“Lecz utarł się u was zwyczaj, aby wam wypuszczać na Paschę jednego; chcecie więc, abym wam wypuścił króla żydowskiego?”. Jana 18,39. TC 274.1
Wielki bój między Księciem światłości a księciem ciemności nie osłabł ani trochę wraz z upływem czasu. (...) TC 274.2
Dla nas Chrystus wystawił się na przebiegłe pokusy szatana i dał nam przykład, jak pokonać szatana w walce. Pociesza swoich naśladowców, mówiąc: “Ufajcie, Ja zwyciężyłem świat”. Szatan czyni mistrzowskie wysiłki, by przedłużyć panowanie grzechu. Ustawia wszystkich swoich złych agentów w bojowym szyku przeciwko Jezusowi Chrystusowi w aktywnym, desperackim konflikcie, aby zranić serce nieskończonej Miłości. Zwodzi ludzi, by kłaniali się bożkom i w ten sposób zyskuje panowanie nad ziemskimi królestwami. Uznał, że pozycja boga tego świata ustępuje jedynie pozycji Boga w niebie. W znacznym stopniu jego plany zostały zrealizowane. Kiedy Jezus był na ziemi, szatanowi udało się doprowadzić ludzi do odrzucenia Syna Bożego i wybrania Barabasza, który swoim charakterem reprezentował szatana, boga tego świata. TC 274.3
Jezus Chrystus przyszedł, by zakwestionować uzurpację panowania szatana w królestwach tego świata. Bój jeszcze się nie zakończył, a gdy dochodzimy do końca czasu, walka staje się coraz intensywniejsza. W miarę zbliżania się powtórnego przyjścia Chrystusa szatańscy agenci wychodzą z ukrycia. Szatan nie tylko ukaże się w ludzkiej postaci, ale także będzie udawał Jezusa Chrystusa, a świat, który odrzucił prawdę, przyjmie go jako Pana panów i Króla królów. Szatan wykorzysta swoją władzę i będzie działał na ludzką wyobraźnię. Będzie niszczył ciała i umysły ludzi, a działając za pośrednictwem dzieci nieposłuszeństwa będzie zwodził i fascynował, podobnie jak wąż. Jakim widowiskiem będzie ten świat dla niebiańskich istot! Jakim widowiskiem dla Boga, Stwórcy wszechświata! TC 274.4
Zwodząc naszych prarodziców w Edenie szatan przyjął inną postać, aby ich omamić i wywołać zamieszanie w ich umysłach. W podobny sposób będzie działał w czasach końca. Użyje w stosunku do ludzi całej swej zwodniczej mocy, aby dokończyć dzieła zwiedzenia ludzkości. Jego działanie będzie tak zwodnicze, że ludzie postąpią podobnie, jak w czasach Chrystusa, a zapytani: “Którego chcecie, abym wam wypuścił, Barabasza czy Jezusa, którego zowią Chrystusem?”, niemal wszyscy zawołają: “Barabasza! Barabasza!” A gdy padnie pytanie: “Cóż więc mam uczynić z tym, którego nazywacie królem żydowskim?”, rozlegnie się okrzyk: “Ukrzyżuj Go!” — Manuscript 39, 1894; The Review and Herald, 14 kwiecień 1896. TC 274.5