Ο Δημιουργός διάλεξε για τους προπάτορες μας το περιβάλλον που ανταποκρίνονταν καλύτερα στην υγεία και στην ευτυχία τους. Δεν τους τοποθέτησε μέσα σε κανένα παλάτι, ούτε τους περιέβαλε με τεχνητές διακοσμήσεις και πολυτέλειες που τόσοι πολλοί σήμερα πασχίζουν να αποκτήσουν. Τους έβαλε σε άμεση επαφή με τη φύση και σε στενή επικοινωνία με τις άγιες υπάρξεις του ουρανού. ZY 235.1
Στον κήπο που ο Θεός ετοίμασε για κατοικία των παιδιών Του, το βλέμμα όπου και αν στρέφονταν, συναντούσε πανέμορφους θάμνους και λεπτοκαμωμένα άνθη. Υπήρχαν κάθε λογής δένδρα, πολλά από αυτά φορτωμένα με μυρωδάτα, νοστιμότατα φρούτα. Στα κλαδιά τους τα πουλιά έψελναν τους ύμνους της δοξολογίας τους και κάτω από τον ίσκιο τους τα ζώα της Γης έπαιζαν όλα μαζί χωρίς κανένα φόβο. ZY 235.2
Ο Αδάμ και η Εύα, μέσα στην άσπιλη αγνότητά τους, αγάλλονταν με τα θεάματα και με τους ήχους της Εδέμ. Ο Θεός όρισε στον άνθρωπο την ενασχόλησή του στον κήπο «δια να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν.» (Γέν. 2:15.) Η καθημερινή εργασία τους έδινε υγεία και χαρά και το ευτυχισμένο ζευγάρι δέχονταν με χαρά τις επισκέψεις του Δημιουργού του καθώς περπατούσε και μιλούσε μαζί τους στη δροσιά του δειλινού. Καθημερινά ο Θεός τους δίδασκε τα μαθήματά Του. ZY 235.3
Ο τρόπος της ζωής που ο Θεός όρισε για τους προπάτορές μας περιέχει μαθήματα για μας. Αν και η αμαρτία έριξε τη σκιά της πάνω στη Γη, ο Θεός επιθυμεί τα παιδιά Του να βρίσκουν ευχαρίστηση στα έργα των χεριών Του. Όσο πλησιέστερα ακολουθείται το αρχικό Του σχέδιο της ζωής, τόσο πιο θαυμαστά Εκείνος θα εργασθεί για να αποκαταστήσει την πάσχουσα ανθρωπότητα. Χρειάζεται οι ασθενείς να έρχονται σε στενή επαφή με τη φύση. Η υπαίθρια ζωή μέσα στο φυσικό περιβάλλον μπορεί να κάνει θαύματα για πολλούς ανήμπορους, σχεδόν καταδικασμένους ανάπηρους. ZY 235.4
Ο θόρυβος, η ταραχή και ο σάλος των πόλεων με την περιορισμένη τεχνητή ζωή είναι αφάνταστα κουραστικά και εξαντλητικά για τους αρρώστους. Η ατμόσφαιρα, κορεσμένη με σκόνη και καπνό, με δηλητηριώδη καυσαέρια και μεταδοτικά μικρόβια, αποβαίνει κίνδυνος για τη ζωή. Οι άρρωστοι, κλεισμένοι συνήθως μέσα σε τέσσερες τοίχους, αισθάνονται σχεδόν σαν φυλακισμένοι στα δωμάτιά τους από όπου βλέπουν μόνο τα σπίτια, τα πεζοδρόμια και τα συνωστισμένα πλήθη, χωρίς ίχνος από γαλάζιο ουρανό, ηλιακό φως, πρασινάδα, δένδρα ή λουλούδια. Κλεισμένοι κατ’ αυτό τον τρόπο, σκέπτονται όλο μελαγχολία τα βάσανα και τη λύπη τους, υποβαλλόμενοι διαρκώς στις θλιβερές τους σκέψεις. ZY 236.1
Όσο γι’ αυτούς που χαρακτηρίζονται από ηθικές αδυναμίες, οι πόλεις βρίθουν από κινδύνους. Μέσα σ’ αυτές, οι ασθενείς που προσπαθούν να υπερνικήσουν ανώμαλες επιθυμίες, εκτίθενται συνεχώς σε κίνδυνο. Έχουν ανάγκη να βρεθούν σε καινούργιο περιβάλλον όπου η κατεύθυνση των σκέψεών τους να μεταβληθεί. Έχουν ανάγκη να βρεθούν κάτω από συνθήκες εντελώς διαφορετικές από αυτές που τους κατέστρεψαν τη ζωή. Μεταφέρετέ τους για ένα διάστημα από τις επιδράσεις αυτές που απομακρύνουν από το Θεό σε μία καθαρότερη ατμόσφαιρα. ZY 236.2
Τα ιδρύματα για τη φροντίδα των ασθενών θα σημείωναν πολύ μεγαλύτερη επιτυχία εάν ήταν τοποθετη-μένα μακριά από τις πόλεις. Και κατά το δυνατόν, όλοι όσοι προσπαθούν να ανακτήσουν την υγεία τους, θα πρέπει να καταφεύγουν σε εξοχικό περιβάλλον όπου να μπορούν να επωφεληθούν από τα προνόμια της υπαίθριας ζωής. Η φύση είναι ο γιατρός του Θεού. Ο καθαρός αέρας, η χαρούμενη λιακάδα, τα λουλούδια και τα δένδρα, οι οπωρώνες και τα αμπέλια και η γυμναστική στο ύπαιθρο χαρίζουν υγεία, χαρίζουν ζωή. ZY 236.3
Οι γιατροί και οι νοσοκόμοι πρέπει να ενθαρρύνουν τους ασθενείς να παραμένουν επί πολύ στο ύπαιθρο. Η υπαίθρια ζωή είναι η μόνη γιατρειά που πολλοί ανάπηροι χρειάζονται. Έχει θαυμάσια δύναμη στο να θεραπεύει τις αρρώστιες που προκαλούνται από την έξαψη και τις υπερβολές της κοσμικής ζωής, μιας ζωής που εξασθενεί και καταστρέφει τις σωματικές, πνευματικές και φυσικές δυνάμεις. ZY 237.1
Πόσο οι ανάπηροι, κουρασμένοι από τη ζωή των πόλεων, τα εκθαμβωτικά φώτα και το θόρυβο των δρόμων, εκτιμούν την ησυχία και την ελευθερία της εξοχής! Με πόση προθυμία στρέφονται προς τις σκηνές της φύσης! Πόσο θα χαίρονταν την παραμονή τους στο ύπαιθρο, απολαμβάνοντας την λιακάδα και αναπνέοντας την ευωδιά των δένδρων και των λουλουδιών! Υπάρχουν ζωογόνες ιδιότητες στη ρητίνη του πεύκου, στη μυρωδιά του κέδρου και του έλατου• άλλα δένδρα επίσης έχουν ιδιότητες που επαναφέρουν την υγεία. ZY 237.2
Γι’ αυτούς που πάσχουν από χρόνιες αναπηρίες, τίποτε δεν συντελεί στην επαναφορά της υγείας και της χαράς τόσο όσο το να ζουν μέσα σ’ ένα ελκυστικό, εξοχικό περιβάλλον. Εκεί και οι πιο βαριά άρρωστοι μπορούν να καθίσουν ή να ξαπλώσουν στο φως του ήλιου ή στη σκιά των δένδρων. Δεν έχουν παρά να σηκώσουν τα μάτια τους για να αντικρύσουν την όμορφη φυλλωσιά τους από πάνω τους. Ένα γλυκό συναίσθημα ξεκούρασης και φρεσκάδας τους καταλαμβάνει καθώς ακούν το μουρμουρητό της αύρας. Το πεσμένο ηθικό ανεβαίνει. Η εξασθενημένη δύναμη επανέρχεται. Χωρίς να ξέρουν πως, το πνεύμα γαληνεύει, ο ταχύς σφυγμός ηρεμεί και γίνεται κανονικός. Καθώς οι άρρωστοι ανακτούν τις δυνάμεις τους, επιχειρούν μετά να κάνουν μερικά βήματα για να μαζέψουν λίγα όμορφα λουλούδια, τους πολύτιμους αυτούς φορείς αγάπης του Θεού για την πονεμένη οικογένειά Του εδώ στη Γη. ZY 237.3
Πρέπει να καταστρώνονται σχέδια για την παραμονή των αρρώστων στο ύπαιθρο. Για αυτούς που είναι σε θέση να εργασθούν, ας βρεθεί κάποια εύκολη, ευχάριστη απασχόληση. Δείξτε τους πόσο ευχάριστη και ευεργετική είναι η εργασία στο ύπαιθρο. Ενθαρρύνετέ τους να αναπνέουν τον καθαρό αέρα. Διδάξτε τους πως να κάνουν βαθειάς εισπνοές και πως να γυμνάζουν τους κοιλιακούς μείς όταν αναπνέουν και όταν μιλούν. Αυτού του είδους η μαθητεία θα τους γίνει πολύτιμη. ZY 238.1
Η γυμναστική στο ύπαιθρο πρέπει να συνιστάται σαν απαραίτητη που χορηγεί ζωή. Και καλύτερη τέτοια γυμναστική από την καλλιέργεια του εδάφους δεν υπάρχει. Δημιουργείστε παρτέρια με λουλούδια που να τα φροντί-ζουν οι ασθενείς ή δώστε τους δουλειά στον οπωρώνα ή στο λαχανόκηπο. Όταν παρακινούνται να εγκαταλείψουν τα δωμάτιά τους για να περάσουν λίγο διάστημα έξω στο ύπαιθρο, καλλιεργώντας τα λουλούδια ή ασχολούμενοι με κάποια άλλη εύκολη και ευχάριστη εργασία, η προσοχή τους αποσπάται από τον εαυτό τους και από τα βάσανά τους. ZY 238.2
Όσο περισσότερο μπορεί να παραμείνει στο ύπαιθρο ο ασθενής, τόσο λιγότερη φροντίδα απαιτεί. Όσο πιο χαρούμενο είναι το περιβάλλον του, τόσο πιο πρόθυμος θα είναι να βοηθήσει. Όταν είναι κλεισμένος στο σπίτι, όσο κομψά και αν είναι επιπλωμένο, γίνεται ευερέθιστος και μελαγχολικός. Περιβάλλετέ τον με τα όμορφα αντικείμενα της φύσης. Τοποθετήστε τον εκεί όπου μπορεί να παρατηρεί τα λουλούδια να αναπτύσσονται και τα πουλιά να κελαηδούν και η καρδιά του θα ξεχειλίσει από τραγούδι αρμονικό με το τραγούδι των πουλιών. Ανακούφιση θα επέλθει και στο σώμα και στο πνεύμα. Το μυαλό θα ξυπνήσει, η φαντασία θα κινητοποιηθεί και το πνεύμα θα προετοιμαστεί για να εκτιμήσει την ομορφιά του λόγου του Θεού. ZY 238.3
Στη φύση πάντα είναι δυνατό να βρεθεί κάτι για να αποσπάσει την προσοχή των αρρώστων από τον εαυτό τους και να στρέψει τις σκέψεις τους στο Θεό. Περιβαλλόμενος από τα θαυμάσια έργα Του, ο νους τους υψώνεται από τα ορατά στα αόρατα. Η ομορφιά της φύσης τους κάνει να σκέπτονται την επουράνια κατοικία τους όπου δεν θα υπάρχει τίποτε που να φθείρει την ομορφιά, τίποτε που να μολύνει ή να καταστρέφει, τίποτε που να προκαλεί αρρώστια ή θάνατο. ZY 239.1
Ας εμπνευσθούν οι γιατροί και οι νοσοκόμοι από τη φύση μαθήματα που διδάσκουν το Θεό. Ας υποδείξουν στους ασθενείς Εκείνον του οποίου τα χέρια έκαναν τα επιβλητικά δένδρα, τη χλόη και τα λουλούδια, παρακινώντας τους να παρατηρήσουν σε κάθε μπουμπούκι και κάθε λουλούδι μία έκφραση της αγάπης Του για τα παιδιά Του. Εκείνος που ενδιαφέρεται για τα πουλιά και τα λουλούδια θα φροντίσει και για τις υπάρξεις που έχουν δημιουργηθεί σύμφωνα με την εικόνα Του. ZY 239.2
Στο ύπαιθρο, ανάμεσα στα αντικείμενα που δημι-ούργησε ο Θεός, αναπνέοντας τον καθαρό, ζωογόνο αέρα, οι ασθενείς μπορούν καλύτερα να ακούσουν για τη νέα ζωή εν Χριστώ. Εκεί μπορεί να μελετηθεί ο λόγος του Θεού. Εκεί το φως της δικαιοσύνης του Χριστού μπορεί να λάμψει μέσα στις αμαυρωμένες από την αμαρτία καρδιές. ZY 239.3
Ω, αν μπορούσα να πλησιάσω στο Θεό μέρα με
την ημέρα
Μαθήτευση στο λόγο Του να βρώ
Τι γρήγορα θα γύριζε η σφαίρα!
Κύριε, να ζω μαζί Σου, βράδυ και πρωί
Πόσο αυτό μου αρέσει! ZY 239.4
Τέτοια χαρά να δώσει ο κόσμος δεν μπορεί
Μα ούτε να αφαιρέσει.
Ω, Κύριέ μου, Ιησού Χριστέ,
Κατεύθυνε Συ την καρδιά μου
Να μη Σ’ εγκαταλείψει πια ποτέ
Ούτε και να λυπεί την άγια συντροφιά Σου. ZY 240.1
Άνδρες και γυναίκες που χρειάζονται πνευματική και σωματική θεραπεία μπορούν έτσι να έρχονται σε επαφή με εκείνους των οποίων τα λόγια και οι πράξεις θα τους φέρουνκοντά στο Χριστό. Πρέπει να τεθούν κάτω από την αιγίδα του μεγάλου Ιεραποστόλου Γιατρού που είναι σε θέση να θεραπεύει ψυχή και σώμα. Πρέπει να ακούσουν την ιστορία της αγάπης του Σωτήρα. της συγχώρησης που απονέμει ελεύθερα σε όλους όσους προσέρχονται σ’ Αυτόν εξομολογούμενοι τις αμαρτίες τους. Βοηθούμενοι από μία τέτοια επιρροή, πολλοί πάσχοντες θα οδηγηθούν στο δρόμο της ζωής. Άγγελοι του ουρανού συνεργάζονται με τα ανθρώπινα όργανα θα φέρουν ενθάρρυνση και ελπίδα, χαρά και γαλήνη στις καρδιές των αρρώστων και πασχόντων. Κάτω από τέτοιες συνθήκες οι ασθενείς ευλογούνται διπλά και πολλοί βρίσκουν την υγειά τους. Τα ασταθή βήματα επανακτούν ελαστικότητα. Το βλέμμα γίνεται ζωηρότερο. Οι απελπισμένοι ανακτούν την ελπίδα. Το πρώην θλιμμένο παρουσιαστικό εμφανίζεται με τη χαρά ζωγραφισμένη επάνω του. Ο παραπονιάρικος τόνος της φωνής αλλάζεται με τόνους που εκφράζουν φαιδρότητα και ικανοποίηση. ZY 240.2
Με την επανάκτηση της σωματικής υγείας, άνδρες και γυναίκες είναι ικανότεροι να εξασκήσουν εκείνη την πίστη στο Χριστό η οποία εξασφαλίζει την πνευματική υγεία. Η συνειδητοποιημένη συγχώρεση των αμαρτημάτων δημιουργεί ανέκφραστη ειρήνη, χαρά και ανάπαυση. Η κλονισμένη ελπίδα του Χριστιανού αναπτερώνεται. Τα λόγια εκφράζουν πίστη σε δηλώσεις όπως, «Ο Θεός είναι καταφυγή ημών και δύναμις, βοήθεια ετοιμότατη εν ταις θλίψεσι.» «Και εν κοιλάδι σκιάς θανάτου εάν περιπατήσω, δεν θέλω φοβηθή κακόν διότι Συ είσαι μετ’ εμού» «Δίδει ισχύν εις τους ητονημένους και αυξάνει την δύναμιν εις τους αδυνάτους.» (Ψαλμ. 46:1, 23:4, Ησ. 40:29.) ZY 240.3
Η πίστη μου σε Σε
Στηρίζεται Χριστέ,
Αμνέ Θεού.
Δέξαι μου την ευχή,
Σώσε μου την ψυχή,
Κάνε με μαθητή
Και δούλο Σου.
Άναψε μέσα μου
Ζήλο ειλικρινή
και θερμουργό.
Δωσ’ πίστη ιερή
Αγάπη καθαρή,
Θερμή και σταθερή,
πυρ ζωντανό.
Ενώ αδημονώ
Σε κόσμο πονηρό
Περιπατώ,
Γίνε μου Συ οδηγός
Το σκότος του νοός
Μετάτρεψε σε φως.
Μη πλανηθώ.
“Εσο μου Βασιλεύς,
Προφήτης Ιερεύς,
Συ, ω Χριστέ.
Κάθε δάκρυ πικρό, ZY 241.1
Κάθε μου στεναγμό
Εξάλειψε ζητώ
Και δεξου με. ZY 242.1