Przebudzenie sił umysłowych — Prawdziwe wychowanie nie polega na wciskaniu siłą nieprzygotowanym i nie chłonnym umysłom odpowiednich wskazań. Siły umysłu, zainteresowanie muszą zostać rozbudzone. Dlatego też zalecana jest Boża metoda nauczania. Ten, który stworzył umysł i ustanowił prawa nim rządzące, dał to, co potrzebne do jego rozwoju, zgodnie z tymi prawami. UCO1/92 160.1
W domu i świątyni, poprzez różne przejawy przyrody i dzieła sztuki, w pracy i w czasie uroczystości świątecznych, przez poświęcone budynki i kamienne pomniki, poprzez metody i rytuały oraz niezliczone symbole Bóg dawał Izraelitom lekcje ilustrujące Jego zasady i zachowujące pamięć o Jego cudownych dziełach. Wtedy, jak się dowiadujemy, podane wskazania wywierały wrażenie na umysł i serce. — Education 41 (1903). UCO1/92 160.2
System edukacji ma dostarczyć ożywczej energii — Systemy edukacyjne nie są powołane tylko do przekazywania wiedzy. Główne ich zadanie polega na dostarczaniu ożywczej energii przez obcowanie umysłu z umysłem i duszy z duszą. Tylko życie może być źródłem nowego życia. — The Desire of Ages 250 (1898). UCO1/92 160.3
Najwyższy rozwój władz umysłowych — Prawem młodości jest uczucie, że muszą w najwyższym stopniu rozwijać swoje siły umysłowe. Nie powinniśmy w żadnym stopniu ograniczać wykształcenia, dla którego Bóg nie ma żadnych ograniczeń. Ale nasze osiągnięcia są niczym jeśli nie spożytkowujemy ich dla chwały Boga i dobra ludzkości. Nie jest dobrą rzeczą przeładowanie umysłu studiami, które wymagają intensywnego przykładanie się do nauki, a nie przynoszą pożytku w życiu praktycznym. — The Ministry of Healing 449.450 (1905). UCO1/92 160.4
Niebezpieczeństwo niektórych szkół — Wielu młodych ludzi opuściło szkoły z wypaczoną moralnością, mając osłabione siły fizyczne i nie posiadając żadnej wiedzy o życiu praktycznym oraz niewiele siły do spełniania swoich obowiązków. UCO1/92 161.1
Gdy widziałam tego rodzaju zło, pytałam: czy nasi synowie i nasze córki muszą stawać się fizycznymi i duchowymi karłami po to tylko, aby zdobyć wykształcenie w szkołach? Przecież tak być nie powinno i tak nie będzie, gdy zarówno nauczyciele jak i uczniowie będą szanować prawa natury, które są także prawami Bożymi. Wszystkie siły umysłu i ciała powinny zostać poddane intensywnemu ćwiczeniu, aby młodzież mogła stać się silna i zrównoważona. — The Signs of the Times, 29 czerwiec 1882; Fundamentals of Christian Education 71. UCO1/92 161.2
Strzec spraw kształcenia młodzieży — Stan umysłu będzie taki, jaki jest pokarm, którym jest on odżywiany, żniwo bowiem zależy od zasiewu. Czyż to w sposób dostateczny nie wskazuje na istnienie pilnej potrzeby skoncentrowania się od najwcześniejszych lat na zagadnieniu kształcenia młodzieży? Czy nie lepsze byłoby dla młodych ludzi wzrastanie w pewnym stopniu w nieznajomości tego, co jest powszechnie uznawane jako wykształcenie, niż stawanie się obojętnymi wobec prawdy Bożej? — Testimonies for the Church VI, 194 (1900). UCO1/92 161.3
Uczynić jasnym związek Boga z człowiekiem — Największe znaczenie dla każdej ludzkiej istoty, jest zrozumienie jej związku z Bogiem. Dla doczesnego i wiecznego dobra jest istotne zadawanie sobie na każdym kroku pytania, czy to jest droga Pańska?... Powinniśmy jak najpoważniej apelować do każdej ludzkiej istoty, aby porównywała swój charakter z prawem Bożym, tym standardem charakteru dla wszystkich, którzy wybierają się do Królestwa Bożego i chcieliby się stać obywatelami ojczyzny niebieskiej. — Manuscript 67, 1898. UCO1/92 161.4
Najwyższe wykształcenie — Nauka o czystym, zdrowym, konsekwentnym życiu chrześcijańskim pochodzi ze studiowania Słowa Bożego. Jest to najwyższe wykształcenie, jakie na tej ziemi można zdobyć. W Słowie Bożym znajdują się lekcje, jakich uczniowie w naszych szkołach powinni się uczyć, aby mogli wychodzić z nich z czystymi myślami i jasnymi umysłami i sercami, przygotowanymi do wspinania się po drabinie postępu i praktykowania cnót chrześcijańskich. — Manuscript 86, 1905. UCO1/92 161.5
Wpływ zwyczajów nauczyciela — Zasady i zwyczaje nauczyciela powinny być uważane za coś, co ma większe znaczenie niż kwalifikacje zdobywane z literatury. Jeśli nauczyciel jest szczerym chrześcijaninem, będzie czul się odpowiedzialny za równomierny rozwój fizyczny, umysłowy, moralny i duchowy swoich uczniów. Aby wywrzeć odpowiedni wpływ powinien doskonalić kontrolę nad samym sobą, a jego serce powinno zostać obficie nasycone miłością do uczniów, co się uwidoczni w jego spojrzeniach, słowach i czynach. Powinien wykazać stałość charakteru, a wówczas może kształtować umysły swoich uczniów tak samo dobrze, jak przekazuje im wiedzę. Wczesne kształcenie młodzieży kształtuje ich charakter na przyszłe życie. Ci, którzy mają do czynienia z młodzieżą, powinni być bardzo ostrożni, gdy starają się podnieść kwalifikacje młodzieży, powinni ją lepiej poznać po to, aby tak pokierować jej siłami, żeby mogła ona osiągnąć jak najlepsze wyniki. — The Review and Herald, 14 lipiec 1885. UCO1/92 161.6
Dążyć do wyższych kwalifikacji umysłu — Najważniejszą sprawą w kształceniu młodzieży jest zwrócenie uwagi na sposób nauczania, aby wydobyć wysokie i szlachetne siły umysłu. Rodzice i nauczyciele w szkołach na pewno nie będą zdolni do kształcenia dzieci w sposób właściwy, jeżeli najpierw sami nie nauczą się lekcji samokontroli, cierpliwości, wyrozumiałości, delikatności i miłości. Jakże wielka i ważna jest pozycja rodziców, opiekunów i nauczycieli! Istnieje niewielu takich, którzy rozumieją najbardziej istotne potrzeby umysłu i to, jak pokierować rozwojem intelektu i uczuć młodzieży. — The Review and Herald, 14 lipiec 1885. UCO1/92 162.1
Natchnieni przez Ducha Świętego — Postępowanie z ludzkimi umysłami jest najdelikatniejszym dziełem, jakie może być wykonywane, wobec czego nauczyciele powinni być ludźmi natchnionymi przez Ducha Bożego, aby mogli w sposób prawidłowy spełniać swoje zadanie. — Manuscript 8, 1899. UCO1/92 162.2
Borykanie się z niewłaściwymi czynami — Nigdy nie starajcie się wychowywać, podając do publicznej wiadomości błędy i karygodne czyny jakiegokolwiek z uczniów, bowiem oni uznają to jako pretekst do ujawniania zła innych ludzi. Nigdy nie starajcie się upokorzyć ucznia przedstawiając jego skargi i błędy oraz grzechy przed całą szkołą. Nie można sobie wyobrazić dzieła bardziej skutecznego w kierunku zatwardzenia jego serca i utwierdzenia go w złym. Rozmawiajcie i módlcie się z nim samym, i pokażcie mu czułość jaką Chrystus okazał wam, którzy jesteście nauczycielami. Nigdy nie zachęcajcie żadnego ucznia do krytykowania i rozmawiania o błędach innych. Zakrywajcie mnóstwo grzechów w każdy możliwy sposób, naśladując postępowanie Chrystusa, aby go uleczyć. Ten rodzaj wychowania stanie się błogosławieństwem w życiu doczesnym, rozciągającym się na przyszłe, nieśmiertelne życie. — Manuscript 34, 1893. UCO1/92 162.3
W pełni wykwalifikowany do zajmowania się umysłami ludzi — Każdy nauczyciel potrzebuje Chrystusa mieszkającego w jego sercu przez wiarę, jak też powinien posiąść prawdziwego ducha samozaparcia i ofiarności. Ktoś może posiadać odpowiednie wykształcenie i rozległą wiedzę, potrzebną innym, ale czy jest pewny tego, że posiada takt i mądrość wymaganą w postępowaniu z umysłami ludzkimi? Jeśli nauczyciele nie posiadają miłości Chrystusa zamieszkującej w sercu, nie nadają się do pracy z dziećmi i do ponoszenia poważnej odpowiedzialności włożonej na nich w postaci wychowywania dzieci i młodzieży. Brak im wyższego poziomu osobistego wychowania i wyszkolenia i nie wiedzą po prostu, jak postępować z ludzkimi umysłami. Istnieje w nich duch niesubordynacji, ziemskie serca, które potrzebują kontroli, a poddać podatne umysły i charaktery dzieci takiemu wpływowi, oznacza pozostawić na umysłach blizny i rany, których nic nie będzie w stanie zaleczyć. Jeśli nauczyciel nie jest w stanie odczuwać odpowiedzialności i troskliwości, jaką zawsze powinien przejawiać w postępowaniu z ludzkimi umysłami, jego wykształcenie w niektórych sprawach było wadliwe. Jego wychowanie w domu było niewłaściwe i smutne jest powtarzanie tego błędu przez nauczyciela kierującego dziećmi. — Christian Education 145 (1893); Fundamentals of Christian Education 260.261. UCO1/92 163.1
Odpowiedzialność nie dla ludzi niedoświadczonych — Dobrze zrównoważone umysły i wyrobione charaktery są koniecznie wymagane od nauczycieli. Nie powierzajcie tego dzieła młodym mężczyznom i niewiastom, którzy nie wiedzą, jak postępować z umysłami ludzi. Byłoby to błędem i odbiłoby się ujemnie na dzieciach i młodzieży, znajdujących się pod ich kierownictwem... Dzieci i młodzież to ogromne zróżnicowanie charakterów. Ich umysły są wrażliwe. Wybuch emocji ze strony nauczyciela może zniweczyć jego wpływ na uczniów, którym przedstawia zasady wychowania. A czy takie wychowanie będzie dobre dla teraźniejszego i przyszłego, wiecznego życia dzieci i młodzieży? Dla ich duchowego dobra należy starać się o właściwy wpływ na nich. — Manuscript 34, 1893. UCO1/92 163.2
Rada dla porywczego nauczyciela — Każdy nauczyciel ma swoje własne szczególne cechy charakteru, na które należy zwracać uwagę, aby szatan nie posłużył się nimi jako swoimi pomocniczymi środkami do zniszczenia dusz innych. Jedyną bezpieczną drogą dla nauczycieli jest codzienne uczenie się w szkole Chrystusa, Jego łagodności, uniżenia. Wtedy własne “ja” zostanie skryte w Chrystusie, a on sam będzie z przyjemnością nosić jarzmo Chrystusa i zdawać sobie sprawę, że ma do czynienia z dziedzictwem Pańskim. Muszę przekazać to, co pokazano mi, że nie zawsze najlepsze metody były stosowane w traktowaniu błędów i uchybień uczniów, w rezultacie czego niektóre dusze znalazły się w niebezpieczeństwie, a inne stracono bezpowrotnie. Złe usposobienie u nauczycieli, nieprzemyślane ruchy, przesadna dbałość o własną godność dokonały złego dzieła. Nie ma takiej formy występku, światowości lub pijaństwa, która czyniłaby bardziej zgubne dzieło w charakterze, powodując rozgoryczenie duszy i zaszczepiając zło, które przezwycięża dobro, niż ludzkie namiętności, które nie znajdują się pod kontrolą Ducha Bożego. Rozbudzony gniew nigdy nie popłaca. UCO1/92 163.3
Jakże wielu marnotrawnych synów pozostaje z dala od Królestwa Bożego z powodu złego charakteru tych, którzy uważają się za chrześcijan. Zazdrość, wrogość, pycha, nieżyczliwość, obłuda, skłonność do “wychodzenia z siebie”, złe myślenie, srogość, oziębłość, brak współczucia — oto atrybuty szatana. Nauczyciele spotkają się z tym wszystkim w charakterach uczniów. Nic przyjemnego mieć do czynienia z tymi cechami, a ponadto poszukując środków zwalczania tego zła, nauczyciel w wielu przypadkach rozwija podobne cechy charakteru, które zniszczyły duszę kogoś, z kim sam ma do czynienia. — Letter 50, 1893. UCO1/92 164.1
Potrzebny jest dobrze zrównoważony umysł — Nauczyciel, który pracuje w tym dziale winnicy Pańskiej, powinien być opanowany, trzymać swoje usposobienie i uczucia pod kontrolą Ducha Świętego. Powinien dać dowód posiadania, zrównoważonego umysłu i charakteru, ale nie o jednostronnym spojrzeniu. — Counsels to Parents, Teachers and Students 191 (1913). UCO1/92 164.2
Ważne jest dążenie do ulepszania — Nauczyciel może nie posiadać wysokich kwalilfikacji zdobytych dzięki czytaniu literatury, jaka mogłaby być od niego wymagana, jednakże jeśli posiada on zmysł wnikliwej obserwacji ludzkiej natury, jeśli posiada prawdziwe zamiłowanie do swojej pracy, docenia jej znaczenie i dąży do ulepszania, jeśli ma ochotę pracować gorliwie i wytrwale, zrozumie potrzeby swoich uczniów i poprzez swego współczującego i postępowego ducha stanie się dla nich natchnieniem w kierunku postępu, prowadząc ich naprzód i wzwyż. — Education 279 (1903). UCO1/92 164.3
Zdolności umysłu w połowie niewykorzystane — Zewsząd rozlega się wołanie o pracowników. Młodzi mężczyźni i niewiasty w średnim wieku, a faktycznie wszyscy, którzy są w stanie zaangażować się w służbie dla Mistrza, powinni oddać swoje umysły w pełni, sprawie przygotowania do przyjęcia tych apeli. Z ukazanego mi światła przez Boga wiem, że nawet w połowie nie wykorzystujemy zdolności umysłu tak pilnie, jak powinniśmy, aby stać się jeszcze bardziej użytecznymi. — Counsels to Parents, Teachers and Students 209 (1913). UCO1/92 164.4
Połączenie tego co przyrodzone z tym co duchowe, aby osiągnąć lepsze wyniki — To, co naturalne ma zostać połączone z tym, co duchowe w nauczaniu w naszych szkołach. Praca w rolnictwie powinna być ilustracją lekcji biblijnych. Prawa, jakim podlega ziemia, ukazują fakt, że znajduje się ona pod mistrzowską mocą nieskończenie mądrego Boga. Te same zasady mają odniesienie do świata ducha i materii. Jeśli odsuniemy Boga i Jego mądrość od zdobywania wiedzy, będziemy mieć okaleczoną, jednostronną edukację, zamkniętą na wszelkie zbawcze zalety, które dają siłę. Człowiek stanie się niezdolny do zdobycia nieśmiertelności przez wiarę w Chrystusa. Twórca przyrody jest twórcą Biblii. Stworzenie i chrześcijaństwo mają jednego i tego samego Boga. UCO1/92 165.1
Wszyscy, którzy angażują się w zdobywanie wiedzy, powinni postawić sobie za cel osiągnięcie najwyższego stopnia rozwoju. Niech posuwają się do przodu tak szybko i tak daleko jak tylko można; niech pole studiowania będzie tak rozległe, jak ich siły mogą ogarnąć, czyniąc Boga swoją mądrością, lgnąc do Tego, który posiada nieograniczoną wiedzę, który może objawić tajemnice skryte przez wieki, który może rozwiązać najtrudniejsze problemy dla tych umysłów, które wierzą w Niego, który jedynie ma nieśmiertelność, zamieszkuje w światłości niedostępnej dla każdego człowieka. Żywe świadectwo o Chrystusie, idące w kierunku poznania Pana, pozwoli zrozumieć, że Jego rozwiązania są jak światło zaranne. “Cokolwiek człowiek sieje, to też żąć będzie”. Galacjan 6,7. Drogą uczciwości i pracowitości, przez właściwą troskę o ciało, angażując każdą zdolność umysłu do zdobywania wiedzy i mądrości w sprawach duchowych, każda dusza może osiągnąć doskonałość w Chrystusie, który sam jest doskonałym wzorem pełnowartościowego człowieka. — Special Testimony on Education, 215, 22 kwiecień 1895; Fundamentals of Christian Education 375.376. UCO1/92 165.2
Właściwe lekcje nie zrobią wrażenia na umysłach, które nie znają prawdy Słowa Bożego — Ale upadła rasa tego nie pojmuje. Nauka o przyrodzie rzekomo kontroluje Boga przyrody. Właściwe lekcje nie są w stanie zrobić wrażenia na umysłach, które nie znają prawdy Słowa Bożego. Gdy serce i umysł poddają się Bogu, gdy człowiek ma ochotę przyjmować pouczenia jak dziecko, nauka dotycząca wychowania zostanie przez niego odkryta w Słowie Bożym. Wyższy poziom nauczania o świecie okazał się farsą. Gdy nauczyciele i uczniowie zejdą ze swoich szczudeł i wstąpią do szkoły Chrystusa, aby uczyć się o Nim, rozmawiać będą ze zrozumieniem o wyższym nauczaniu, ponieważ stwierdzą, że to jest wiedza, która uzdalnia człowieka do zrozumienia istoty nauki. — Manuscript 45, 1898. UCO1/92 165.3
Potrzebne pomoce wizualne — Posługiwanie się metodami poglądowymi, tablicami, mapami i ilustracjami okaże się pomocne dla wyjaśnienia tych (duchowych) lekcji i utrwali je w pamięci. Rodzice i nauczyciele powinni stale poszukiwać coraz lepszych metod. — Education 186 (1903). UCO1/92 166.1
Unikaj zbyt wielkiego zróżnicowania pokarmu dla umysłu — Bóg chciałby, aby zdolności umysłowe utrzymywane były w czystości. Ale zbyt często przekazuje się umysłowi za bardzo zróżnicowany pokarm. Dlatego niemożliwe jest aby podejmować właściwe działania i być użytecznym. Mózg powinien zostać uwolniony od niepotrzebnego ciężaru. Tylko studia, które mają najwyższą wartość użytkową nie tylko tutaj, ale i w życiu przyszłym, które dostarczają najlepszych wskazań dla ciała i umysłu, dadzą owoc w wieczności. — Manuscript 15, 1898. UCO1/92 166.2
Studia a życie praktyczne — Nie jest rzeczą właściwą przeładowanie umysłu studiami, które wymagają bardzo intensywnego wysiłku, ale nie dają wielkiego pożytku w życiu praktycznym. Wykształcenie tego rodzaju będzie stratą dla uczniów, bowiem te studia odbierają im pragnienie i chęć studiowania tego, co może być pożyteczne i co uzdolni ich do spełniania wyznaczonych zadań jako współpracowników Boga, aby pomagać innym — tym, dla których powinni być nauką i przykładem do osiągnięcia nieśmiertelności. — Manuscript 15, 1898. UCO1/92 166.3
Potrzeba praktycznego szkolenia — Studiowanie łaciny czy greki ma o wiele mniejsze znaczenie dla nas samych, dla świata i dla Boga, niż solidne studia nad budową człowieka. Grzechem jest studiowanie książek kosztem lekceważenia zapoznania się z zagadnieniami pożytecznego życia. Dla niektórych lektura książek jest zmarnowaniem czasu. Brak zajęć fizycznych prowadzi do nadmiernego wysiłku umysłowego. To może być wykorzystane przez szatana. Ludzie, którzy ignorują dom, w jakim mieszkają, nigdy nie mogą być użyteczni dla otoczenia. — Letter 103, 1897. UCO1/92 166.4
Wzory podręczników i myśli — Uroczystym głosem mój Rozmówca kontynuował: “Czy znajdujesz u tych (niewiernych) autorów to, co możesz polecić jako treść prawdziwego wyższego wykształcenia? Czy miałabyś odwagę polecić tego rodzaju materiał studentom, którzy ignorują sprawę właściwego charakteru? Złe przyzwyczajenia umysłowe, raz zaakceptowane, stają się despotyczną siłą, która przyspiesza zatwardziałość umysłu. Gdyby wielu, którzy dostali i czytali te książki, nigdy ich nie widziało, a w to miejsce przyjęliby słowa boskiego Nauczyciela, osiągnęliby daleko większy postęp w znajomości boskiej prawdy Słowa Bożego, która czyni ludzi mądrymi ku zbawieniu. Te książki zaprowadziły wielu ludzi tam, gdzie szatan zaprowadził Adama i Ewę — do wiedzy, której Bóg im nie zalecał do poznania. Przez ich nauczanie uczniowie odwrócili się od Słowa Pańskiego, a zwrócili ku baśniom”. — The Review and Herald, 12 marzec 1908. UCO1/92 167.1
Kształtowanie umysłu według jasnych zasad biblijnych — Uczniowie powinni być świadomi, że wykształcenie jest wadliwe, jeśli nie zostało osiągnięte zrozumienie prawd boskiego objawienia i jeśli serce nie akceptuje nauk ewangelii Jezusa Chrystusa. Uczniowie, którzy zamiast istotnych zasad Słowa Bożego przyjmą popularne idee i pozwolą na to, aby czas i uwaga zostały zajęte przede wszystkim sprawami trywialnymi, stwierdzą wkrótce, że ich umysły skarłowaciały i osłabły. Stracą siłę wzrastania. Umysł musi zostać przygotowany do pojmowania istotnych prawd, od których zależy życie wieczne. — Letter 64, 1909. UCO1/92 167.2
Najlepszy sposób wykorzystania sił organizmu — Gdyby nauczyciele zechcieli skorzystać z lekcji, które Pan chciałby im przekazać, nie byłoby tej kategorii uczniów, których rachunki muszą być regulowane przez kogoś innego albo tych, którzy opuszczają szkołę z potężnym, ciążącym na nich zadłużeniem. Wychowawcy nie wykonują nawet w połowie tego dzieła, jakie powinni w tej sprawie dokonać, chociaż wiedzą, że jakiś młody człowiek poświęca całe lata na studiowanie książek, zamiast wykorzystać czas na zarobienie środków na pokrycie kosztów utrzymania. Każdy przypadek powinno się dokładnie prześledzić, aby być dokładnie poinformowanym a każda sytuacja finansowa zbadana. UCO1/92 167.3
Wszystkie kierunki studiów, które przedstawia się jako najwartościowsze, powinny stać się ćwiczeniem danym przez Boga dla rozumu, w zgodzie z siłami fizycznymi, głową, ciałem, rękoma i nogami. Prawidłowe wykorzystanie samego siebie jest najistotniejszą lekcją, jakiej można się nauczyć. Nie można się ograniczyć do ćwiczenia mózgu i na tym poprzestać lub wykonywania ćwiczeń fizycznych i także na tym poprzestać, ale musimy uczynić jak najlepszy użytek z różnych części naszego organizmu — z mózgu, kości, mięśni, ciała, głowy i serca. Żaden człowiek nie będzie nadawał się na kaznodzieję, jeśli nie pojmuje w jaki sposób to zrobić. — Letter 103, 1897. UCO1/92 167.4
Nauczyciele współpracownikami w dziele rekreacji — Obserwuję niektóre sprawy tutaj w Szwajcarii, które jak mi się wydaje, są godne naśladowania. Nauczyciele w szkołach często wychodzą ze swoimi uczniami i uczą ich jak się bawić, a jednocześnie korygują przy tym ich ewentualne błędy i udzielają wskazówek. Czasami zabierają swoich uczniów na długie spacery. Podoba mi się to. Myślę, że w ten sposób dzieci mają mniej sposobności na uleganie pokusom. Nauczyciele sami uprawiają sport i wiedzą jak kierować zajęciami sportowymi. Nie znaczy, że popieram to aby dzieci czuły iż im się nie dowierza i nie mogą swobodnie się bawić. Niech nauczyciele przyłączają się do ich dziecięcych rozrywek. Bądźcie jedno z nimi i pokażcie, że chcecie, aby były szczęśliwe, a wzbudzi to w dzieciach zaufanie. Mogą one być kontrolowane w duchu miłości, ale nie poganiane z surowością w czasie posiłków lub zabaw. — Testimonies for the Church V, 653 (1889). UCO1/92 168.1
Okaż zaufanie uczniom — Mądry wychowawca w postępowaniu ze swoimi uczniami będzie usiłował zbudować wzajemne zaufanie i szacunek. Dzieci i młodzież są szczęśliwe, gdy im się ufa. Nawet małe dzieci, są bardzo honorowe; wszyscy pragną być traktowani z zaufaniem i szacunkiem i mają do tego prawo. Nie powinno się ich doprowadzać do odczucia, że nie mogą przyjść ani wyjść bez obserwacji ich zachowania. Podejrzliwość demoralizuje, stwarzając wiele zła, któremu powinno się zapobiegać. Zamiast nieustannego obserwowania, jak gdyby podejrzewania zła, nauczyciele, którzy stykają się ze swoimi uczniami winni odróżnić działania niespokojnego umysłu i podjąć kroki w takim kierunku, aby przeciwdziałać złu. Prowadźcie młodzież do odczucia, że ma ona wasze zaufanie, a będzie mało takich, którzy nie będą usiłowali udowadniać, że są godni zaufania. — Education 289.290 (1903). UCO1/92 168.2
Istotne jest zaufanie uczniów — Nauczyciel musi posiadać uzdolnienia do wykonywania swojej pracy. Musi posiadać mądrość i takt, jakich wymaga się w postępowaniu z umysłami. Niezależnie od tego jak wielka może być jego wiedza, jak wspaniałe jego kwalifikacje pod innymi względami, jeśli jednak nie potrafi zdobyć szacunku i zaufania swoich uczniów, wszelkie jego wysiłki na nic się nie przydadzą. — Education 278.279 (1903). UCO1/92 168.3
Pomaganie opóźnionym i nieobiecującym — Jeśli okazywać będziesz uprzejmość, miłość, czułą troskliwość wobec swoich uczniów, otrzymasz w zamian to samo. Jeśli nauczyciele są surowi, krytyczni, apodyktyczni, nieczuli na uczucia innych, to samo będą otrzymywać w zamian. Człowiek, który pragnie zdobyć sobie szacunek i godność musi starać się, aby nie zniszczyć szacunku i godności innych. Ta zasada powinna być święcie przestrzegana wobec najbardziej tępych, najmłodszych i najbardziej błądzących uczniów. Co Bóg uczyni z tą najwidoczniej nieobiecującą młodzieżą, nie wiemy w chwili obecnej. Bóg przyjmował i wybierał w przeszłości ludzi właśnie takich kategorii, aby wykonać przez nich wielkie dzieło dla swojej chwały. Jego Duch działając na serca, działał podobnie jak bateria elektryczna, powodując wzrost najwidoczniej sparaliżowanych zdolności i pobudzając je do żywotnego i wytrwałego działania. Pan widział w tych nieokrzesanych, nieinteresujących, nieociosanych kamieniach drogocenny materiał, który wytrzyma próbę sztormową i pokusę oraz próbę ognia. Bóg widzi to, czego nie widzi człowiek, Bóg osądza nie tak jak człowiek — On sięga do głębin serca. — Manuscript 2, 1881. UCO1/92 169.1
Postępowanie z tępymi uczniami — Nauczyciele muszą brać pod uwagę to, że mają do czynienia z dziećmi, a nie z ludźmi dorosłymi. One są dziećmi, które muszą się wszystkiego nauczyć i okazuje się, że niektórym nauka przychodzi o wiele trudniej niż innym. Tępy uczeń potrzebuje o wiele więcej zachęty, niż otrzymuje. Jeśli nauczyciele stawiają siebie wyżej ponad zróżnicowane umysły, w sposób naturalny lubią rządzić i rozkazywać oraz podkreślać swój autorytet, zachowują się stronniczo, posiadając ulubieńców, którym okazują szczególne względy, podczas gdy inni są traktowani bez pobłażania i surowo, wytwarza to stan zamieszania i niesubordynacji. — Christian Education 154 (1893); Fundamentals of Christian Education 269.270. UCO1/92 169.2
Atmosfera w klasie oddziaływuje na uczniów — Życie religijne dużej liczby tych, którzy wyznają, że są chrześcijanami wygląda tak, jakby wcale nimi nie byli... Pobłażają oni swoim wrodzonym i nabytym cechom charakteru, jakby to były drogocenne kwalifikacje, podczas gdy są wonią śmierci oddziaływującą na inne umysły. Mówiąc inaczej otaczają się aurą, wytworzonej przez siebie chwały. Mają oni religię zależną i kontrolowaną przez okoliczności. Jeśli wszystko idzie po ich myśli i nie ma żadnych przykrych okoliczności, które dotyczą wyglądu zewnętrznego nieopanowanych, niepodobnych do Chrystusa natur, są one łaskawe i przyjemne, a także bardzo pociągające. UCO1/92 169.3
Gdy istnieją jakieś kłopoty w życiu rodzinnym albo w stosunkach z innymi ludźmi, które naruszają pokój i pobudzają do irytacji, wówczas nauczyciele, zanim zaangażują się w swoje codzienne zajęcia w szkole, winni przedłożyć całą sytuację przed Bogiem i prosić Go o łaskę, aby mogli odczuć potrzebę posiadania mocy, łaski i miłości Chrystusa w swoich sercach. Wtedy aniołowie Boży wejdą wraz z nimi do klasy. Ale jeśli idą oni wzburzeni, poirytowani do klasy, atmosfera otaczająca ich dusze wywołuje negatywne wrażenie na dzieciach, które znajdują się pod ich opieką i oczekują pouczania, nauczyciele sami potrzebują aby udzielić im lekcji o Jezusie Chrystusie. — Christian Education 149.150 (1893); Fundamentals of Christian Education 265.266. UCO1/92 170.1
Cierpliwość i umiejętność przystosowania się (rada dla nauczyciela) — Możesz nie odnieść zbyt wielkiego sukcesu jako nauczyciel, ponieważ brak ci cierpliwości i umiejętności przystosowania się. Nie wiesz jak postępować z umysłami ludzkimi, a także jak zaszczepiać wiedzę w najlepszy sposób. Jeśli twoje oczekiwania nie spełniają się, okazujesz zniecierpliwienie. Górujesz pod względem wykształcenia, niemniej jednak nie jesteś mądrym nauczycielem. Wpajanie idei znudzonym umysłom jest bardzo przykre dla ciebie. W swojej młodości potrzebowałeś dyscypliny i szkolenia. Ale duch, jaki przejawiałeś, zniszczył twoje życie. — Letter 117, 1901. UCO1/92 170.2
Rodzice powinni współpracować z nauczycielami — Zaniedbanie w jakiejś dziedzinie wskazuje na zaniedbanie umysłu. Rodzice muszą widzieć tę sprawę w innym świetle. Muszą odczuć jako swój obowiązek współpracę z nauczycielem, zachęcać do mądrej dyscypliny i modlić się wiele za tego, który uczy ich dzieci. Nie pomożecie dzieciom przez irytację, zakazy lub zniechęcanie ich, ani też nie zrobicie nic, pomagając im buntować się i być nieposłusznymi, nieuprzejmymi i nie wzbudzającymi miłości z powodu ducha, jaki przejawiacie. — Manuscript 34, 1893. UCO1/92 170.3
Odpowiedzialność ze strony kościoła — Nie może być ważniejszej pracy niż właściwe wychowanie młodzieży. Musimy strzec jej, walcząc przeciwko szatanowi, aby nie porwał jej w swoje ramiona. Gdy młodzi ludzie przychodzą do naszych szkół, nie powinni odnieść wrażenia, że wchodzą w środowisko ludzi obcych, którzy nie troszczą się o ich dusze. Powinni znaleźć się ojcowie i matki w Izraelu, którzy zajmą się ich duszami jako ci, którzy muszą zdać z tego rachunek. Bracia i siostry, nie oddalajcie się od naszej drogiej młodzieży, jakbyście nie byli za nią odpowiedzialni. UCO1/92 170.4
Wy, którzy przez długi czas wyznajecie, że jesteście chrześcijanami, macie do wykonania dzieło prowadzenia w cierpliwości i uprzejmości tych ludzi, właściwą drogą. Powinniście okazać im, że kochacie ich, ponieważ są młodszymi członkami rodziny Pańskiej, nabytkiem Jego krwi. — The Review and Herald, 26 sierpień 1884; Fundamentals of Christian Education 89.90. UCO1/92 171.1
Postępowanie z zatwardziałymi sercami i przewrotnymi skłonnościami — Nasz Odkupiciel posiadał szeroką wizję człowieczeństwa. Jego serce było zawsze dotknięte bezradnością małego dziecka, będącego przedmiotem złego traktowania, dlatego że On kochał dzieci. Najsłabszy odgłos ludzkiego cierpienia nigdy nie przeszedł mimo Jego uszu. A każdy kto podejmuje odpowiedzialność pouczania młodzieży, spotka zatwardziałe serca, przewrotne skłonności i jego zadaniem jest współpracować z Bogiem w dziele odbudowy moralnego podobieństwa do Boga w każdym dziecku. Jezus — cudowny Jezus — w Jego duszy znajdowała się cała fontanna miłości. — Christian Education 149 (1893); Fundamentals of Christian Education 265. UCO1/92 171.2