[W swym sprawozdaniu z zebrania obozowego w Kansas w 1870 roku pastor Jakub White złożył następujące oświadczenie odnośnie dalszych pouczeń, jakie otrzymano o reformie zdrowia, niebezpieczeństwa stosowania nierozważnych metod w nauczaniu tego przedmiotu oraz w sprawie stosunku pani White do niektórych skrajnych stanowisk, jakie wtedy niektórzy propagowali. Oto zapisane w owym czasie oświadczenia historyczne, naświetlające niektóre jej nauki. — Kompilatorzy] CD 347.1
Pani White przemawiała w sprawie zdrowia w sposób całkowicie zadowalający. Jej uwagi były jasne i dobitne, jednak rozumne, tak, że zdobyła przychylność całego zgromadzenia. W tym przedmiocie, ona zawsze unika skrajności i stara się zajmować tylko takie stanowiska, których jest pewna, że nie wywołają uprzedzenia. CD 347.2
W kwestii reformy zdrowia ludzie łatwo podniecają się i uprzedzają, jeżeli ci, którzy ją propagują, wybiorą do tego nieodpowiednią okazję lub zrobią to w nieodpowiedni sposób, a zwłaszcza, jeśli występują przed ludem ze skrajnymi poglądami. Takie delikatne zagadnienia jak “grzech w samotności” rzadko kiedy lub w ogóle nie powinny być omawiane publicznie, a jedynie w odpowiednich publikacjach na ten temat. Nawet jeden na dziesięciu naszych kaznodziejów nie jest dostatecznie poinformowamy i rozsądny, aby móc omawiać przed ludem kwestię reformy zdrowia w jej różnych formach. Nie da się też oszacować ogromu strat, jakie wyrządzili sprawie obecnej prawdy ci, którzy postępując nierozsądnie przedstawili sprawę reformy zdrowia w nieodpowiednim czasie i miejscu i w niewłaściwy sposób. CD 347.3
“Mam jeszcze wiele rzeczy wam do powiedzenia” — rzekł Chrystus — “ale nie jesteście zdolni pojąć ich obecnie”. Jezus wiedział, jak kierować umysłami swych uczniów. Pan wiedział też, jak ma przedstawić ludowi tę wielką sprawę reformy zdrowia. Krok za krokiem, na miarę zrozumienia i spożytkowania, bez zrażenia opinii publicznej. Tej jesieni minęły dwadzieścia dwa lata, od kiedy to nasze umysły zostały powiadomione o szkodliwości tytoniu, herbaty i kawy przez świadectwo pani White. Z małym tylko wyjątkiem Bóg cudownie pobłogosławił wysiłek odrzucenia od nas tych rzeczy, tak abyśmy jako społeczność wyznaniowa mogli cieszyć się zwycięstwem nad tymi zgubnymi uległościami apetytu... CD 348.1
Gdy odnieśliśmy zwycięstwo nad tymi rzeczami, i gdy Pan widział, że potrafimy to znieść, dał nam światło odnośnie pokarmu i odzienia. Sprawa reformy zdrowia wśród naszego ludu posuwała się stale naprzód i dokonywały się wielkie zmiany, szczególnie odnośnie spożywania wieprzowiny, aż do momentu, kiedy to wskutek naszych słabości Ellen White zaprzestała mówić i pisać o tym przedmiocie. Od tego momentu można datować początek naszych niepowodzeń i pomyłek jako ludu we wspomnianej sprawie. CD 348.2
Od chwili, gdy ponownie zaczęliśmy działać, pani White czuje się powołana do mówienia na temat reformy zdrowia raczej z powodu istniejących wśród reformatorów skrajności niż z innych powodów. Przypuszczenie, jakoby wszystkie lub prawie wszystkie istniejące wśród naszego ludu skrajności dotyczące reformy zdrowia, były przez nią niesłusznie sankcjonowane, jest przyczyną, iż czuje się ona powołaną do tego, by przemawiać i oznajmiać, jakie jest jej właściwe stanowisko w tej sprawie. CD 348.3
Odnośnie używania tytoniu, herbaty, kawy, mięsa, a także ubierania się istnieje powszechna zgoda. Lecz w chwili obecnej nie jest jeszcze ona gotowa zająć skrajnego stanowiska w sprawie soli, cukru i mleka. Jeśli nie było żadnych innych powodów do ostrożnego postępowania w kwestii tych produktów powszechnego użytku, istnieje jeden wystarczający fakt, mianowicie, iż umysły ludzkie nie są jeszcze przygotowane nawet na przyjęcie faktów dotyczących tych rzeczy. Przyczyn całkowitego załamania się jednostek i prawie zupełnej ruiny niektórych naszych zborów można dopatrzyć się w niektórych skrajnych poglądach na dietę, które podawane były w Review od czasu do czasu. Następstwa były złe. Podczas gdy jedni zarzucili sprawę reformy zdrowia, gdyż źle była im przedstawiona, drudzy — prędcy i sumienni — stosowali ją w zubożałej formie, z wielkim niebezpieczeństwem dla swego zdrowia i w następstwie z wielką szkodą dla samej sprawy reformy zdrowia. CD 348.4
W takim stanie rzeczy, tak zniechęcającym, pani White czuje się powołana, aby podjąć ponownie pracę w tej dziedzinie, a czyniąc to umożliwi całkowite zrozumienie jej poglądów. Może dobrze będzie wspomnieć tu, że chociaż nie uważa ona mleka używanego w dużych ilościach — jak zwykle czyni się to z chlebem — za najlepszy środek spożywczy, jej uwaga jak dotąd była skierowana na to, aby krowa, której mleka używa się jako środka spożywczego, była zdrowa. W związku z obecnym światłem, udzielonym jej odnośnie tej kwestii, nie może ona solidaryzować się z tymi, których publikacje lansują skrajne poglądy w tak ważnej sprawie, jak używanie mleka. Taka praca może być dość dobra, a wykonana przez należycie poinformowanych reformatorów zasad zdrowia może służyć jako dobry przewodnik dla działu kuchennego w naszym ośrodku zdrowia w Battle Creek, by ten oczyścił swe stoły od zwyczaju używania mleka. Takie prace mogą też mieć większy wpływ wśród naszego ludu, gdy nasi kaznodzieje, będący gorliwymi zwolennikami reformy zdrowia, zaniechają dowolnego używania krowiego mleka. CD 348.5
W tym tkwi nasza słabość. Nasze publikacje, dostające się do ludzi nie uświadomionych oraz tych, którzy skłonni są do przesądów, wyprzedzają w niektórych punktach praktykę tych, którzy reprezentują reformę zdrowia. Pani White prosi, aby nasze publikacje mówiły tylko to, z czym zgadzają się stojący na czele reformy, a także nie wywoływały uprzedzeń, aby nie odsuwać ludzi poza strefę naszego wpływu. Niech w pierwszym rządzie wystąpią z jednolitym działaniem nasi reformatorzy zasad zdrowia, a następnie niech im towarzyszą nasze publikacje, zawierające dobrze przemyślane i dojrzałe zdania, aby prości ludzie mogli je pojąć i przyjąć. CD 349.1
Pani White jest zdania, że przejście od najprostszych rodzajów potraw mięsnych do nadmiernego spożycia cukru jest przejściem z deszczu pod rynnę. Zaleca ona raczej oszczędne używanie zarówno cukru, jak i soli. Apetyt może i powinien być nastawiony na bardzo umiarkowane używanie jednego i drugiego. Jeśli idzie o sól, to pokarm, w którym sól zredukowano do takiej ilości, że wydaje się niesmaczny dla kogoś przyzwyczajonego do używania dużych ilości soli, po kilku tygodniach umiarkowanego używania będzie smakował bardzo dobrze. CD 349.2
Tytoń, herbatę i kawę można porzucić natychmiast, jedno po drugim. Jednak ci nieszczęśnicy, którzy są niewolnikami tych nałogów, powinni tę zmianę przeprowadzać stopniowo. A gdy ona to mówi do tych, którym grozi niebezpieczeństwo wynikające z raptownego dokonania tych zmian, podkreśla: Uważajcie, nie zapomnijcie dokonać zmiany. Najbardziej jasne fakty domagają się zmiany zwykłych i powszechnych nawyków życiowych, ale nie należy dokonywać ich tak szybko, aby miało to przynieść uszczerbek dla zdrowia i dla organizmu. — The Review and Herald, 8 listopad 1870. CD 349.3