“Przystało bowiem, aby Ten, dla którego i przez którego istnieje wszystko, (...) sprawcę ich zbawienia uczynił doskonałym przez cierpienia”. Hebrajczyków 2,10. TC 369.1
Wśród ludu Bożego nie może być rozłamów, sporów i wzajemnej walki. Siły sprawiedliwości muszą się zjednoczyć w boju przeciwko złu. Wszystkie siły ludu Bożego muszą zostać skierowane przeciwko potędze wroga. Wola każdego dziecka Bożego musi zostać poddana woli Bożej. Szatańskie wysiłki w walce przeciwko dobru i straszna nienawiść zwolenników szatana do wyznawców Boga są wyzwaniem, wobec którego jeszcze bardziej paląca staje się potrzeba jedności i zgody w szeregach sił sprawiedliwości. TC 369.2
Przed nami jest straszliwy bój. Zbliżamy się do ostatniej bitwy w wielkim dniu Boga Wszechmogącego. To, co od dawna było trzymane pod kontrolą, zostanie uwolnione. Aniołowie miłosierdzia zwijają swoje skrzydła i przygotowują się do opuszczenia świata i pozostawienia go pod kontrolą szatana, króla, którego świat sobie wybrał, mordercy i niszczyciela od początku. TC 369.3
Zwierzchności i moce ziemi trwają w zaciekłym buncie przeciwko Bogu niebios. Pałają nienawiścią do wszystkich, którzy Mu służą, i już wkrótce dojdzie do ostatniej wielkiej bitwy między dobrem a złem. Ziemia stanie się polem bitwy — sceną ostatnich zmagań i ostatecznego zwycięstwa. Tutaj, gdzie szatan tak długo podburzał ludzi przeciwko Bogu, bunt zostanie na zawsze zdławiony. TC 369.4
Chrystus przyszedł na tę ziemię w ludzkiej postaci, aby stać się Wodzem naszego zbawienia i ocalić nas od mocy szatana. Gdy wydawało się, że wróg odniósł wyraźne zwycięstwo nad sprawiedliwością, Bóg działał z miłosierdziem i mocą, by przeciwdziałać jego zamierzeniom. (...) TC 369.5
Lud Boży ma wydawać odważne i zdecydowane świadectwo na rzecz prawdy, przedstawiając zamiary Boże słowem i piórem. (...) Gdy skupiamy uwagę na Chrystusie, On przemawia do naszych serc, a Duch Święty napełnia je swoją obecnością. Nie mamy czasu na spory i walki między sobą ani na wzajemne podejrzenia i uprzedzenia. Za późno na to, (...) gdyż Chrystus stoi już u drzwi. TC 369.6
W czystej nauce objawiona jest niebiańska rzeczywistość. Prawda nie jest czymś ulotnym. Ze Słowa Bożego stale płynie światło. Bóg wzywa swój lud, by przybliżył się do Niego. Niech nikt nie staje między Bogiem a Jego ludem. Chrystus puka do drzwi serca prosząc, by Go wpuścić. Czy wpuścisz Go? — Letter 153, 1901. TC 369.7