Lud Boży powinien zdobywać głębsze, daleko sięgające doświadczenia w rzeczach religijnych. Chrystus jest naszym przykładem. I jeśli dzięki żywej wierze i uświęconemu posłuszeństwu Słowu Bożemu objawiamy miłość i łaskę Chrystusa, jeśli pokazujemy, że mamy realne pojęcie o kierującej dziełem opatrzności Bożej, to będziemy zdobywać świat przekonywającą mocą. Wysokie stanowisko nie dodaje nam wartości w oczach Bożych. Człowiek jest oceniany według swego poświęcenia i wierności w wykonywaniu woli Bożej. Jeżeli Kościół ostatków w pokorze i wierze kroczy przed Bogiem, On wykona przez niego swój wieczny zamiar, uzdalniając go do zgodnego działania w przekazywaniu światu prawdy, jaka jest w Jezusie. Posłuży się wszystkimi, mężczyznami, kobietami i dziećmi, by światło opromieniło świat i wyprowadziło z niego ludzi, którzy będą wiernie trwać w posłuszeństwie przykazaniom Bożym. Dzięki wierze, którą Jego lud pokłada w Nim, obwieści światu, że On jest prawdziwym Bogiem, Bogiem Izraela. SS3 294.1
Apostoł Paweł udziela napomnienia: “Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii i w niczym nie dając się zastraszyć przeciwnikom, co jest dla nich zapowiedzią zguby, a dla was zbawienia, i to od Boga; gdyż wam dla Chrystusa zostało darowane to, że możecie nie tylko w niego wierzyć, ale i dla niego cierpieć”. “Jeśli więc w Chrystusie jest jakaś zachęta, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i zmiłowanie, dopełnijcie radości mojej i bądźcie jednej myśli, mając tę samą miłość, zgodni, ożywieni jednomyślnością, i nie czyńcie nic z kłótliwości ani przez wzgląd na próżną chwałę, lecz w pokorze uważajcie jedni drugich za wyższych od siebie. Niechaj każdy baczy nie tylko na to, co jego, lecz i na to, co cudze. Takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej. Dlatego też Bóg wielce go wywyższył i obdarzył go imieniem, które jest ponad wszelkie imię, aby na imię Jezusa zginało się wszelkie kolano na niebie i na ziemi, i pod ziemią i aby wszelki język wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem, ku chwale Boga Ojca. Przeto, umiłowani moi, jak zawsze, nie tylko w mojej obecności, ale jeszcze bardziej teraz pod moją nieobecność byliście posłuszni; z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie. Albowiem Bóg to według upodobania sprawia w was i chcenie i wykonanie”. Filipian 1,27-29; 2,1-13. SS3 294.2
Te słowa kazano mi przekazać braciom i siostrom w południowej Kalifornii. Potrzebne są wszędzie tam, gdzie zakładany jest zbór, gdzie dziwne praktyki wkradają się w nasze szeregi. Teraz jest czas, by ludzie ukorzyli swe serca przed Bogiem i nauczyli się, jak pracuje się w Jego sposób. Kto dąży do panowania nad współpracownikami, niech pojmie, jakiego jest ducha. Powinien szukać Pana w pokorze, poszcząc i modląc się. SS3 295.1
Chrystus w swoim ziemskim życiu dał przykład, za którym wszyscy mogą bezpiecznie pójść. On ma upodobanie w swojej trzodzie i nie chce, by jakakolwiek moc nad nią ograniczała jej swobodę w Jego służbie. Nigdy nie mianował nikogo władcą swego dziedzictwa. Prawdziwa biblijna wiara prowadzi do panowania nad sobą, a nie nad innymi. Jako lud potrzebujemy w większej mierze Ducha Świętego, abyśmy mogli głosić bez wynoszenia się uroczyste poselstwo, jakie Bóg nam przekazał. SS3 295.2
Bądźcie krytyczni tylko wobec siebie. Uczcie trzodę Bożą spoglądać na Chrystusa, a nie na błądzących ludzi. Każdy nauczyciel prawdy musi w swoim życiu przynosić owoce świętości. Kiedy spogląda na Chrystusa i naśladuje Go, będzie dawał powierzonym sobie duszom przykład tego, jaki powinien być aktywny, nauczający innych chrześcijanin. Pozwólcie, niech Bóg uczy was swojej drogi. Codziennie błagajcie Go o poznanie Jego woli. On udzieli bezbłędnej rady tym, którzy Go szukają szczerym sercem. Kroczcie godnie za głosem powołania i chwalcie Boga zarówno w codziennej rozmowie, jak i w modlitwie. Dzięki temu, że głosicie słowo żywota, zniewolicie ludzi do naśladowania Jezusa. SS3 295.3