632. Sera nie powinno się nigdy wprowadzać do żołądka. [Należy przez to rozumieć ser zgliwiały — Kompilatorzy]. — Testimonies for the Church II, 68 (1868). CD 257.4
633. Masło jest mniej szkodliwe, gdy się je spożywa z chlebem, niż jako dodatek do potraw gotowanych; jednak najlepiej jest wyzbyć się go całkiem. Serowi można zarzucić jeszcze więcej. Całkowicie nie nadaje się jako pokarm. — Ministry of Healing 302 (1905). CD 257.5
634. Niejedna matka zastawia stół, który jest sidłem dla jej rodziny. Pokarmy mięsne, masło, ser, słodkie ciasta, ostre potrawy i przyprawy są bez umiaru spożywane przez młodych i starych. Pokarmy te niszczą żołądek, pobudzają nerwy i osłabiają umysł. Narządy wytwarzające krew nie mogą przerobić tych rzeczy na dobrą krew. Tłuszcz gotowany w potrawie czyni ją ciężkostrawną. Działanie sera jest szkodliwe. — Christian Temperance and Bible Hygiene 46.47; Counsels on Health 114 (1890). CD 257.6
635. Dzieciom pozwala się jeść mięsne potrawy, przyprawy, masło, ser, słoninę, słodkie ciasta. Pozwala się im też jeść nieregularnie i między posiłkami i to pokarm niezdrowy. Te rzeczy niszczą żołądek, działają pobudzająco na układ nerwowy i osłabiają umysł. Rodzice nie widzą, że zasiewają nasienie, które przyniesie w rezultacie chorobę i śmierć. — Testimonies for the Church III, 136 (1873). CD 258.1
636. Gdy rozpoczęliśmy zebranie obozowe w Nora, w stanie Illinois, odczuwałam obowiązek powiedzieć coś o ich jedzeniu. Opowiedziałam nieszczęsne doświadczenie niektórych w Marion i orzekłam, iż przypisuję to zbyt wielkim przygotowaniom do zjazdu oraz spożywaniu niepotrzebnych pokarmów podczas zjazdu. Niektórzy przynieśli z sobą ser i jedli go; chociaż świeży, był jednak zbyt ciężkostrawny dla żołądka i nie powinien być jedzony. — The Review and Herald, 19 lipiec 1870. CD 258.2
637. Postanowiono na jednym zebraniu obozowym, że nie będzie się sprzedawało sera tym, którzy są na terenie obozu, lecz gdy dr Kellog przybył na to miejsce, stwierdził ze zdziwieniem, że zakupiono dużą ilość sera do sprzedawania w sklepiku. Zarówno on, jak i inni sprzeciwiali się temu, lecz kierownicy sklepiku powiedzieli, że ser ten zakupiono za zgodą brata..., i że nie mogą stracić wlożonych w to pieniędzy. Na to dr Kellog zapytał o cenę sera i odkupił cały ten zapas. — Letter 40, 1893. CD 258.3
638. Odnośnie sera mogę z całą pewnością stwierdzić, że od lat ani nie kupowaliśmy, ani też nie stawialiśmy go na naszym stole. Nigdy nie zamierzamy zrobić zeń artykułu spożywczego, a tym bardziej kupować go. — Letter 1, 1875. CD 258.4