Ukazano mi, że musimy strzec się z każdej strony i wytrwale odpierać niesłuszne zarzuty i zakusy szatana. W przebraniu anioła światłości zwodzi on i prowadzi w niewolę tysiące ludzi. Niepojęte jest to, jak skutecznie korzysta z wiedzy o ludzkim umyśle. Niepostrzeżenie, jak wąż, wślizguje się, by psuć dzieło Boże. Cuda i dzieła Chrystusa przedstawia jako jedynie ludzkie dokonania. PM 44.1
Gdyby diabeł przypuścił otwarty i śmiały atak na chrześcijaństwo, zmusiłby tym chrześcijan do tego, by w rozpaczy i przerażeniu padli do stóp Odkupiciela, a silny i potężny Wyzwoliciel odpędziłby bezczelnego wroga. Ale szatan, podając się za anioła światłości, działa na umysł, by sprowadzić go z jedynej bezpiecznej i prawej ścieżki. Nauki takie jak frenologia, psychologia i mesmeryzm stały się środkiem, przez który szatan uzyskał bardziej bezpośredni dostęp do obecnego pokolenia i działał z mocą, która będzie cechować jego poczynania pod koniec czasu laski. (...). PM 44.2
W miarę, jak zbliżamy się do końca czasu, ludzki umysł staje się coraz łatwiej dostępny zakusom szatana. Prowadzi on zwiedzionych śmiertelników do przypisywania dzieł i cudów Chrystusa naturalnym prawom. Diabeł zawsze pałał ambicją podrabiania dzieła Jezusa i ustanowienia własnej władzy i wymagań. Zazwyczaj nie czyni tego otwarcie i śmiało. Jest przebiegły i wie, że najskuteczniejszym sposobem realizowania Jego dzieła jest przyjście do upadłego człowieka w postaci anioła światłości. PM 44.3
Do Chrystusa na pustyni szatan przyszedł w postaci pięknego młodego mężczyzny, wyglądającego bardziej jak monarcha niż upadły anioł. Przyszedł ze słowami Pisma Świętego na ustach. Powiedział: PM 45.1
— Napisano... PM 45.2
Nasz cierpiący Zbawiciel przeciwstawił się mu przy pomocy Słowa Bożego, mówiąc: PM 45.3
— “Napisane jest...” Mateusza 4,7. PM 45.4
Diabeł wykorzystał osłabienie i cierpienie Chrystusa, który wziął na siebie naszą ludzką naturę. (...). PM 45.5