Wartość służby dla Boga jest mierzona według ducha, w jakim była wykonywana, a nie według ilości czasu, poświęconego na jej wykonywanie. — Testimonies for the Church IX, 74 [Świadectwa dla zboru IX, 74]. PCh 223.4
Ich powodzenie we wprowadzaniu Bożych zasad w życie, jest uzależnione od wykorzystania darowanych im talentów. Przyszła nagroda będzie proporcjonalna do rzetelności i zapału, z jakim Mu służyli. — The Review and Herald, 1 marzec 1887. PCh 223.5
Pan ma wielkie dzieło do wykonania i w przyszłym życiu najhojniej obdarzy tych, którzy wiernie i chętnie służyli Mu w życiu doczesnym. — Christ's Object Lessons 330; Przypowieści Chrystusa 211; 188 (wyd. II). PCh 223.6
Ci, którzy przyszli do pracy o godzinie jedenastej, byli wdzięczni za możliwość pracy. Ich serca wypełnione były wdzięcznością dla tego, który ich wynajął. A gdy wieczorem gospodarz zapłacił im za cały dzień pracy, byli wielce zaskoczeni. Wiedzieli, że nie zasłużyli na takie wynagrodzenie. Uprzejmość, malująca się na obliczu ich pracodawcy, napełniała ich radością. Nigdy nie zapomnieli dobroci gospodarza ani szczodrej zapłaty, którą otrzymali. PCh 223.7
Podobnie jest z grzesznikiem, który znając swoją nicość, wstąpił — o godzinie jedenastej — do Pańskiej Winnicy. Czas jego służby jest tak krótki, iż wie, że nie zasługuje na całość nagrody. Jednak napełnia go radość, że Pan w ogóle go przyjął. Pracuje w uniżeniu i z zaufaniem, jest też wdzięczny za przywilej współpracy z Chrystusem. Pan uhonoruje pracę wykonywaną w takim duchu. — Christ's Object Lessons 397.398; Przypowieści Chrystusa 259; 229 (wyd. III). PCh 223.8