W biblijnym systemie dziesięcin i ofiar wysokość sum oddawanych przez poszczególne osoby jest znacznie zróżnicowana, gdyż sumy te są proporcjonalne do dochodów. Dziesięcina biednego człowieka jest stosunkowo niewielką sumą, a jego dary stosowne do możliwości. Jednak nie wielkość sumy decyduje o tym, czy ofiara jest miła Bogu. Zależy to raczej od motywów serca i od tego, czy składana jest w duchu wdzięczności i miłości. Niech biedni nie sądzą, że ich dary są zbyt małe, by na nie zwracać uwagę. Niech dają, ile mogą, czując się sługami Bożymi, a On przyjmie i wynagrodzi ich ofiarę. RS 47.3
O ile człowiek, któremu Bóg powierzył wielki kapitał, kocha Boga się Go boi, to nie będzie uważał za ciężar zaspokajanie zgodnych z Bożymi wskazówkami wymagań oświeconego sumienia. Bogaci mogą odczuwać pokusę, by pobłażać egoizmowi i skąpstwu, i zatrzymać dla siebie to, co należy do Pana. Jednak człowiek szczery wobec Boga, gdy będzie kuszony, odpowie szatanowi — “Napisano”; “Czy człowiek ma łupić Boga?” “Co da człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a duszę swoją zatracił? Albo co da człowiek w zamian za duszę swoją?” — The Review and Herald, 16 maj 1893. RS 47.4