Kultura umysłu jest czymś, co jako ludzie potrzebujemy i co musimy posiąść, aby sprostać wymogom czasu. — Testimonies for the Church IV, 414 [Świadectwa dla zboru IV, 414]. PCh 187.4
Nie możemy podchodzić do pracy dla Pana w sposób hazardowy i spodziewać się sukcesu. Pan potrzebuje ludzi myślących. Chrystus powołuje współpracowników, a nie ludzi bezmyślnych. Bóg chce, by wielką pracę, konieczną dla zbawienia dusz, wykonywali ludzie właściwie rozumni i inteligentni. — Testimonies for the Church IV, 67 [Świadectwa dla zboru IV, 67]. PCh 187.5
Niektórzy muszą rozwijać swój umysł poprzez ćwiczenie. Powinni zmusić się do myślenia. Licząc na to, że ktoś inny będzie myślał za nich i rozwiązywał ich trudności, wzbraniając się przed obciążeniem umysłu myśleniem, nigdy nie poprawią “krótkiej pamięci”, zdolności spojrzenia naprzód — planowania i rozeznania. Każdy sam musi podjąć wysiłek w celu kształtowania swego umysłu. — Testimonies for the Church II, 188 [Świadectwa dla zboru II, 188]. PCh 187.6
Bóg nie chce, byśmy zadowalali się umysłami leniwymi, pozbawionymi wszelkiej dyscypliny, nudnymi myślami i niedbałymi rozpamiętywaniami. — Counsels to Parents, Teachers and Students 506. PCh 187.7
Mężowie Boży muszą być pilnymi w studiowaniu, w gorliwym zdobywaniu wiedzy i nigdy nie wolno im marnować czasu. Poprzez ustawiczny wysiłek mogą wznieść się na każdą wyżynę jako chrześcijanie, jako mężowie mocy i wpływu. — Testimonies for the Church IV, 411 [Świadectwa dla zboru IV, 411]. PCh 187.8
Gdyby tylko zebrać poszczególne chwile. (...) czas spędzony w podróży, chwile oczekiwania na posiłki, na tych, którym trudno zdążyć na umówione spotkania, gdyby w takich chwilach mieć w rękach książkę i te fragmenty czasu wykorzystać na studium, czytanie czy też przemyślenie pewnych spraw, ileż można by osiągnąć! — Christ's Object Lessons 343.344; Przypowieści Chrystusa 221; 197 (wyd. II). PCh 188.1
Zdecydowany cel, nieustanna pracowitość i właściwe gospodarowanie czasem umożliwią ludziom zdobycie wiedzy i osiągnięcie takiej dyscypliny umysłu, która uzdolni ich do zajęcia prawie każdej wpływowej pozycji w życiu. — Christ's Object Lessons 344; Przypowieści Chrystusa 221; 197 (wyd. II). PCh 188.2
Ludzie, zajmujący odpowiedzialne stanowiska, muszą się bezustannie rozwijać i kształcić. Nie mogą zakotwiczyć się tylko w starym doświadczeniu i uważać, że nie jest to konieczne, by stawali się pracownikami naukowymi. Chociaż człowiek przy przyjściu na świat jest najbardziej bezradną istotą spośród Bożych stworzeń i najbardziej przewrotną w swej naturze, to pomimo tego posiada zdolność ustawicznego rozwoju. Może być oświecony przez wiedzę, uszlachetniony przez cnotę i może rozwijać się w umysłowej i moralnej godności aż do granic doskonałości inteligencji i czystości charakteru, niewiele niższych od doskonałości i czystości aniołów. — Testimonies for the Church IV, 93 [Świadectwa dla zboru IV, 93]. PCh 188.3
Ci, którzy będą współpracować z Bogiem, muszą dążyć do doskonałego rozwoju każdego organu ciała i umysłu. Prawdziwe wykształcenie polega na przygotowaniu moralnych sił ducha i ciała do spełniania każdego obowiązku. Jest to ćwiczenie ciała, umysłu i duszy do Bożej służby. To jest wychowanie, które przetrwa aż do przyszłego wiecznego życia. — Christ's Object Lessons 330; Przypowieści Chrystusa 211; 188 (wyd. II). PCh 188.4
Mechanicy, prawnicy, handlowcy, ludzie wszystkich specjalności i zawodów, kształcą się, aby stać się mistrzami w swoich zawodach. Czyż naśladowcy Chrystusa mieliby okazać się mniej inteligentni i będąc zawodowo zatrudnieni w Jego służbie, być jednocześnie ignorantami, jeśli chodzi o sposoby i środki, jakimi mogą się posługiwać w swojej pracy? Przedsięwzięcie zdobycia życia wiecznego przewyższa wszelkie względy ziemskie. Aby prowadzić dusze do Chrystusa, należy posiąść znajomość natury i umysłu ludzkiego. Potrzeba dużo rozwagi i gorliwej modlitwy, by wiedzieć, w jaki sposób zbliżyć ludzi do wielkich prawd Słowa Bożego. — Testimonies for the Church IV, 67 [Świadectwa dla zboru IV, 67]. PCh 188.5