“Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili”. Efezjan 2,10. TC 220.1
W dążeniu do zwycięstwa będziesz wystawiony na liczne pokusy, ale jeśli nie ustaniesz w walce, Chrystus pozwoli ci odnieść wielki sukces. Im poważniejsze przechodzisz próby, tym cenniejsze odniesiesz zwycięstwo. Jeśli tylko uciekniesz się do Źródła twojej siły, otrzymasz wielkie błogosławieństwo. Musimy jednak nauczyć się zrzucać wszelkie nasze troski na Jezusa, który jest naszą pomocą. Wszystkie twoje smutki i żal przedłóż w modlitwie Panu. TC 220.2
Wielką rzeczą jest wierzyć w Jezusa. Wielu ludzi mówi: “Wierz, tylko wierz! Wszystko, co musisz zrobić, to wierzyć w Jezusa”. Jednak naszym przywilejem jest dociec, co obejmuje ta wiara i co pociąga za sobą. Wielu z nas teoretycznie wierzy, ale ta wiara nie wpływa na nasze charaktery. Czytamy, że diabeł także wierzy i drży ze strachu. Gdy był w niebie, wierzył, że Chrystus jest Synem Bożym, ale wszczął walkę przeciwko Niemu, a na ziemi nękał Go na wszelkie sposoby. Wierzył w Chrystusa, ale czy ta wiara uratowała go? Nie, ponieważ nie wpuścił Chrystusa do swego serca i nie poddał swego charakteru Jego przekształcającemu działaniu. Musimy mieć tę wiarę, która działa w miłości i oczyszcza duszę. Taka wiara w Chrystusa będzie nas prowadzić do odrzucenia wszystkiego, co nie jest Mu miłe. TC 220.3
Jeśli nie mamy takiej działającej wiary, to tak, jakbyśmy nie mieli żadnej wiary. Możesz przyznawać, że Chrystus jest Zbawicielem świata, ale czy jest twoim Zbawicielem? Czy wierzysz dzisiaj, że On da ci siłę i moc do pokonania każdej wady twojego charakteru? (...) Mamy wzrastać do wymiarów pełni Chrystusowej, a tym samym stawać się kosztowną świątynią w Panu. “Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich; i będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim”. (...) TC 220.4
Jest to ogromna różnica, czy żyjemy w sprawiedliwości, czy też w grzechu. Niektórych z nas Zbawiciel wstydziłby się nazwać braćmi i siostrami, jednak stoi On u boku tych, którzy są obciążeni brzemionami, aby nieść im pomoc. (...) TC 220.5
Chrystus wziął na siebie naszą naturę, aby móc przyjść nam z pomocą w pokusach, które na nas czyhają. (...) Czy mielibyśmy Go nie przyjąć jako naszego Zbawiciela? Jeśli czujesz, że grzech cię zranił i użądlił, wołaj do Zbawcy, a On cię uratuje. — Manuscript 5, 1886. TC 220.6