Ο σύζυγος και πατέρας είναι το κεφάλι της οικογένειας. Η σύζυγος αποβλέπει σε αυτόν για αγάπη, για συμπάθεια και για βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών. Και αυτό είναι σωστό. Τα παιδιά είναι εξίσου δικά του όπως και δικά της και εκείνος ενδιαφέρεται εξίσου για την ευημερία τους. Τα παιδιά αποβλέπουν στον πατέρα τους για συμπαράσταση και για καθοδήγηση. Χρειάζεται λοιπόν αυτός να έχει πραγματική αντίληψη της ζωής καθώς και των επιδράσεων και των συναναστροφών που πρέπει να περιβάλλουν την οικογένειά του. Περισσότερο από κάθε τι άλλο, πρέπει να διέπεται από την αγάπη και το φόβο του Θεού και από τη διδασκαλία του λόγου Του για να μπορεί να κατευθύνει τα βήματα των παιδιών του στον ορθό δρόμο. Ο πατέρας θεσπίζει τους κανονισμούς της οικογένειας και, όπως ο Αβραάμ, οφείλει και αυτός να καταστήσει το νόμο του Θεού, κανονισμό και του σπιτιού του. Ο Θεός είπε για τον Αβραάμ: «Γνωρίζω αυτόν ότι θέλει διατάξει προς τους υιούς αυτού και προς τον οίκον αυτού μεθ’ εαυτόν, και θέλουσι φυλάξει την οδόν του Κυρίου. » (Γέν. 18:19.) Ο Αβραάμ δεν θα διέπραττε το αμάρτημα να αμελήσει να αναχαιτίσει το κακό, δεν θα πρόβαινε σε καμία παράλογη ή από αδυναμία προερχόμενη μεροληψία, σε καμία υποχώρηση ως προς την αντίληψη του καθήκοντος ενδίδοντας στις απαιτήσεις της κακώς εννοούμενης αγάπης. Όχι μόνο θα έκανε την ορθή διδασκαλία, αλλά θα διατηρούσε και το κύρος των ορθών και δικαίων νόμων. Ο Θεός χορήγησε κανονισμούς για την καθοδήγησή μας. Δεν πρέπει να επιτρέπεται στα παιδιά να ξεφεύγουν από το ασφαλές μονοπάτι που χαράζει ο λόγος του Θεού, σε δρόμους που οδηγούν σε κινδύνους οι οποίοι παραμονεύουν σε κάθε γωνιά. Με καλοσύνη, με σταθερότητα, με επίμονες προσπάθειες και με προσευχή, οι εσφαλμένες επιθυμίες τους πρέπει να περιορίζονται και οι ιδιοτροπίες τους να μη πραγματοποιούνται. ZY 359.3
Ο πατέρας οφείλει να επιβάλλει στην οικογένειά του τις πιο άτεγκτες αρετές — τη δραστηριότητα, την ακεραιότητα, την τιμιότητα, την υπομονή, το θάρρος, την επιμέλεια και την πρακτική χρησιμότητα. Και αυτά που απαιτεί από τα παιδιά του πρέπει να τα εφαρμόζει ο ίδιος, διευκρινίζοντας τις αρετές αυτές με τη δική του ανδροπρεπή συμπεριφορά. ZY 360.1
Αλλά, οι πατέρες, μην αποθαρρύνετε τα παιδιά σας. Συνδυάσετε την αγάπη με την εξουσία, την καλοσύνη και τη συμπάθεια με τη σταθερή επιβολή των περιορισμών. Αφιερώνετε λίγο από τον ελεύθερο καιρό σας στα παιδιά σας. Γνωριστείτε με αυτά. Συντροφεύετέ τα στην εργασία τους και στα παιγνίδια τους και κερδίσετε την εμπιστοσύνη τους. Καλλιεργήσετε τη φιλία μαζί τους, ιδιαίτερα με τους γιους σας. Με τον τρόπο αυτό θα γίνετε μία μεγάλη επιρροή για το καλό. ZY 360.2
Ο πατέρας πρέπει να κάνει το χρέος του για να καταστήσει την οικογένειά του ευτυχισμένη. Όποιες και αν είναι οι φροντίδες του και οι επαγγελματικές του σκοτούρες, δεν πρέπει να ρίχνουν τη σκιά τους πάνω στην οικογένεια. Πρέπει να μπαίνει στο σπίτι χαμογελαστός και με λόγια ευχάριστα. ZY 361.1
Κατά κάποιο τρόπο ο πατέρας είναι ο ιερέας του σπιτιού του, τοποθετώντας στον οικογενειακό βωμό την πρωινή και εσπερινή θυσία. Αλλά και η γυναίκα του και τα παιδιά του πρέπει να προσέρχονται στην προσευχή και να συμμετέχουν στους ύμνους της δοξολογίας. Το πρωί, πριν φύγει από το σπίτι για την καθημερινή του εργασία, ας συγκεντρώσει ο πατέρας τα παιδιά του γύρω του και γονατίζοντας μπροστά στο Θεό, ας τα αναθέσει στη φροντίδα του ουράνιου Πατέρα. Όταν σταματήσουν οι έγνοιες της ημέρας, ας ενωθεί πάλι η οικογένεια για να προσφέρει προσευχή ευγνωμοσύνης και να υψώσει τον ύμνο της δοξολογίας, αναγνωρίζοντας τη μέριμνα του Θεού στο διάστημα της μέρας. ZY 361.2
Πατέρες και μητέρες, όσο επείγουσα και αν είναι η δουλειά σας, μη παραλείπετε να συγκεντρώνετε την οικογένειά σας γύρω από το βωμό του Θεού. Ζητείτε την καθοδήγηση των αγίων αγγέλων για την οικογένειά σας. Σκεφθείτε ότι τα αγαπητά σας πρόσωπα βρίσκονται εκτεθειμένα σε πειρασμούς. Καθημερινά οι ενοχλήσεις περιζώνουν το διάβα μικρών και μεγάλων. Αυτοί που επιθυμούν μία υπομονετική, καλοσυνάτη, χαρούμενη ζωή πρέπει να προσεύχονται. Μόνο όταν δεχόμαστε διαρκώς βοήθεια από το Θεό μπορούμε να κερδίσομε τη νίκη εναντίον του εγώ. ZY 361.3
Το σπίτι πρέπει να είναι μέρος όπου κατοικεί η χαρά, η ευγένεια και η αγάπη. Και όπου ενοικούν οι αρετές αυτές, εκεί θα κατοικεί η ευτυχία και η ειρήνη. Οι δυσκολίες μπορούν να εισβάλουν, αλλά αυτές αποτελούν την αναπόσπαστη μοίρα της ανθρώπινης φυλής. Αφήστε την υπομονή, την ευγνωμοσύνη και την αγάπη να φέρνουν τη λιακάδα στην καρδιά, όσο συννεφιασμένη και αν είναι η ημέρα. Σε τέτοια σπίτια κατοικούν οι άγγελοι του Θεού. ZY 361.4
Ας φροντίζουν οι σύζυγοι για την αμοιβαία ευτυχία τους, μη παραμελώντας ποτέ τις μικρές φιλοφρονήσεις και τις απλές πράξεις αβροφροσύνης που φαιδρύνουν και ομορφαίνουν τη ζωή. Απόλυτη εμπιστοσύνη πρέπει να υπάρχει μεταξύ των συζύγων. Μαζί πρέπει να αντιμετωπί-ζουν τις ευθύνες τους. Μαζί πρέπει να προσπαθούν για το ανώτερο συμφέρον των παιδιών τους. Δεν πρέπει ποτέ μπροστά στα παιδιά να επικρίνουν ο ένας τα σχέδια του άλλου ή να αμφισβητούν την κρίση του άλλου. Ας προσέχει η γυναίκα να μη κάνει το έργο του ανδρός της για τα παιδιά ακόμη δυσκολότερο. Ας προσπαθεί ο άνδρας να υποστηρίζει τη γυναίκα του με το να της δίνει συνετές συμβουλές και στοργική ενθάρρυνση. ZY 362.1
Κανένας ψυχρός ή επιφυλακτικός φραγμός δεν επιτρέπεται να υψωθεί ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά. Ας γνωρίζονται οι γονείς με τα παιδιά τους, προσπαθώντας να καταλάβουν τις διαθέσεις και τους χαρακτήρες τους, διαβάζοντας τα αισθήματά τους και ανακαλύπτοντας ότι κρύβουν στην καρδιά τους. ZY 362.2
Γονείς, κάνετε τα παιδιά σας να καταλάβουν ότι τα αγαπάτε και ότι θα μεταχειρισθείτε κάθε τι στη διάθεσή σας για να τα κάνετε ευτυχισμένα. Με τη στάση σας αυτή, οι απαραίτητοι περιορισμοί που τους επιβάλλετε θα έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία στα νεανικά μυαλά τους. Κυβερνάτε τα παιδιά σας με τρυφερότητα και συμπόνια, ενθυμούμενοι ότι «οι άγγελοι αυτών εν τοις ουρανοίς δια παντός βλέπουσι το πρόσωπον του Πατρός Μου του εν τοις ουρανοίς.» (Ματθ. 18:10.) Αν θέλετε να κάνουν οι άγγελοι για τα παιδιά σας το έργο που ο Θεός τους έχει αναθέσει, συνεργαστείτε τότε με αυτούς, εκτελώντας το μέρος σας. ZY 362.3
Όταν μεγαλώνουν με τη συνετή και στοργική καθοδήγηση ενός πραγματικού σπιτιού, τα παιδιά δεν θα θελήσουν να παραστρατήσουν ζητώντας τις διασκεδάσεις και ξένες συναναστροφές. Δεν θα έλκονται από την αμαρτία. Το πνεύμα που κυριαρχεί στο σπίτι θα διαπλάσσει το χαρακτήρα τους. Θα αποκτήσουν συνήθειες και αρχές που θα γίνουν ισχυρή άμυνα κατά του πειρασμού όταν θα αφήσουν το προστατευτικό περιβάλλον του σπιτιού για να πάρουν τη θέση τους στην κοινωνία. ZY 363.1
Τα παιδιά έχουν, όπως και οι γονείς, σημαντικά καθήκοντα στο σπίτι. Πρέπει να διδαχθούν ότι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της οικογενείας. Τρέφονται, ντύνονται, αγαπιούνται, φροντίζονται και πρέπει να ανταποκρίνονται για όλα αυτά τα ευεργετήματα με το να σηκώνουν τα βάρη του σπιτιού που τους αναλογούν και να φέρουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη ευτυχία μέσα στην οικογένεια της οποίας είναι μέλη. ZY 363.2
Τα παιδιά πολλές φορές δυσανασχετούν με τους επιβαλλόμενους περιορισμούς. Αργότερα όμως στη ζωή θα ευγνωμονούν τους γονείς τους για την ανελλιπή φροντίδα και την αυστηρή επαγρύπνηση που τα φύλαξε και τα καθοδήγησε στα χρόνια της απειρίας τους. ZY 363.3