“Gdyż nie ci, którzy zakonu słuchają, są sprawiedliwi u Boga, lecz ci, którzy zakon wypełniają, usprawiedliwieni będą”. Rzymian 2,13. AN 148.1
W życiu wielu z tych, których nazwiska są wpisane do ksiąg zborowych, nie dokonała się prawdziwa zmiana. Prawda została przez nich zatrzymana na zewnętrznym dziedzińcu. Nie przeżyli rzeczywistego nawrócenia, w ich sercach nie było prawdziwego działania łaski. (...) AN 148.2
Ten, kto pragnie wyrobić sobie silny, zrównoważony charakter, musi wszystko oddać Chrystusowi i wszystko czynić dla Niego. Odkupiciel nie przyjmie połowicznej służby. Taki człowiek musi codziennie uczyć się, co to znaczy być poddanym. Musi studiować Słowo Boże, rozumieć je i być posłusznym jego nakazom. W ten sposób może osiągnąć najwyższy standard chrześcijańskiej doskonałości. Nie ma granic duchowego rozwoju dla tego, kto jest uczestnikiem boskiej natury. Dzień po dniu Bóg działa w nim doskonaląc jego charakter, który ma wytrzymać ostatnią próbę. Każdego dnia w swoim życiu taki człowiek służy bliźnim. Światło, które jest w nim, jaśnieje na zewnątrz i uśmierza wszelkie spory. Dzień po dniu w jego życiu dokonuje się na oczach ludzi i aniołów podniosły eksperyment pokazujący, co ewangelia może uczynić dla upadłych ludzi. AN 148.3
Nie oszczędzajmy się, ale gorliwie zabierzmy się do dzieła reformy, które musi być dokonane w naszym życiu. Ukrzyżujmy własne ja. Będziemy musieli toczyć walkę z grzesznymi nawykami, ale w imieniu i w mocy Jezusa możemy zwyciężyć. Temu, kto codziennie będzie się do tego przykładał, dana jest obietnica: “Albowiem jestem tego pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani przyszłość, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. Rzymian 8,38.39. (...) Sam Bóg jest “usprawiedliwiającym tego, kto wierzy w Chrystusa Jezusa, naszego Pana”, “a których usprawiedliwił, tych i uwielbił”. Wiersz 30. AN 148.4
Wstyd i upodlenie z powodu grzechu są ogromne, ale zaszczyty i wywyższenie dzięki odkupiającej miłości są o wiele większe. Ludziom dążącym do tego, by zmienić się na podobieństwo Boże, dany jest niebiański skarb, potężna moc, która wynosi ich nawet ponad aniołów, którzy nigdy nie upadli. — The Review and Herald, 7 lipiec 1904. AN 148.5