Go to full page →

Kultura słowa PCh 186

Właściwa kultura i używanie potęgi mowy są konieczne w każdym przejawie pracy dla Chrystusa. (...) Powinniśmy przyzwyczaić się do mówienia głosem o przyjemnej barwie, do posługiwania się czystym i poprawnym językiem, dobierając słowa uprzejme i grzeczne. — Christ's Object Lessons 336; Przypowieści Chrystusa 216; 192 (wyd. II). PCh 186.4

Każdy kaznodzieja i każdy nauczyciel powinien pamiętać, że przekazuje ludziom poselstwo, dotyczące spraw wiecznych. Wypowiadana Prawda osądzi ich w wielkim dniu ostatecznego rozrachunku. Sposób, w jaki przekazywane jest poselstwo, zadecyduje o przyjęciu go lub odrzuceniu przez niektóre osoby. Niech więc słowa będą wypowiadane w taki sposób, by przemówiły do rozsądku i pozostawiły wrażenie w sercu. Powinny być wypowiadane powoli, wyraźnie, uroczyście i z całą powagą, czego wymaga ważność poselstwa. — Christ's Object Lessons 336; Przypowieści Chrystusa 216; 192 (wyd. II). PCh 186.5

Kiedy starasz się innych wprowadzić w krąg Jego miłości, to niech czystość twojego języka, twoja niesamolubna służba i radość, wynikająca z twojej postawy, dają świadectwo mocy Jego łaski. — The Ministry of Healing 156 [Śladami Wielkiego Lekarza 103]. PCh 187.1

Każdy chrześcijanin jest powołany do oznajmiania innym nieprzebranych bogactw Chrystusa, dlatego powinien się starać o doskonałość swojej wymowy. Powinien w taki sposób przedstawiać Słowo Boże, aby je zalecić słuchaczom. Bóg nie chce, by ludzie, którzy są Jego przewodami, byli szorstcy i nieokrzesani. Nie życzy sobie, by człowiek pomniejszał lub niszczył niebieski strumień, który za jego pośrednictwem spływa na ten świat. — Christ's Object Lessons 336; Przypowieści Chrystusa 215; 191.192 (wyd. II). PCh 187.2

Chrześcijanie zostaną nauczeni cierpliwości, uprzejmości, grzeczności i przydatności. Będą cechować się prawdziwie chrześcijańską kurtuazją, wierząc, że Chrystus, będąc ich towarzyszem, nie może zaaprobować szorstkości, nieuprzejmych słów i uczuć. Ich słowa zostaną oczyszczone. Moc słowa uznają jako drogocenny talent, pożyczony im dla wzniosłej i świętej pracy. — Gospel Workers 97 [Słudzy ewangelii 67]. PCh 187.3