W braterskiej, ludzkiej wspólnocie potrzeba różnego rodzaju talentów, by tworzyć doskonałą całość. Kościół Chrystusa składa się z ludzi o różnych talentach, pochodzeniu i zamożności. Bóg nie życzy sobie, by ludzka pycha udaremniała to, co On ustanowił — połączenie ludzi o różnym wykształceniu i różnych talentach w jedną społeczność. Nie wolno obniżać wartości żadnej części wielkiego Bożego dzieła, nie wolno pomijać ani bogatych, ani biednych. Wszyscy mają swoją rolę do odegrania w przekazywaniu światła prawdy ludziom z wszystkich warstw społecznych. SE 220.4
Nie wolno monopolizować tego, co należy do wszystkich, wielkich i małych, bogatych i biednych, uczonych i prostych. Nie wolno nie doceniać żadnego promienia światła, ale należy skrzętnie wykorzystywać wszystkie możliwości przekazywania prawdy ludziom. Niechaj wszyscy mają udział w dziele prawdy i sprawiedliwości. Interesy różnych klas społecznych są ze sobą połączone. Mamy łączyć się w wielką ludzką rodzinę, a gdy zaniedbujemy okazywanie sympatii bliźnim, ponosimy wielką stratę. Utrzymanie zdrowego wpływu w Kościele, gdy nie istnieje w nim taka wspólnota interesów nie jest możliwe. SE 221.1