“Wtedy zaczął grozić miastom, w których dokonało się najwięcej jego cudów, że nie pokutowały. Biada tobie, Chorazynie, biada tobie, Betsaido; bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda, które u was się stały, dawno by w worze i popiele pokutowały. Ale powiadam wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu aniżeli wam. A ty, Kafarnaum, czy aż do nieba wywyższone będziesz? Aż do piekła zostaniesz strącone, bo gdyby się w Sodomie dokonały te cuda, które się stały u ciebie, stałaby jeszcze po dzień dzisiejszy. Ale powiadam wam: Lżej będzie ziemi sodomskiej w dniu sądu aniżeli tobie. W tym czasie odezwał się Jezus i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Zaprawdę, Ojcze, bo tak się tobie upodobało. Wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode mnie, że jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest miłe, a brzemię moje lekkie”. Mateusza 11,20-30. SS3 288.4
W przekazywaniu nauk Chrystusa zawsze bezpiecznie jest być łagodnym, pokornym i miłosiernym, ale jednocześnie mamy być stanowczymi jak skała. Jego polecenia trzeba spełniać dokładnie. Nawet najmniejszego słowa nie można stracić z oczu. Prawda będzie trwać wiecznie. Naszego zaufania nie wolno opierać na kłamstwie czy pozorach. A kto, mimo wszystko, tak postąpi, zobaczy, że stało się to kosztem życia wiecznego. SS3 289.1
Teraz musimy proste czynić ścieżki dla naszych stóp, ażeby słabych nie sprowadzić z właściwej drogi. Gdy słaby zboczy z bezpiecznej drogi, kto jest za to odpowiedzialny, jeśli nie ci, którzy go wprowadzili w błąd? Radę Pana, którego słowa są życiem wiecznym, zniszczyli wprowadzeniem w błędy, które pochodzą od ojca kłamstwa. SS3 289.2
Mam coś do powiedzenia wszystkim tym, którym się wydaje, że będą bezpieczni, jeśli otrzymają wykształcenie w Battle Creek. Pan zniszczył dwie nasze największe instytucje w Battle Creek (szpital, który 25 lutego 1902 r. zniszczył ogień i budynek wydawnictwa “Review and Herald”, który spłonął 30 grudnia 1902 r.). Dawał ostrzeżenie za ostrzeżeniem, tak jak Chrystus ostrzegał Betsaidę i Kafarnaum. Zachodzi konieczność zwracania pilnie uwagi na każde słowo, które pochodzi z ust Boga. Nie może pozostać bez grzechu każde odejście od słów Chrystusa. Zbawiciel błaga błądzących, by pokutowali. Kto upokorzy swe serce i wyzna swoje grzechy, ten otrzyma przebaczenie. Jego przestępstwa będą mu darowane, ale człowiek, któremu się wydaje, że wyznaniem swych grzechów okazuje słabość, nie otrzyma przebaczenia i nie zobaczy Chrystusa jako swojego Zbawiciela, będzie popełniał coraz więcej wykroczeń, robił głupstwo za głupstwem i dodawał grzech do grzechu. Co taki człowiek uczyni w dniu, w którym księgi zostaną otworzone i każdy będzie osądzony na podstawie tego, co w nich jest zapisane? SS3 289.3
Byłoby rzeczą bardzo dobrą dokładnie rozważyć piąty rozdział Objawienia, rozdział nadzwyczaj ważny dla wszystkich, którzy odgrywają w naszym czasie jakąś rolę w dziele Bożym. Są bowiem niektórzy, co dali się omamić i nie rozumieją tego, co spadnie na ziemię. Pozwolili swemu umysłowi zamroczyć się pod względem tego, co stanowi grzech, i są okrutnie oszukani. Jeżeli nie zawrócą z tej drogi, będą znalezieni lekkimi, gdy Bóg ogłosi wyrok nad ludźmi. Przekroczyli zakon i złamali przymierze wieczne; zatem otrzymają zapłatę według uczynków swoich. SS3 290.1
“I widziałem, gdy zdjął szóstą pieczęć, że powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały księżyc poczerwieniał jak krew, i gwiazdy niebieskie spadły na ziemię, podobnie jak drzewo figowe zrzuca figi swoje, gdy wiatr gwałtowny nim potrząśnie; i niebo znikło, jak niknie zwój, który się zwija, a wszystkie góry i wyspy ruszone zostały z miejsc swoich. I wszyscy królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, i mówili do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?”. Objawienie 6,12-17. SS3 290.2
“Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka. (...) To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu”. Objawienie 7,9-17. SS3 290.3
W tych wersetach przedstawiono nam dwie grupy ludzi. Jedna z nich dała się omamić i stanęła po stronie tych, z którymi Pan ma spór. Fałszywie tłumaczyli posłane im poselstwa i odziali się szatą własnej sprawiedliwości. Grzech w ich oczach nie był grzechem. Nauczali błędu jako prawdę i zwiedli wiele dusz. SS3 290.4
Musimy się teraz strzec. Ostrzeżenia zostały dane. Czyż możemy nie widzieć spełnienia się przepowiedni Chrystusa z dwudziestego pierwszego rozdziału Ewangelii Łukasza? Jak wielu studiuje słowa Chrystusa? Ilu oszukuje własną duszę i pozbawia ją błogosławieństw, które stają się udziałem innych przez wiarę i posłuszeństwo? Jeszcze jest czas łaski i jeszcze wolno nam mieć nadzieję na to, co oferuje nam ewangelia. Pokutujmy, nawróćmy się i porzućmy grzechy, aby mogły zostać wymazane. “Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym”. Łukasza 21,33-36. SS3 290.5
Czy ostrzeżenia, dane nam przez Chrystusa mają przebrzmieć nie zwracając naszej uwagi? Czyż nie powinniśmy teraz, dopóki możemy jeszcze usłyszeć łaskawy głos Miłosierdzia, pilnie starać się, by wzbudzić w sobie skruchę? SS3 291.1
“Czuwajcie więc, bo nie wiecie, którego dnia Pan wasz przyjdzie. A to zważcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której porze złodziej przyjdzie, czuwałby i nie pozwoliłby podkopać domu swego. Dlatego i wy bądźcie gotowi, gdyż Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślacie. Kto więc jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o właściwej porze? Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam, że postawi go nad całym mieniem swoim. Jeśliby zaś ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem, i zacząłby bić współsługi swoje, jeść i pić z pijakami, przyjdzie pan sługi owego w dniu, w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. I usunie go, i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”. Mateusza 24,42-51. SS3 291.2