Το σπίτι πρέπει να είναι για τα παιδιά το ελκυστικότερο μέρος του κόσμου και η παρουσία της μητέρας πρέπει να αποτελεί τη μεγαλύτερη έλξη του. Τα παιδιά έχουν αγαθή και ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία. Εύκολα χαίρονται και εύκολα λυπούνται. Με ήρεμη πειθαρχία, με καλοσυνάτα λόγια και πράξεις, οι μητέρες μπορούν να κάνουν τα παιδιά τους να δεθούν με τη μητρική καρδιά τους. ZY 357.1
Τα μικρά παιδιά αγαπούν τη συντροφιά και σπάνια είναι ευχαριστημένα όταν μένουν μόνα τους. Λαχταρούν τη συμπάθεια και την τρυφερότητα. Ότι τα ευχαριστεί πιστεύουν ότι ευχαριστεί και τη μητέρα τους και φυσικό είναι να πηγαίνουν σ’ αυτή με τις μικρές χαρές και λύπες τους. Η μητέρα δεν πρέπει να πληγώνει τις ευαίσθητες καρδιές τους με το να δείχνει αδιαφορία για τα πράγματα τα οποία, αν και ασήμαντα για την ίδια, γι’ αυτά όμως έχουν μεγάλη σημασία. Η συμπάθειά της και η επιδοκιμασία της είναι πολύτιμες. Ένα βλέμμα επιδοκιμασίας ένας ενθαρρυντικός ή επαινετικός λόγος, για την καρδιά τους είναι ένας άλλος ήλιος και συχνά αυτό είναι αρκετό να τα κάνει χαρούμενα για ολόκληρη τη μέρα. ZY 357.2
Αντί να διώχνει τα παιδιά από κοντά της για να μη την ενοχλούν με το θόρυβο και να μη την απασχολούν με τις μικροαπαιτήσεις τους, ας ετοιμάζει η μητέρα κάποιο είδος ψυχαγωγίας ή κάποια ελαφροδουλειά για να απασχολούνται τα αεικίνητα παιδικά χέρια και οι σκέψεις. ZY 357.3
Συμμεριζόμενη τα αισθήματά τους και καθοδηγώντας τις διασκεδάσεις τους, η μητέρα κερδίζει την εμπιστο σύνη των παιδιών της και τότε μπορεί αποτελεσματικότερα να διορθώνει τις κακές συνήθειες ή να ελέγχει τις εκδηλώσεις της φιλαυτίας και του πάθους. Ένας λόγος για προσοχή ή για επιτίμηση, ειπωμένος την κατάλληλη στιγμή, έχει μεγάλη αξία. Με υπομονητική, άγρυπνη αγάπη, μπορεί να στρέψει τη σκέψη των παιδιών στην ορθή κατεύθυνση, καλλιεργώντας μέσα τους όμορφα και ελκυστικά γνωρίσματα του χαρακτήρα. ZY 357.4
Οι μητέρες πρέπει να προσέχουν να μη ανατρέφουν τα παιδιά τους έτσι που να εξαρτώνται διαρκώς από τους άλλους και να συγκεντρώνονται ολότελα στον εαυτό τους. Ποτέ μη τα κάνετε να νομίζουν ότι αποτελούν το κέντρο του ενδιαφέροντος και οτιδήποτεπεριστρέφεται γύρω από αυτά. Μερικοί γονείς δαπανούν πολύ καιρό και προσοχή για να διασκεδάζουν τα παιδιά τους, αλλά τα παιδιά πρέπει να μάθουν να διασκεδάζουν μόνα τους, να ασκούν την εφευρετικότητα και την εξυπνάδα τους. Έτσι μαθαίνουν να ικανοποιούνται με πολύ απλές διασκεδάσεις. Πρέπει να διδάσκονται να σηκώνουν με θάρρος τις μικρές απογοητεύσεις και δοκιμασίες τους. Αντί να δίνετε προσοχή σε κάθε μηδαμινό πόνο ή χτύπημα, διασκεδάσετε τη σκέψη τους, διδάξτε τα να παίρνουν στα ελαφρά κάθε μικροενόχληση και μικροδυσχέρεια. Προσπαθήσετε να προτείνετε τρόπους με τους οποίους τα παιδιά μαθαίνουν να νοιάζονται για τους άλλους. ZY 358.1
Ούτε όμως και να παραμελείτε τα παιδιά. Φορτι-σμένες με ένα σωρό ευθύνες, οι μητέρες πολλές φορές αισθάνονται ότι δεν μπορούν να διαθέσουν καιρό για να διδάξουν με υπομονή τα μικρά τους και να τους δείξουν αγάπη και συμπάθεια. Πρέπει όμως να έχουν στο νου τους ότι όταν τα παιδιά δεν βρίσκουν στο σπίτι και στους γονείς τη συμπάθεια και τη συντροφιά που επιθυμούν, θα ψάξουν να τη βρουν αλλού, εκεί όπου τόσο το πνεύμα όσο και ο χαρακτήρας κινδυνεύουν να ζημιωθούν. ZY 358.2
Επειδή δεν σκέπτονται ή δεν διαθέτουν τον καιρό, πολλές μητέρες αρνούνται μία αθώα διασκέδαση στα παιδιά τους, ενώ τα πολυάσχολα χέρια τους και τα κουρασμένα μάτια τους απασχολούνται προσεκτικά με δουλειά που προορίζεται μόνο για το στολισμό, κάτι που προσφέρει μόνοενθάρρυνση της ματαιοδοξίας και σπατάλη στις νεαρές καρδιές τους. Όταν τα παιδιά ενηλικιώνονται, τα μαθήματα αυτά φέρνουν καρπούς υπερηφάνειας και ηθικής αναξιότητας. Η μητέρα θλίβεται για τα ελαττώματα των παιδιών της, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι θερίζει τα αποτελέσματα των σπόρων που η ίδια έσπειρε. ZY 359.1
Μερικές μητέρες δεν είναι συνεπείς στη συμπεριφορά τους έναντι των παιδιών τους. Κάποτε τα παραχαϊδεύουν στα λάθητους και άλλοτε πάλι τους αρνούνται ένα μικρό χατίρι που θα χαροποιούσε πολύ τις παιδικές καρδούλες τους. Σ’ αυτό δεν μιμούνται το Χριστό. Εκείνος αγαπούσε τα παιδιά. Καταλάβαινε τα αισθήματά τους και συμμερίζονταν τις χαρές και τις λύπες τους. ZY 359.2