecz czy skutki tych praktyk są straszniejsze od ruiny spowodowanej fałszywym przedstawianiem motywów, plamieniem reputacji, poddawaniem charakterów złośliwej analizie? Dzieci, jak również młodzież i dorośli niech się dowiedzą, co Bóg mówi w tej sprawie: “Śmierć i żywot są w mocy języka”!ChD 281.4

Obmowiska i plotkarstwo są jednym ze szczególnych środków szatańskich siania sporów i niesnasek, poróżnienia przyjaciół i podkopania wiary w słuszność naszego postępowania.ChD 281.5

Siać nieufność — to udzielać pomocy nieprzyjacielowi — Naturalną rzeczą u ludzi jest używanie ostrych słów. Ci, co ulegają tej skłonności, otwierają drzwi szatanowi prosząc, by wszedł do serca i napełnił je, aby pamiętało o błędach i uchybieniach innych ludzi. Rozwodzą się nad słabościami, wytykają braki, wymawiają słowa, które podkopują zaufanie, dla tego, kto stara się czynić wszystko, co najlepsze, aby spełnić swój obowiązek współpracownika Bożego. Często wysiewana jest nieufność, przez tych, którzy uważają, że zostali pominięci przy wyróżnieniu.ChD 281.6

Bóg wzywa wierzących, aby zaniechali wyszukiwania błędów, by przestali mówić ostro i nieuprzejmie. Rodzice, niech słowa, którymi mówicie do dzieci, będą uprzejme i przyjemne, aby aniołowie mogli wam pomagać w przyciąganiu dzieci do Chrystusa. W domowym Kościele potrzeba gruntownej reformy. Zacznijcie ją natychmiast. Niech ustanie wszelkie szemranie, złośliwość i łajanie. Ci, co złoszczą się i co łają, odpędzają aniołów niebieskich, a otwierają drzwi złym duchom.ChD 282.1

Wezwanie rodziców do wyrozumiałości i powściągliwości w mowie — Rodzice, gdy w was wzbiera uczucie złości, nie popełniajcie tego wielkiego grzechu, który może zatruć całą rodzinę niebezpiecznym rozdrażnieniem. W takiej chwili panujcie nad sobą z podwójną mocą i postanówcie w sercu nie ranić nikogo słowami, postanówcie, że będziecie mówić tylko słowa przyjemne i dobre. Powiedzcie sobie: “Nie zmącę szczęścia moich dzieci złym słowem”. Przez panowanie nad sobą staniecie się silniejsi. Wasz system nerwowy nie będzie tak wrażliwy. Wzmocnicie się przez dobre zasady. Świadomość, że wiernie spełniacie swoją powinność, wzmocni was. Aniołowie Boży cieszyć się będą waszymi wysiłkami i będą wam pomagać.ChD 282.2

Ojcowie i matki, rozmawiajcie uprzejmie z dziećmi; pamiętajcie, jak wrażliwi jesteście i jak mało możecie znieść, jeśli was ktoś gani; zastanówcie się i wiedzcie, że wasze dzieci są podobne do was. Nie wkładajcie na nich tego, czego sami nie możecie udźwignąć. Jeśli sami nie możecie znieść strofowania i nagany, to czyż mogą je znieść dzieci, które są słabsze od was? Niech wasze uprzejme i radosne słowa będą zawsze promieniami słońca w waszym domu. Wasze panowanie nad sobą, wasza uwaga i wysiłek przyniosą stokrotny plon.ChD 282.3

Czas milczenia, czas śpiewania — Przyjdą próby, to prawda, i na tych, którzy są zupełnie uświęceni. Cierpliwość nawet najbardziej cierpliwych będzie srogo doświadczana. Mąż lub żona mogą czasem wypowiedzieć słowa, które wywołają porywczą odpowiedź, lecz ten, do kogo są wypowiedziane, niech milczy. W milczeniu jest bezpieczeństwo. Czasem milczenie jest najsurowszą naganą, jakiej można udzielić temu, kto zgrzeszył swoimi ustami.ChD 283.1

Jeżeli dzieci i młodzież stracą panowanie nad sobą i mówią słowa zapalczywe, milczenie jest często najlepszym środkiem, jaki należy zastosować, nie uciekając się do nagany lub sprzeczania się czy potępiania. Opamiętanie nastąpi bardzo szybko. Milczenie, które jest złotem, dokona czasem więcej, niż siła wypowiedzianych słów.ChD 283.2

Jeśli inni są niecierpliwi, gniewni i narzekający, ponieważ własne “ja” nie zostało pokonane, zacznijcie śpiewać pieśni syjońskie. Gdy Chrystus pracował w warsztacie ojca, przyglądano się Mu, próbując Go rozdrażnić; lecz On zaczynał śpiewać psalmy i zanim napastnicy zdążyli się zorientować, przyłączali się do Niego i śpiewali pod wpływem Ducha Świętego, który był obecny.ChD 283.3

Walka o panowanie nad sobą w rozmowie — Bóg wymaga od rodziców, aby przez panowanie nad sobą i przykład solidnej budowy charakteru rozniecali światło w swojej rodzinie. Nie należy oddawać się błahym, pospolitym rozmowom. Bóg widzi każdą skrytą rzecz w życiu. Niektórzy prowadzą ustawiczną walkę o panowanie nad sobą. Dzień po dniu w milczeniu i modlitwie walczą z szorstkością mowy i usposobienia. Ludzie mogą tej walki nigdy nie docenić. Można nie otrzymać żadnej pochwały z ludzkich ust za wstrzymanie się od pochopnych słów, które cisną się na usta. Świat nigdy nie ujrzy tych zwycięstw, a nawet gdyby je ujrzał, to wzgardziłby takimi bohaterami, ale w niebie są oni zapisani jako zwycięzcy. Jest pewien Świadek każdej wewnętrznej walki, każdego cichego zwycięstwa, i mówi: “Więcej wart jest cierpliwy niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca miasta”.ChD 283.4

Jeśli nie będziecie wzniecać burzy, ani złościć się czy wymyślać, Pan będzie torował wam drogę. On pomoże używać mowy tak, jak używał jej Chrystus, i w waszym domu zapanują wspaniałe zalety — cierpliwość i miłość.ChD 283.5