“Podszedł też do Szymona Piotra, który mu rzekł: Panie, Ty miałbyś umywać nogi moje?” Jana 13,6. TC 263.1
Kiedy przyszła kolej na Piotra, nie mógł się powstrzymać i zdziwiony zawołał: “Panie, Ty miałbyś umywać nogi moje?” (...) TC 263.2
Jezus spokojnie odpowiedział: “Co Ja czynię, ty nie wiesz teraz, ale się potem dowiesz”. Dotkliwie odczuwając upokorzenie swego Pana i pałając miłością oraz szacunkiem dla Niego, Piotr z wielkim naciskiem wykrzyknął: “Przenigdy nie będziesz umywał nóg moich!” TC 263.3
Jezus odpowiedział uroczystym tonem: “Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał działu ze mną”. TC 263.4
Promień światła przeniknął do umysłu ucznia. Zrozumiał, iż posługa, której nie chciał przyjąć, jest symbolem większego oczyszczenia — duchowego oczyszczenia umysłu i serca. Nie mógł znieść myśli o odłączeniu od Chrystusa, wolałby śmierć niż życie bez Niego. “Panie, nie tylko nogi moje, lecz i ręce, i głowę” — powiedział. TC 263.5
“Rzecze mu Jezus: Kto jest umyty, nie ma potrzeby myć się, chyba tylko nogi, bo czysty jest cały”. (...) TC 263.6
Człowiek, który się wykąpał, jest czysty, ale nogi obute w sandały szybko ulegały zabrudzeniu i wkrótce znowu trzeba je było umyć. W podobny sposób Piotr i jego bracia zostali obmyci w wielkim źródle zmywającym grzech i nieczystość. Chrystus uznał ich za swoich. Jednak pokusa sprowadziła ich do złego, więc nadal potrzebowali oczyszczającej łaski. Kiedy Jezus opasał się ręcznikiem, by umyć ich zabrudzone stopy, pragnął jednocześnie zmyć wyobcowanie, zazdrość i pychę z ich serc. Było to o wiele ważniejsze niż umycie zakurzonych stóp. Duchowo żaden z nich nie był na to przygotowany (...), by uczestniczyć w wieczerzy paschalnej i pamiątce, którą Chrystus miał właśnie ustanowić. Ich serca musiały zostać oczyszczone. Duma i egoizm doprowadziły do niezgody i nienawiści, ale Jezus wszystko to zmył obmywając ich stopy. TC 263.7
Ich uczucia uległy diametralnej przemianie. Patrząc na nich Jezus mógł powiedzieć: “Czyści jesteście”. Zapanowała jedność serc i wzajemna miłość. Uczniowie stali się pokorni i gotowi do słuchania. Poza Judaszem każdy z nich był gotów odstąpić innym wyższe miejsce. (...) TC 263.8
Zanim wierzący przystępują do uczestniczenia w symbolach złamanego ciała i przelanej krwi Chrystusa, powinni usunąć wszelką dzielącą ich niezgodę. (...) Mamy dążyć do tego, by być gotowymi na zamieszkanie z Chrystusem w Jego królestwie. — Manuscript 106, 1903. TC 263.9