Ci, którzy lubią towarzystwo, pobłażają temu upodobaniu, aż staje się ono dominującą namiętnością. Ubieranie się na pokaz, odwiedzanie miejsc rozrywki, pusty śmiech oraz rozmowy na błahe tematy to cel ich życia. Nie znoszą czytania Biblii i rozmyślania o niebiańskich sprawach. Czują się przygnębieni, jeśli nie znajdują czegoś, co by ich podnieciło. Nie mają w sobie mocy, by być szczęśliwymi, ale polegają na pozornym szczęściu, jakie znajdują w towarzystwie innych młodych ludzi, tak samo bezmyślnych i nierozważnych jak oni sami. Siły, które mogli poświęcić realizacji szlachetnych zamierzeń, poświęcają głupstwom. (...). PM 319.5
Młodzi ludzie, którzy znajdują radość i szczęście w czytaniu Słowa Bożego i modlitwie, stale doznają odnowienia, czerpiąc ze Źródła życia. Osiągną oni wyżyny moralnej doskonałości i poziom myśli niepojęty dla innych. Łączność z Bogiem sprzyja dobremu myśleniu, szlachetnym aspiracjom, wyraźnemu pojmowaniu prawdy i wzniosłym zamierzeniom. Ci, którzy w ten sposób łączą swoje dusze z Panem, są uznawani przez Niego za Jego synów i córki. Wciąż sięgają coraz wyżej, uzyskując wyraźne zrozumienie Boga i wieczności, a On czyni ich strumieniami światła i mądrości dla świata. (...). PM 320.1
Ci, którzy trwają w Jezusie, będą szczęśliwi, pogodni i radośni w Bogu. Spokojna łagodność będzie się odznaczać w ich głosie, ich czyny będą wyrażać poszanowanie dla spraw duchowych i wiecznych, a z ich ust płynąć będzie muzyka radości pochodząca od tronu Pańskiego. To jest tajemnica pobożności, którą trudno wyjaśnić, ale można ją odczuć i doświadczyć. Uparte i buntownicze serce zamyka drzwi przed słodkimi wpływami łaski Bożej i radością w Duchu Świętym, ale drogi mądrości są drogami rozkoszy, a wszystkie jej ścieżki są pokojem. Im ściślej jesteśmy związani z Chrystusem, tym bardziej nasze słowa i czyny będą przejawiać panującą i przekształcającą moc Jego łaski. — Testimonies for the Church IV, 622-626. PM 320.2