Σήμερα εισχωρούν στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και στις εκκλησίες παντού πνευματιστικές διδασκαλίες που υπονομεύουν την πίστη στο Θεό και στο λόγο Του. Η θεωρία ότι ο Θεός είναι μία ουσία που διαπερνά ολόκληρη τη φύση γίνεται αποδεκτή από πολλούς που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στις Γραφές. Όσο όμως έντεχνα και αν είναι καλυμμένη η θεωρία αυτή αποτελεί μία πολύ επικίνδυνη απάτη. Δίνει ψευδή αναπαράσταση του Θεού και προσβάλλει την απεραντοσύνη και τη μεγαλοπρέπειά Του. Και τείνει ασφαλώς όχι μόνο στο να παραπλανά αλλά και να υποβιβάζει τους ανθρώπους. Το σκότος είναι το στοιχείο του, η ηδυπάθεια είναι η σφαίρα του. Το αποτέλεσμα της αποδοχής της είναι ο χωρισμός από το Θεό. Για την αμαρτωλή ανθρώπινη φύση αυτό σημαίνει καταστροφή. ZY 397.2
Η αμαρτία μας έφερε σε μία κατάσταση αφύσικη και η δύναμη που μπορεί να μας επανορθώσει πρέπει να είναι υπερφυσική, διαφορετικά δεν έχει αξία. Δεν υπάρχει παρά μία μόνο δύναμη που μπορεί να εξουδετερώσει την επιρροή του κακού από τις ανθρώπινες καρδιές. Αυτή είναι η δύναμη του Θεού, μέσω του Ιησού Χριστού. Μόνο με το αίμα του Εσταυρωμένου είναι εφικτός ο καθαρισμός της αμαρτίας. Μόνο η χάρη Του μπορεί να μας κάνειικανούς να αντισταθούμε και να καθυποτάξουμε τις ροπές της αμαρτωλής μας φύσης. Οι θεωρίεςπερίπνευμάτων ενσχέση με το Θεό εκμηδενίζουν τη χάρη Του. Αν ο Θεός είναι μία ουσία που εμποτίζει όλα τα αντικείμενα της φύσης, τότε ενοικεί σε όλους τους ανθρώπους. Και προκειμένου να φθάσει στην αγιοσύνη ο άνθρωπος δεν έχει παρά να αναπτύξει την ενυπάρχουσα μέσα του δύναμη. ZY 397.3
Οι θεωρίες αυτές, ακολουθούμενες από τα συλλογικά τους συμπεράσματα, σαρώνουν ολόκληρο το χριστιανικό οικοδόμημα. Απορρίπτουν την ανάγκη του εξιλασμού και καθιστούν τον άνθρωπο σωτήρα του εαυτού του. Αυτές οι θεωρίες περί του Θεού αχρηστεύουν το λόγο Του. Όσοι τις υιοθετούν διατρέχουν το σοβαρό κίνδυνο να παρασυρθούν τελικά στη θεωρίαότι ολόκληρη η Γραφή είναι μύθευμα. Μπορεί να θεωρούν την αρετή καλύτερη από την κακία, αποκλείοντας όμως το Θεό από την αρμόζουσα κυριαρχική Του θέση. Με αυτό τον τρόπο τοποθετούν την εξάρτηση τους επάνω στην ανθρώπινη δύναμη η οποία χωρίς το Θεό, είναι ανάξια. Αβοήθητη η ανθρώπινη θέληση δεν έχει πραγματική δύναμη να αντισταθεί στο κακό και να το νικήσει. Η άμυνα της ψυχής καταρρέει. Ο άνθρωπος δεν έχει να προτάξει τίποτε κατά της αμαρτίας. Όταν απορρίπτονται οι περιορισμοί του λόγου και του Πνεύματος του Θεού, δεν μπορούμε να φαντασθούμε πόσο χαμηλά μπορεί να βυθισθεί κανείς. ZY 398.1
«Πας λόγος Θεού είναι δεδοκιμασμένος
Είναι ασπίς εις τους πεποιθότας επ’ Αυτόν.
Μη προσθέσης εις τους λόγους Αυτού
Μήποτε σε εξελέγξη, και ευρεθής ψεύστης.»
«Αι ίδιαι αυτού ανομίαι θέλουσι συλλάβει τον
ασεβή,
Και με τα σχοινία της αμαρτίας αυτού θέλει σφίγ-
γεσθαι.» (Παρ. 30:5-6, 5:22.) ZY 398.2