Nagle wyraz twarzy króla zmienił się nie do poznania. Jego wzrok skierowany był na ogniste wnętrze pieca. Zwracając się do swoich doradców powiedział: “czy nie trzech związanych mężów wrzuciliśmy do ognia?” Wiersz 24. Odpowiedź brzmiała: “Prawda królu”. Król następnie wykrzyknął: “Oto ja widzę czterech mężów rozwiązanych przechadzających się w pośrodku ognia, a nie masz żadnego naruszenia przy nich, a osoba czwarta podobna jest Synowi Bożemu”. Wiersz 25. UZ 30.3
Kiedy Chrystus ukazuje się synom ludzkim niewidzialna moc przemawia do ich serc. Czują, że są w obecności Nieskończonego. Przed Jego majestatem drżą królowie i dostojnicy przyznając, że żyjący Bóg jest ponad wszelkie ziemskie potęgi. UZ 30.4
Z wyrzutami sumienia i wstydem król odezwał się: “Słudzy Boga Najwyższego: Wyjdźcie”. Wiersz 26. I wyszli, objawiając przed zgromadzonym tłumem nietknięte ogniem ciała i ubrania; nawet nie było czuć swędu ognia. Cud spowodował natychmiastową zmianę wśród tłumu. Zapomniano o wielkim posągu i ostentacyjnym pokazie. Król wydał dekret, że każdy kto by bluźnił przeciwko Bogu młodzieńców hebrajskich poniesie śmierć, “gdyż nie ma innego Boga, który by mógł wybawić, jak tylko ten”. Wiersz 29. UZ 30.5