“Ja uczyniłem ziemię i stworzyłem na niej ludzi, moje ręce rozciągnęły niebiosa i Ja daję rozkazy wszystkiemu ich wojsku”. Izajasza 45,12. TC 19.1
Adam i Ewa otrzymali wiedzę bezpośrednio od Boga i poznali Go przez Jego czyny. Wszystkie stworzone rzeczy w ich pierwotnej doskonałości wyrażały zamysły Boże. Dla Adama i Ewy przyroda była doskonałym obrazem Bożej mądrości. Jednak wskutek przestępstwa ludzkość została odcięta od poznania Boga przez bezpośredni kontakt z Nim i w znacznym stopniu pozbawiona możliwości uczenia się o Nim z Jego dzieł. (...) Na każdej stronicy wielkiej księgi Jego stworzonych dzieł nadal możemy dostrzec Jego podpis. Przyroda wciąż jeszcze mówi o swym Stwórcy. Jednak to objawienie jest tylko częściowe i niedoskonałe. W naszym upadłym stanie, mając ograniczone zdolności postrzegania, nie jesteśmy w stanie właściwie zinterpretować tego, co widzimy. Potrzebujemy pełniejszego objawienia Boga, które zostało dane w Jego spisanym Słowie. — Education 16.17. TC 19.2
Całe niebo z głębokim i radosnym zainteresowaniem przyglądało się stworzeniu świata, a zwłaszcza Adama i Ewy. Ludzie byli istotami szczególnego rodzaju. Zostali stworzeni “na obraz Boga”, a zamiarem Stwórcy było, aby zaludnili ziemię. Mieli być w ścisłej więzi z niebem, otrzymywać moc z wielkiego Źródła mocy. Podtrzymywani przez Boga mieli żyć bezgrzesznym, wiecznym życiem. TC 19.3
Szatan postanowił zniweczyć ten Boży plan. Nie musimy starać się zrozumieć motywacji, jaka skłoniła tę istotę, ustępującą godnością i władzą w przybytkach niebiańskich jedynie Chrystusowi, do siania zawiści i zazdrości w szeregach aniołów. Wielu z nich przyjęło jego postawę niezadowolenia, co doprowadziło w niebie do wojny zakończonej wyrzuceniem szatana i jego zwolenników. Nie musimy łamać swoich umysłów, by zrozumieć powód buntowniczych poczynań szatana. Jeśli istniałby jakiś powód, to grzech miałby swoje uzasadnienie. Jednak takiego uzasadnienia nie ma. Nie ma powodu, dla którego ludzie mieliby pójść tą samą drogą, jaką poszedł szatan. (...) TC 19.4
Gdy szatan został wyrzucony z nieba, postanowił założyć swoje królestwo na ziemi. Przez niego grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć. Uwierzywszy kłamstwu o Bogu Adam spadł ze swej wysokiej pozycji i otworzył bramy świata przed powodzią przekleństwa i nędzy. TC 19.5
Nie ma usprawiedliwienia dla przestępstwa Adama. Wszystkie jego potrzeby były obficie zaspokojone. Niczego więcej nie potrzebował. Tylko jeden zakaz obowiązywał go w raju. (...) Ten zakaz wykorzystał szatan, by doprowadzić ludzi do grzechu. — Manuscript 97, 1901. TC 19.6