Dlaczego przechodzimy próby?, 30 październik

“Usiądzie, aby wytapiać i czyścić srebro. Będzie czyścił synów Lewiego i będzie ich płukał jak złoto i srebro. Potem będą mogli składać Panu ofiary wsprawiedliwości”. Malachiasza 3,3.CBL 311.1

Oto proces oczyszczenia dokonywany przez Pana zastępów. Dzieło to jest wielkim wyzwaniem dla człowieka, ale jedynie dzięki niemu śmieci i nieczystości mogą zostać usunięte. Próby, przez które przechodzimy, są konieczne, aby przybliżyć nas bliżej do naszego niebiańskiego Ojca w posłuszeństwie Jego woli, abyśmy mogli składać Panu ofiarę w sprawiedliwości. Bóg dał każdemu z nas zdolności i talenty, które mamy rozwijać. Aby pełnić wolę Bożą potrzebujemy nowego i żywego doświadczenia w życiu duchowym. Żadne doświadczenia z przeszłości nie wystarczą dzisiaj ani nie uczynią nas silnymi do walki z trudnościami czekającymi nas na naszej ścieżce. Musimy mieć nową łaskę i świeże siły każdego dnia, aby odnosić zwycięstwa. (...)CBL 311.2

Abraham, Mojżesz, Eliasz, Daniel i wielu innych byli poddawani ciężkim próbom, ale nie takim samym. Każdy zdaje osobisty egzamin w dramacie życia, ale taka sama próba rzadko zdarza się dwa razy. Każdy ma własne doświadczenia, szczególne w swej naturze i okolicznościach, tak jak szczególne są zadania, które mamy wykonać. Bóg ma dla nas inne dzieło do wykonania, inny zamiar do spełnienia w życiu każdego z nas. Każdy czyn, jakkolwiek niepozorny, ma znaczenie. (...)CBL 311.3

Oby wszyscy zrozumieli, że każdy krok, jaki podejmują, może mieć trwały i decydujący wpływ na ich życie i charaktery innych osób. Jakże więc potrzebujemy łączności z Bogiem! Potrzebujemy łaski Bożej, aby kierowała każdym naszym krokiem i wskazywała nam, jak mamy doskonalić chrześcijański charakter.CBL 311.4

Chrześcijanie będą przechodzić przez nowe trudności i próby, w których dotychczasowe doświadczenie nie będzie wystarczającym przewodnikiem. Musimy się uczyć od boskiego Nauczyciela w takim samym stopniu, jak we wcześniejszych etapach naszego życia, a nawet jeszcze więcej. Im większe mamy doświadczenie, tym bliżej jesteśmy czystego światła niebios i wyraźniej powinniśmy widzieć w sobie to, co wymaga zmiany. (...) Ścieżka sprawiedliwego wiedzie wciąż w górę, z siły w siłę, z łaski w łaskę i z chwały w chwałę. Boskie oświecenie będzie stale się zwiększać, stosownie do naszego marszu naprzód, przygotowując nas do podejmowania odpowiedzialności i pilnych zadań, które są przed nami. — The Review and Herald, 22 czerwiec 1886.CBL 311.5