Zatrzymane bezużytecznie dobra są nie tylko zmarnowane, ale stają się przekleństwem. W tym życiu są pułapką dla duszy, odciągając uczucia człowieka od niebiańskiego skarbu. W wielkim dniu sądu Bożego świadczyć będą jako nie wykorzystane talenty i zaniedbane okazje, potępiając właściciela. RS 101.2
Wielu w swych sercach wini Boga, iż jest surowym władcą, gdyż żąda od nich ich środków materialnych i służby. Jednak wszystko, co możemy przynieść Bogu, już i tak jest Jego. “Wszystko od ciebie pochodzi — powiedział król Dawid — i z twej własności dałeś nam”. Wszystko należy do Boga, nie tylko z tytułu stworzenia, ale i odkupienia. Wszystkie błogosławieństwa zarówno w tym życiu, jak i w życiu wiecznym otrzymaliśmy dzięki ofierze Golgoty. — The Review and Herald, 23 grudzień 1902. RS 101.3