Niektórzy nie przyłączyli się do planu systematycznej dobroczynności wymawiając się tym, że są zadłużeni. Twierdzili, że wpierw muszą być wolni od wszelkich długów. Ale fakt, że są zadłużeni, nie usprawie-dliwia ich. Pokazano mi, że powinni oddać cesarzowi to, co cesarskie, a Bogu to, co boskie. Niektórzy czują, że nie powinni być nikomu nic dłużni, i uważają, że Bóg niczego od nich nie oczekuje, póki nie spłacą swoich długów. Ludzie ci zwodzą sami siebie. Każdy musi przynieść Panu cenną ofiarę. Ci, którzy są zadłużeni, powinni odjąć swoje długi od tego, co posiadają, i oddać stosownie do tego, co pozostaje. — Testimonies for the Church I, 220. RS 164.1