W wielkim dziele niesienia przestrogi światu ci, którzy mają prawdę w sercu i są uświęceni przez prawdę, będą wiernie wykonywać wyznaczone im obowiązki. Będą wierni w oddawaniu dziesięcin i darów. Każdy wyznawca jest związany warunkami przymierza z Bogiem, że wyrzeknie się wszelkiego ekstrawaganckiego wydawania środków. Niechaj skromne prowadzenie gospodarstwa domowego nie uczyni nas niezdolnymi do uczestniczenia w finansowaniu dzieła i szerzeniu go na nowych terenach. — The Review and Herald, 17 styczeń 1907. RS 48.1
Wzywam was, moi bracia i siostry na całym świecie, byście ocknęli się i pojęli spoczywający na was obowiązek wiernego oddawania dziesięciny (...). Bądźcie uczciwi wobec waszego Stwórcy. Zdajcie sobie sprawę z tego, jak ważna jest uczciwość wobec Wszechwiedzącego. Niechaj każdy uważnie bada swoje serce. Niech przyjrzy się swoim wydatkom i stwierdzi, czy jest w porządku wobec Boga. RS 48.2
Ten, który oddał swego jednorodzonego Syna, aby umarł za ciebie, zawarł z tobą przymierze. Daje ci swoje błogosławieństwa, a w zamian wymaga, byś przyniósł Mu swoje dziesięciny i dary. Nikt nie może powiedzieć, że nie miał możliwości poznać Bożych wymagań w tej sprawie. Boży plan dziesięcin i darów jest wyraźnie opisany w trzecim rozdziale Księgi Malachiasza. Bóg wzywa swój lud, by był wierny przymierzu zawartemu ze Stwórcą. “Przynieście całą dziesięcinę do mojego spichlerza” — powiada — “aby był zapas w domu moim”. — The Review and Herald, 3 grudzień 1901. RS 48.3