“Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie”. Objawienie 3,21. TC 287.1
Szatan ze wszystkich sił walczy o ludzi. Rzuca swój piekielny cień na naszą ścieżkę. (...) Zamiast patrzeć na jego moc, zwróćmy wzrok na Tego, który może zbawić każdego. Dlaczego wasza wiara nie przedziera się przez mrok tam, gdzie jest Chrystus? On poprowadził za sobą jeńców i obdarzył swoich naśladowców darami. On nauczy was, że szatan domaga się prawa do każdego człowieka, który nie jest połączony z Jezusem i nie chce być Jego własnością. TC 287.2
Szatan jest sprawcą śmierci. Co Chrystus uczynił, by przypieczętować wyrok na szatana? Ostatnie słowa Chrystusa umierającego na krzyżu brzmiały: “Wykonało się”. Jana 19,30. Diabeł zrozumiał, że to oznacza dla niego wyrok śmierci. Oddając swoje życie, Chrystus przypieczętował wyrok śmierci na szatana i wywiódł na światło nieśmiertelność. TC 287.3
Kiedy Chrystus zmartwychwstał, otrzymał moc i panowanie. Otworzył groby i wywiódł tłum jeńców, świadcząc naszemu światu i całemu wszechświatu, że ma moc nad śmiercią i wydrze jej więźniów. TC 287.4
Nie wszyscy, którzy umarli wierząc w Jezusa, zostali wskrzeszeni w tamtym czasie. Była to tylko zapowiedź tego, co stanie się w przyszłości, abyśmy wiedzieli, że śmierć i grób nie są w stanie zatrzymać swoich więźniów, gdyż Chrystus zabrał ich do nieba. A kiedy On powróci w mocy i chwale, otworzy groby. Więzienie zostanie otwarte i umarli wyjdą odziani w chwałę nieśmiertelności. TC 287.5
Chrystus zabrał z sobą ludzi jako trofea, które przedstawił wszechświatu. Wszelka sympatia dla Lucyfera, który niegdyś był cherubem nakrywającym, teraz zniknęła. Bóg pozwolił szatanowi okazać jego prawdziwy charakter. Gdyby to się nie stało, mogliby się znaleźć tacy, którzy uznaliby, że oskarżenia, jakie Lucyfer skierował przeciwko Bogu, nie były całkowicie bezzasadne, a Bóg postąpił niesłusznie, nie dając Lucyferowi okazji do ich potwierdzenia. TC 287.6
Książę żywota i książę ciemności zmagają się z sobą. Książę żywota zwyciężył, ale zapłacił za to nieskończenie wielką cenę. Jego zwycięstwo oznacza dla nas zbawienie. (...) Czy nasz Zbawiciel nie musiał zwyciężyć? Czy nie musiał toczyć walki z księciem ciemności i odnieść zwycięstwa w każdej kwestii? On powierzył to dzieło swoim naśladowcom. Tak więc i my mamy coś do zrobienia. — Manuscript 1, 1889. TC 287.7