Zbawiciel wiedział, że ludzie zaabsorbowani gromadzeniem majątku gubią z oczu sprawy wieczne, dlatego postanowił temu złu zapobiec. Postanowił złamać czar dóbr materialnych paraliżujący duszę. Podniósłszy głos wołał: “Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat pozyskał, a na duszy swej szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?” Mateusza 16,26. Upadłej ludzkości ukazuje szlachetniejszy świat, lepszy skarb, ten, który stracili z oczu, a którego wartość chciał, żeby zrozumieli. Prowadzi ich na próg nieskończoności i pokazuje skarb, który tam jest. Wartość tego skarbu przewyższa wartość złota i srebra. Żadnego skarbu ziemskiego nie można z nim porównać. PC 62.4
“Otchłań mówi: Nie ma jej we mnie, a morze powiada: U mnie też nie. Nie można jej dostać za szczere złoto, ani nie można nabyć jej na wagę srebra. Nie można za nią zapłacić złotem Ofiru ani drogocennym onyksem lub szafirem. Nie dorówna jej ani złoto, ani szkło, nie można jej zamienić na kosztowności szczerozłote. Perły i kryształy nie wchodzą przy niej w rachubę, bo większą wartość ma zdobycie mądrości niż perły.” Joba 28,14-18. PC 63.1
Ten skarb można znaleźć w Piśmie Świętym. Biblia jest Bożą księgą, księgą, która uczy. Bożym wychowawcą. W Biblii znajdują się wszelkie podstawy wiedzy. Badając Słowo Boże, można znaleźć każdą gałąź nauki, przede wszystkim zdobyć wiedzę, która przewyższa wszystkie inne — poznać zbawienie. Biblia jest kopalnią nieprzebranych bogactw Chrystusa. PC 63.2
Prawdziwe, wyższe wykształcenie zdobywa się przez studiowanie z posłuszeństwem Słowu Bożemu. Kiedy Słowo Boże odkłada się na bok dla książek, które nie prowadzą do Boga i Jego królestwa, zdobyte wykształcenie nie służy swemu przeznaczeniu. PC 63.3
Cudowne prawdy znajdują się w przyrodzie. Prawdę posiada ziemia, morze i niebo. One są naszymi nauczycielami. Przyroda głosi niebieską mądrość i wieczną prawdę, ale grzeszny człowiek nie chce jej zrozumieć. Grzech zaciemnił jego wzrok, nie potrafi wytłumaczyć sobie głosu przyrody nie stawiając jej ponad Boga. Prawdziwe nauki nie wywrą wpływu na umysł takich ludzi, którzy odrzucają Słowo Boże. Odmienią oni i przeinaczą dawane przez przyrodę lekcje tak, że wreszcie odwrócą serce od Stworzyciela. PC 63.4
Mądrość ludzką szacuje się często wyżej od mądrości Bożej, a Jego księgę uważa za staromodną, nieciekawą, przestarzałą. Natomiast ci, których ożywił Duch Święty patrzą na nią inaczej. Widzą cudowny skarb i chcieliby sprzedać wszystko, aby kupić rolę, która go w sobie mieści. Zamiast pism wielkich i sławnych pisarzy, wybierają Słowo Tego, który jest największym Nauczycielem świata, a który dał za nas swoje życie po to, byśmy mogli przez Niego otrzymać żywot wieczny. PC 63.5