Dzisiaj od rana nie mogę znaleźć spokoju. Moje serce jest zasmucone sytuacją w południowej Kalifornii. Pan każdemu mężowi przydzielił pracę, niektórzy jednak nie zastanawiają się z modlitwą nad swoją osobistą odpowiedzialnością. SS3 295.4
Gdy ktoś jest wybrany na jakiś urząd, nie daje mu on zdolności, których przedtem nie posiadał. Wysokie stanowisko nie daje charakterowi chrześcijańskich zalet. Jeśli ktoś jest zdania, że sam jest zdolny układać plany dla wszystkich gałęzi dzieła, sam o wszystkim myśleć, objawia duży brak mądrości. Nikt nie jest w stanie ponosić tak wielu i tak różnorodnych odpowiedzialności w zjednoczeniu obejmującym tysiące osób i liczne gałęzie dzieła. SS3 296.1
Pokazano mi jednak jeszcze inne, większe niebezpieczeństwo. Leży ono w tym, że wśród naszych pracowników potęguje się wrażenie, iż kaznodzieje i zatrudnione w dziele osoby powinny być zależne od pewnych braci kierujących dziełem, którzy dokładnie określą zakres ich obowiązków. Pogląd i opinia jednego człowieka nie powinny być uznawane za wystarczające do ukształtowania zjednoczenia i rządzenia nim. Jednostka i zbór mają swoją własną odpowiedzialność. Bóg dał każdemu dary, aby z nich korzystał i doskonalił je. Dopiero ten, kto te dary wykorzystuje, zwiększa swoją umiejętność służenia. Bóg dał każdemu własny rozsądek i chce, by Jego słudzy z tego daru korzystali i doskonalili go. Przewodniczącemu zjednoczenia nie powinno się wydawać, że jego zdanie ma górować nad zdaniem wszystkich innych pracowników. SS3 296.2
W żadnym zjednoczeniu nie powinno się rozpatrywać wniosków w galopującym tempie, tak by bracia nie mieli czasu dokładnie rozważyć spraw ze wszystkich stron. Czasami uważano za rzecz niepotrzebną zapytać Pana o radę, ponieważ plany przedstawił przewodniczący zjednoczenia. Tym samym przyjmowano wnioski, które nie służyły duchowemu dobru wierzących, lecz pociągały za sobą skutki nie dające się zauważyć przy pierwszym przypadkowym rozpatrywaniu sprawy. Takie postępowanie nie odpowiada porządkowi Bożemu. Wiele, bardzo wiele spraw było podniesionych i przeforsowanych przez głosowanie. Były one bardziej zawiłe niż się wydawało i bez wątpienia nie wszyscy, którzy za nimi głosowali, poparliby je, gdyby mieli czas, by daną sprawę ze wszystkich stron dokładnie rozpatrzyć. SS3 296.3
W dzisiejszym czasie nie możemy sobie pozwolić na nieostrożność i niedbalstwo w dziele Bożym. Codziennie z całą powagą musimy szukać Pana, jeśli mamy być przygotowani na doświadczenia, którym idziemy naprzeciw. Powinniśmy oczyścić nasze serca z wszelkiego wynoszenia się i zasiać w nich żywotne zasady prawdy. Wszyscy, młodzież, ludzie w średnim wieku i starcy, muszą teraz ćwiczyć się w zaletach charakteru Chrystusa. Powinni się codziennie rozwijać duchowo, by stać się zaszczytnym naczyniem w służbie Mistrza. SS3 296.4
“A gdy On w pewnym miejscu modlił się i zakończył modlitwę, ktoś z jego uczniów rzekł do niego: Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył uczniów swoich”. Łukasza 11,1. Modlitwa, jaką dał Jezus uczniom w odpowiedzi na ich prośbę, w prostych słowach wyrażała potrzeby duszy. Jest krótka i zajmuje się bezpośrednio codziennymi potrzebami. SS3 297.1