“Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi”. Dzieje Apostolskie 5,29. AN 149.1
Daniel i jego towarzysze mieli sumienia wolne od wszelkiego poczucia winy wobec Boga. Jednak nie osiągnęli tego bez podjęcia wysiłku. Jakże ciężką próbę musieli przejść trzej towarzysze Daniela, kiedy zażądano od nich oddania czci wielkiemu posągowi, jaki król Nebukadnesar wzniósł na równinie Dura! Ich zasady zakazywały im oddawania czci bożkom, gdyż było to obrazą dla Boga niebios. Wiedzieli, że jedynie Bogu zawdzięczają wszelkie swoje zdolności, więc choć ich serca pełne były szczerej sympatii dla wszystkich ludzi, mieli gorące pragnienie dochowania wierności swemu Bogu. (...) AN 149.2
Król oświadczył trzem młodym Hebrajczykom: “Gdy więc teraz usłyszycie głos rogu, fletu, cytry, harfy, lutni, dud oraz wszelkiego rodzaju instrumentów muzycznych, bądźcie gotowi upaść i oddać pokłon posągowi, który ja wzniosłem; bo jeżeli nie oddacie pokłonu, będziecie natychmiast wrzuceni do wnętrza rozpalonego pieca ognistego, a który bóg wyrwie was z mojej ręki?” Jednak młodzieńcy odpowiedzieli królowi: “My nie mamy potrzeby odpowiadać ci na to. Jeżeli nasz Bóg, któremu służymy, może nas wyratować, wyratuje nas z rozpalonego pieca ognistego i z twojej ręki, o królu. A jeżeli nie, niech ci będzie wiadome, o królu, że twojego boga nie czcimy i złotemu posągowi, który wzniosłeś, pokłonu nie oddamy”. Daniela 3,15-19. (...) Ci wierni młodzieńcy zostali wrzuceni do ognia, ale Bóg pokazał swoją moc i wybawił swoje sługi. Ktoś podobny do Syna Bożego spacerował z nimi w środku ognia, a gdy zostali wydobyci z pieca, nawet swąd ognia ich nie przeniknął. (...) AN 149.3
W ten sposób młodzieńcy, napełnieni Duchem Świętym, ogłosili całemu narodowi swą wiarę, iż Ten, któremu oddają cześć, jest jedynym i żyjącym Bogiem. Ten pokaz ich wiary był najwymowniejszym przedstawieniem zasad, które wyznawali. Aby uzmysłowić bałwochwalcom moc i wielkość żyjącego Boga, Jego słudzy musieli sami okazać Mu szacunek. Musieli wykazać, że On jest Tym jedynym, któremu oddają najwyższą cześć i że żadne względy, w tym nawet ratowanie własnego życia, nie są w stanie nakłonić ich do bałwochwalstwa. Ta nauka ma bezpośredni i żywotny wpływ na nasze doświadczenie w czasach ostatecznych. — Manuscript 16, 1896. AN 149.4