Gikan sa hukmanang lawak ni Cesar, si Pablo giuli ngadto sa iyang silda nga nag-ila nga hamubo na lamang ang iyang pagpahulay. Siya nasayud nga ang iyang mga kaaway dili mohunong hangtud nga ilang mapatay siya. Siya nahibalo usab nga sulod sa usa ka panahon ang kamatuoran nakadaug. Ang pagkanakamantala sa usa ka nalansang ug nabanhaw nga Manluluwas sa atubangan sa dakung pundok sa katawhan nga nagpatalinghug kaniya, maoy sa iyang kaugalingon usa ka kadaugan. Niadtong adlawa ang usa ka buhat nakasugod nga motubo ug molig-on, ug nga si Nero ug ang tanang uban nga mga kaaway ni Cristo manmgkamot nga dili magpulos sa pagsanta o sa paglaglag. ABA 424.1
Sa nagapungko siya sa matag adlaw diha sa mangitngit niyang silda, nga nahibalo nga sa usa ka pulong o sa usa ka pagyango gikan ni Nero siya mamatay na, nakahunahuna si Pablo mahitungod kang Timoteo natugyan ang pag-atiman sa iglesya sa Efeso, ug busa nahibilin siya didto sa diha nga si Pablo ug si Timoteo nabugkos sa usa ka pagbati nga sa talagsaon lalom ug malig-on. Sukad sa iyang pagkakabig si Timoteo nakaambit sa mga buhat ug sa mga pag-antos ni Pablo, ug ang panaghigalaay tali sa duruha nakatubo nga nagadugang ang kalig-on, kahalalom, ug kabalaan hangtud nga si Timoteo naisip nga anak sa tigulang na, ug nahaga-sa-buhat nga apostol. Busa dili daku ang katingala nga diha sa iyang kahidlaw ug pag-inusara, si Pablo nangandoy sa pagkita kaniya. ABA 424.2
Ubos sa labing mauyonong mga higayon nagkinahanglan ug daghang mga bulan una makaabut sa Roma si Timoteo gikan sa Asia Minor. Nasayud si Pablo nga ang iyang kinabuhi walay kasigurohan, ug nahadlok siya nga si Timoteo makaabut nga ulahi na kaayo sa pagpakigkita kaniya. May mahinungdanon siya nga tambag ug maymay alang sa batan-on nga lalaki, nga ngadto kaniya napiyal ang daku nga kapangakohan; ug bisan pa nga siya nagsugyot kaniya sa pag-abut sa walay paglangan, iyang gidiktar ang himalatyon nga panghimatuod kay tingali unya ug dili siya mabuhi sa paglitok niini. Ang iyang kalag nga napuno sa mahigugmaong kabalaka alang sa iyang anak diha sa maayong balita ug alang sa iglesya nga ilalom sa iyang pag-atiman, si Pablo naninguha sa pagpasantup ni Timoteo sa pagkahinungdanon sa pagkakasaligan sa balaang kapangakohan. ABA 424.3
Gisugdan ni Pablo ang iyang sulat uban sa yukbo nga nagingon: “Nganha kang Timoteo, nga akong hinigugmang anak: ang grasya, kaluoy, ug kalinaw gikan sa Dios nga Amahan ug kang Cristo Jesus nga atong Ginoo. Nagapasalamat ako sa Dios nga akong ginasimba uban sa maputling kaisipan, maingon sa gibuhat sa akong mga ginikanan, sa diha nga sa makanunayon magahandum ako kanimo sa akong mga pagampo sa gabii ug sa adlaw.” ABA 425.1
Unya nagsugyot ang apostol kang Timoteo sa pagkakinahanglan sa pagkamakanunayon diha sa pagtoo. “Tungod niini, ako magapahmumdum kanimo,” siya nagsulat, “nga buhion mo ang gasa nga anaa kanimo gikan sa Dios pinaagi sa pagpandong kanimo sa akong mga kamot. Kay ang Dios wala maghatag kanato sa espiritu sa katalaw kondili sa espiritu sa gahum ug sa gugma ug sa usa ka mabuot nga kaisipan. Busa ayaw ikawlaw ang pagpanghimatuod alang sa atong Ginoo, o alang kanako nga Iyang binilanggo: hinonoa pakig- ambit sa mga pag-antos uban kanako alang sa maayong balita pinaagi sa gahum sa Dios.” Gipakiluy-an ni Pablo si Timoteo sa paghinumdum nga siya natawag “uban sa usa ka balaang pagtawag” aron sa pagmantala sa gahum Niya nga “nagdala sa kinabuhi ug sa pagkawalay kamatayon ngadto sa kahayag pinaagi sa maayong balita: diin,” siya mipahayag, “ako gipahimutang nga magwawali ug apostol ug magtutudlo sa mga Hentil. Tungod niim nga hinungdan ako usab nag-antos niining mga butanga: apan wala ko kini igakaulaw kay ako nakaila Kaniya nga akong ginatuohan, ug ako nagtoo nga Siya arang makabatay sa akong gipiyal Kaniya madtong adlawa.” ABA 425.2
Sa tibuok niyang taas nga panahon sa pagalagad, wala gayud si Pablo makaduhaduha sa iyang pagsugot sa iyang Manluluwas. Bisan diin siya—bisan sa atubangan sa nagkusmod nga mga Fariseo, o sa mga awtoridad nga Romanhon; sa atubangan sa mapintas nga manggugubot sa Listra, o sa hinukmang mga makasasala diha sa bilanggoan sa Macedonia; bisan magapangatarungan uban sa nangalisang nga mga sakayanon diha sa nalunod nga sakayan, o magatindog nga usa ra sa atubangan ni Nero aron sa pagpangaliya alang sa iyang kinabuhi—wala gayud siya maulaw sa kawsa nga iyang gilabanan. Ang usa nga dakung katuyoan sa iyang Cristohanon nga kinabuhi mao ang pagsilbe kaniya kinsang ngalan iyang gitamay kaniadto; ug gikan niini nga katuyoan walay pagsupak o pagpanglutos ang arang nakapatipas kaniya. Ang iyang pagtoo, nga nahimong malig- on pinaagi sa panlimbasug ug napudi pinaagi sa paghalad, nakapabarug ug nakapalig-on kaniya. ABA 425.3
“Busa ikaw anak ko,” si Pablo mipadayon, “kinahanglan magmalig- on ka diha sa grasya nga anaa kang Cristo Jesus, ug ang mga butang nga imong nadungog gikan kanako sa atubangan sa daghang mga saksi, kinahanglan ipiyal mo kini ngadto sa kasaligan nga mga tawo nga may katakus sa pagpanudlo sa uban usab. Busa ikaw mag-antos sa kabangis ingon nga usa ka maayong sundalo ni Jesu-Cristo.” ABA 426.1
Ang tinuod nga ministro sa Dios dili molikay sa kalisdanan o sa kapangakohan. Gikan sa mburan nga dili gayud mopakyas niadtong sa tininuod nagpangita sa diosnong gahum, siya makakuha ug kusog nga makasarang niya sa pagtagbo ug sa pagbuntog sa panulay, ug sa paghimo sa mga katungdanan nga gibutang sa Dios diha kaniya. Ang kinaiya sa grasya nga iyang madawat makapadaku sa iyang katakus sa pagkaila sa Dios ug sa Iyang Anak. Ang iyang kalag molakaw diha sa mapangandoyon nga tinguha sa paghimo ug hinangponon nga pagalagad alang sa Agalon. Ug samtang siya magauswag diha sa dalan nga Cristohanon siya mahimong “malig-on diha sa grasya nga anaa kang Cristo Jesus.” Kining mao nga grasya makapahimo kaniya nga usa ka maanumanong saksi mahitungod sa mga butang nga iyang nadungog. Dili siya magyubit o magpasagad sa kahibalo nga iyang nadawat gikan sa Dios, apan iyang itugyan kini nga kahibalo ngadto sa matinumanong mga tawo, kinsa nga sa ilang bahin magtudlo sa uban. ABA 426.2
Niining iyang katapusan nga sulat ngadto kang Timoteo, gituboy ni Pablo sa ambangan sa batan-ong magbubuhat ang usa ka hataas nga sumbanan, nga nagtudlo sa mga katungdanan nga nahulog diha kaniya ingon nga usa ka ministro ni Cristo. “Pamngkamoti pagayo ang pagpakita sa imong kaugalingon sa ambangan sa Dios ingon nga iyang nahimut-an, siya nagsulat, “ingon nga iyang nahimut-an,” siya nagsulat, “ingon nga iyang magtatrabaho nga dili kinahanglan magakaulaw, nga sa hustong paagi magapanudlo sa pulong sa kamatuoran.” “Likaye ang mga pangibog nga iya sa kabatan-on ug tinguhaa ang pagkamatarung, ang pagtoo, ang gugma, ug ang pakigdinaitay, uban kanila nga nagasimba sa Ginoo uban sa putli nga kasingkasing. Ug likaye ang binoang ug binorung nga mga pakiglantugi; ingon nga nasayran nga kini ginikanan sa mga panag- away. Ug ang ulipon sa Ginoo kinahanglan dili palaaway kondili maaghop ngadto sa tanan, andam sa pagtudlo, mainantoson. Uban sa kalumo kinahanglan iyang maymayan ang mga magasupak kaniya, kay tingali baya itugot ra sa Dios nga sila managhinulsol ug mahisangko sa pagkaila sa kamatuoran.” ABA 426.3
Gipasidan-an sa apostol si Timoteo batok sa mini nga mga magtutudlo nga maninguha sa pagsulod sa iglesya. “Apan sabta usab kini,” siya mipahayag, “nga unya sa kaulahiang mga adlaw moabut ang panahon nga malisud. Kay ang mga tawo unya magamahigugmaon man sa ilang kaugalingon, mga hinapi, tigpagawal, hambugiro, tampalasan, masukihon sa mga ginikanan, walay igabalus, dili diosnon,...nga nagabaton sa dagway sa tinuhoan apan nagapanghimakak sa gahum niini. Likaye kining maong mga tawhana.” ABA 427.1
“Mosamut pa sa pagkadaotan ang mga tawong daotan ug ang mga tigpahisalaag, ang mga limbongan ug ang mga gilimbongan. Apan magpadayon ka diha sa mga butang nga imong nahikat-onan ug imong ginatoohan pag-ayo, sanglit ikaw nahibalo man kong kinsa ang imong nahikat-onan niini, ug nga sukad sa imong pagkabata ikaw nakasabut na sa balaan nga kasulatan nga makagagahum sa pagtudlo kanimo ngadto sa kaluwasan.... Ang tibuok nga Kasulatan gituga sa Dios ug may kapuslanan alang sa pagpanudlo, alang sa pagpamadlong, alang sa pagpanul-id, ug alang sa pagmatuto sa pagkamatarung; aron ang tawo sa Dios mamahingpit, masinangkapan alang sa tanang maayong buluhaton.” Ang Dios nakaandam ug daghang mga paagi alang sa malampuson nga pagpakiggubat batok sa daotan nga ania sa kalibutan. Ang Biblia mao ang tipiganan sa mga hinagiban diin kita masangkap alang sa pakigbisug. Ang atong mga hawak kinahanglan pagabaksan sa kamatuoran. Ang atong tabon sa dughan kinahanglan gayud ang pagkamatarung. Ang taming sa pagtoo kinahanglan anaa sa atong kamot, ang salokot sa kaluwasan anaa sa atong agtang, ug uban sa espada sa Espiritu, nga mao ang pulong sa Dios, kita magagahas sa atong agianan latas sa mga kaulangan ug sa mga kagumoan sa sala. ABA 427.2
Nasayud si Pablo nga sa atubangan sa iglesya dihay usa ka panahon sa dakung katalagman. Nahibalo siya nga ang kasaligan ug mainiton nga buhat pagabuhaton niadtong nahibilin nga tagbantay sa mga iglesya; ug siya misulat ngadto kang Timoteo nga nagaingon, “Busa ako magatugon kanimo sa atubangan sa Dios ug ni Ginoong Jesu- Cristo, nga magahukom sa mga buhi ug sa mga patay diha sa Iyang pagpadayag ug sa Iyang gingharian; i\vali ang pulong; may kahigayonan ka o wala; himoa ang pagpamadlong, ang pagsaway, ug ang pagpanambag diha sa tumang pagkamapailubon ug sa pagpanudlo.” ABA 428.1
Kining solemni nga mando ngadto sa usa nga hilabihan kamasibuton ug kamatinumanon sama kang Timoteo maoy usa ka malig-on nga pamatuod sa kahinungdanon ug sa kaakohan sa buhat sa ministro sa maayong balita. Sa gipatawag si Timoteo sa atubangan sa hukmanan sa Dios, si Pablo nagmando kaniya sa pagwali sa pulong, dili ang mga panultihon sa mga batasan sa mga tawo; nga maandam sa pagsaksi alang sa Dios sa bisan unsa nga panahon nga may higayon—sa atubangan sa dagkung pundok sa katawhan ug sa gagmay nga mga pundok, diha sa dalan ug diha sa abohan, ngadto sa mga higala ug sa mga kaaway, bisan diha sa kahilwasan o mabatang sa kalisdanan ug sa katalagman, sa kaulawan ug sa kapildihan. ABA 428.2
Sa kahadlok nga ang maaghop ug manunoton nga taras ni Timoteo magadala kaniya sa paglikay sa usa ka importante kaayo nga bahin sa iyang buluhaton, gitambagan siya ni Pablo nga magmatinumanon sa pagbadlong sa sala ug bisan sa pagkasaba nga may kahait ngadto kanila nga sad-an sa dagkung mga kadaot. Apan bisan pa niini iya kining buhaton “uban taas nga pagpailub ug sa pagtulon-an.” Iyang ipadayag ang pailub ug ang gugma ni Cristo, nga magapatin-aw ug magapatuman sa iyang mga badlong pinaagi sa mga kamatuoran sa pulong. ABA 428.3
Ang pagdumot ug ang pagbadlong sa sala, ug sa maong higayon magpakita sa kaluoy ug kalumo maoy usa ka malisud nga buluhaton. Sa magadugang ang kainiton sa atong kaugalingong panlimbasug sa pagdangat sa kabalaan sa kasingkasing ug sa kinabuhi, magadugang usab ug kahait ang atong pag-ila sa sala ug magadugang kadisidido ang atong dili pag-uyon sa bisan unsa nga pagdpas gikan sa matarung. Kita kinahanglan magbantay batok sa labihanay nga kipig-ot ngadto sa nakasala, apan kinahanglan usab lata magmabinantayon nga dili nato mataligam-an ang pagkahilabihan ka daotan sa sala. Gikinahanglan ang pagpakita sa pailub ug sa gugma nga sama sa iya ni Cristo alang sa usa nga nakasala, apan aduna usab ing katalagman ang pagpakita sa hilabihan ka daku nga pagpasagad sa iyang sayop nga siya magahangad sa iyang kaugalingon nga dili angay sa pagbadlong, ug tungod niini isalikway kini ingon nga wala kinahanglana ug dili makatarunganon. ABA 428.4
Usahay ang mga ministro sa maayong balita makahimo ug dakung kadaot pinaagi sa pagtugot sa ilang pailub ngadto sa nakasala nga mounlod ngadto sa pagpasagad sa mga sala ug bisan pa gani moapil diha kanila. Sa ingon mini madala sila sa pagpamalibad ug sa pagtabontabon sa gisaway sa Dios, ug tapus sa usa ka panahon mabutaan sila pag-ayo nga ila na hinuon gidayeg ang mga tawo kinsa nagasugo ang Dios kanila sa pagbadlong. Siya nga nahabolan sa iyang espirituhanon nga mga panabut mngod sa makasasala nga pagpanunot ngadto kanila nga gisaway sa Dios, sa dili madugay makahimo ug daku pa nga sala pinaagi sa pagkapig-ot ug sa pagkapintasan ngadto kanila nga giuyonan sa Dios. ABA 429.1
Tungod sa garbo sa tawhanon nga kaalam, mngod sa yubit sa inpluwensya sa Balaang Espiritu, ug mngod sa pagkawala makagusto alang sa mga kamatuoran sa pulong sa Dios, daghan ang magpaila nga sila mga Cristohanon, ug nagbati nga sila takus makamdlo sa uban, madala sa pagliso halayo gikan sa mga kinahanglanon sa Dios. Si Pablo mipahayag ngadto kang Timoteo nga nagingon, “Nagasingabut ang panahon nga ang mga tawo magadumili sa pagpaminaw sa matarung pagtulun-an, hinonoa aron sa pagtagbaw sa ilang kaugalingong mga pangibug, sila magaalirong ug mga magtutudlo nga magahapohap kanila sa ilang nanagkatol nga mga dalunggan, ug ilang ilingiw ang ilang mga dalunggan gikan sa kamatuoran ug ipaabong ngadto sa tinomotumo nga mga sugilanon.” ABA 429.2
Ang apostol wala magpasabut dinhi ngadto sa nagpadayag nga dili relihiyoso kondili ngadto sa nag-angkon nga mga Cristohanon nga naghimo sa ilang kagustohan nga ilang giya, ug sa ingon mini sila naulipon sa kaugalingon. Ang maong mga tawo gustong maminaw niadtong mga pagtulon-an lamang nga dili mobadlong sa ilang mga sala o mosaway sa ilang mahigugmaong-sa-kalingawan nga paagi. Sila mapangdol sa dn-aw nga mga pulong sa matinumanong mga ulipon ni Cristo ug magpili ug mga magtutudlo nga modayeg ug moulog-ulog nila. Ug taliwala sa nag-angkon nga mga ministro adunay uban kanila nga nagwali sa mga panahum sa mga tawo inay sa pulong sa Dios. Tungod kay dili sila kasaligan sa gipiyal kanila, ilang dad-on sa pagpahisalaag kadtong naghangad kanila alang sa espirituhanon nga pag-agak ABA 429.3
Diha sa mga sugo sa Iyang balaan nga kasugoan, nahatag sa Dios ang usa ka hingpit nga lagda sa kinabuhi; ug Iyang napahayag nga hangtud sa katapusan sa panahon kining sugoa, nga walay pagkausab bisan diha sa usa ka kudlit o tulpok, magpadayon sa iyang katungod ibabaw sa katawhan. Mianhi si Cristo aron sa pagpadaku sa kasugoan ug maghimo niini nga dungganan. Iyang gipakita nga kini gisukad sa halapad nga patukoranan sa gugma ngadto sa Dios ug gugma ngadto sa tawo, ug nga ang pagsugot sa mga sugo niini mao ang tibuok nga katungdanan sa tawo. Diha sa Iyang kaugalingon nga kinabuhi Iyang gihatag ang usa ka sumbanan sa pagsugot sa sugo sa Dios. Didto sa Wali sa Ibabaw sa Bungtod Iyang gipakita ang pagkaylap sa mga kinahanglanon niini sa saylo pa sa mga buhat sa gawas ug nagaapil pa sa mga hunahuna ug sa mga laraw sa kasingkasing. ABA 430.1
Kong pagatumanon ang kasugoan, kini magdala sa mga tawo ngadto sa pagdumili sa “pagkadili diosnon ug sa mga pangibog nga kalibutanon,” ug sa “pagkinabuhi nga mapugnganon sa kaugalingon, matarung, ug diosnon dinhi niining kalibutana karon.” Tito 2:12. Apan ang kaaway sa tanang pagkamatarung nakabihag sa kalibutan ug midala sa mga lalaki ug sa mga babaye sa pagsupil sa kasugoan. Ingon sa nakita ni Pablo, daghang mga tawo ang miliso gikan sa tin- aw, ug masusihon nga mga kamatuoran sa pulong sa Dios ug nagpili ug mga magtutudlo nga mopresentar ngadto kanila sa mga tinomo- tumo nga mga sugilanon nga ilang nagustohan. Taliwala sa mga ministro ug sa mga katawhan daghan ang nagayatak ilalom sa ilang mga dil sa mga sugo sa Dios. Tungod niini nainsulto ang Magbubuhat sa kalibutan, ug mokatawa si Satanas sa kadaugan sa iyang mga laraw. ABA 430.2
Uban sa nagatubo nga pagsukol sa kasugoan sa Dios adunay nagatubo nga pagkawalay gana sa tinohoan, pagtubo sa garbo, sa gugma sa kalingawan, sa pagsukol sa mga ginikanan, ug sa pagpatuyang sa kaugalingon; ug ang mga mahunahunaon nga mga tawo sa bisan diin mahingawaon nga nagapakisayud, Unsa man ang daotan? Ang tubag makaplagan diha sa tambag ni Pablo ngadto kang Timoteo nga nagaingon, “Iwali ang pulong.” Diha sa Biblia makaplagan ang luwas lamang nga mga prinsipyo sa pagbuhat. Kini mao ang hulad nga sinulat sa kabubut-on sa Dios, nga mao ang usa ka pagpahayag sa diosnon nga kaalam. Kini nagabukas ngadto sa panabut sa tawo sa dagkung mga gumonhap sa kinabuhi, ug ngadto sa tanan nga mopatoo sa iyang mga sugo, kini magmatuod sa usa ka walay pagkasayop nga giya, nga magaagak kanila gikan sa pag-usik- usik sa ilang mga kinabuhi diha sa sayop nga pagkatudlo nga panlimbasug. ABA 430.3
Gipahibalo sa Dios ang Iyang kabubut-on, ug maoy usa ka kabuang alang sa tawo nga magsukna sa nakagula gikan sa Iyang mga ngabil. Tapus makasulti ang Dili Matugkad nga Kaalam, wala nay maduhaduhaon nga mga pangutana nga pagahusayon sa tawo, wala nay nagaduhaduha nga mga kalagmitan nga iyang pagapaigoon. Ang tanan nga gikinahanglan lamang kaniya mao ang usa ka walay lipodlipod ug mainiton nga pag-uyon diha sa matin-aw nga kabubut- on sa Dios. Ang pagkamasinugtanon mao ang kinatas-ang diktar sa kaisipan ingon man sa tanlag. ABA 431.1
Mipadayon si Pablo sa iyang mando nga nagaingon: “Magbantay ka diha sa tanang mga butang, antosa ang mga kasakitan, buhata ang katungdanan sa usa ka ebanghelista, himoa ang hingpit nga kahimatuoran sa imong pangalagad.” Hapit na matapus ang kinabuhi ni Pablo, ug siya nagtinguha nga si Timoteo maoy mokuha sa iyang dapit, nga magabantay sa iglesya gikan sa tinomutumo nga mga sugilanon ug sa mga erehiya nga pinaagi niini, sa daghang mga paagi, ang kaaway magapaningkamot sa pagdaldal kanila gikan sa katin-aw sa maayong balita. Iyang gitambagan siya sa paglikay sa tanang mga buhat nga kalibutanon ug sa mga kalambigitan nga makapugong kaniya gikan sa pagtugyan sa bug-os niyang kinabuhi ngadto sa iyang buhat alang sa Dios; sa pag-antos uban sa kasaya sa mga pagsupak, sa pagpakaulaw, ug sa panglutos nga niini napadayag ang iyang pagkamatinumanon; sa paghimo ug hingpit nga kapanghimatuoran sa iyang pagkaministro pinaagi sa paggamit sa tanang mga paagi nga iyang maabut sa paghimo ug maayo ngadto kanila nga gipakamatyan ni Cristo. ABA 431.2
Ang kinabuhi ni Pablo maoy usa ka panig-ingnan sa mga kamatuoran nga iyang gitudlo, ug dinhi niini nagagumikan ang iyang kamatuoran nga iyang gitudlo, ug dinhi mini nagagumikan ang iyang gahum. Ang iyang kasingkasing napuno sa usa ka halalom, ug makanunayon nga pagbati sa iyang kaakohan, ug mngod niini siya nagbuhat sa suod nga panaghiusa Kaniya nga mao ang tinubdan sa hustisya, sa kaluoy, ug sa kamatuoran. Migunit siya sa krus ni Cristo ingon nga mao lamang ang iyang garantiya sa kalampusan. Ang iyang gugma sa Manluluwas mao ang walay kamatayon nga hinungdan nga nakapatindog kaniya diha sa iyang mga pagpakigbisog batok sa daotan, ug samtang anaa sa pagalagad ni Cristo mipadayon siya sa unahan batok sa pagkadili mahigalaon sa kalibutan ug sa pagsupak sa iyang mga kaaway. ABA 431.3
Ang gikinahanglan sa iglesya niining mga adlaw sa katalagman mao ang usa ka panon sa mga magbubuhat, kinsa nga sama ni Pablo nag-edukar sa ilang kaugalingon alang sa pagkamapuslanon, nga may halalom nga kasinadan diha sa mga butang sa Dios, ug napuno sa pagkamaimton ug kasibut. Gikinahanglan ang binalaan ug nagsakripisyo-sa-kaugalingon nga mga katawhan; mga katawhan nga dili molikay sa mga pagsulay ug sa kapangakohan; mga katawhan nga mga maisug ug madnuoron; mga katawhan nga sa ilang mga kasingkasing nahulma si Cristo “ang paglaum sa himaya,” ug kinsang mga ngabil nga gihikap sa balaang kalayo “mowali sa pulong.” Tungod sa kakulang sa maong mga magbubuhat maluya ang kawsa sa Dios, ug ang makamatay nga mga sayop, sama sa usa ka hilo nga makapatay, hugawan ang mga batasan ug laragon ang mga paglaum sa usa ka dakung bahin sa kaliwat nga tawhanon. ABA 432.1
Samtang ang madnumanon, ug nahago-sa-buhat nga mga magdadala sa bandila nagatahan sa ilang mga kinabuhi alang sa kamatuoran, kinsa man ang mokuha sa ilang dapit? Ang atong batan- ong mga lalaki modawat ba sa balaang pagpiyal nga diha sa mga kamot sa ilang mga amahan? Nagapangandam ba sila sa pagsangkap sa mga bakante nga nahimo mngod sa kamatayon sa mga matinumanon? Panumbalingon ba ang mando sa apostol, patalinghugan ba ang pagtawag ngadto sa katungdanan taliwala sa mga hulhog ngadto sa kadalo ug sa ambisyon nga nagahaylo sa mga kabatan-onan? ABA 432.2
Gitapus ni Pablo ang iyang sulat uban sa personal nga mga mensahe ngadto sa nagkalainlain nga tawo ug gisubli pag-usab ang dinalian nga hangyo nga paanhaon niya si Timoteo sa labing madali, nga kong mahimo sa dili pa moabut ang tingtugnaw. Naghisgut siya mahitungod sa iyang kamingaw, tungod sa pagbiya sa uban sa iyang mga kahigalaan ug sa gikinahanglan nga pagkawala sa uban; ug basin unya ug magduhaduha si Timoteo, tungod sa kabalaka nga ang iglesya sa Efeso magkinahanglan sa iyang mga buhat, si Pablo nagpahibalo nga iya nang gipadala si Tiquico sa pagkuha sa iyang dapit. ABA 432.3
Tapus sa iyang paghisgut mahitungod sa talan-awon sa paghusay niya sa atubangan ni Nero, sa pagbiya sa iyang mga kaigsoonan, ug sa nagasustinir nga grasya sa usa ka Dios nga nagatuman sa palkigsaad, gitapus ni Pablo ang iyang sulat pinaagi sa pagtugyan sa iyang hinigugma nga Timoteo ngadto sa pagbantay sa Pangulo nga Magbalantay, kinsa, nga bisan pa ug magkasakit ang mga katabang nga mga magbalantay sa mga karnero, sa gihapon Siya magabantay sa Iyang panon. ABA 433.1