“Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go”. 2 Mojżeszowa 20,8-11. AN 151.1
Czwarte przykazanie jest jasno sprecyzowane. Nie wolno nam wykonywać naszej pracy w sabat. Bóg dał człowiekowi sześć dni na pracę, ale zarezerwował siódmy dzień dla siebie i ogłosił błogosławieństwo dla wszystkich, którzy go świętują. Szóstego dnia tygodnia należy poczynić wszystkie niezbędne przygotowania do święcenia sabatu. (...) Należy zrobić wszystkie zakupy i ugotować wszystko w piątek. Należy się wykąpać, wypastować buty i przygotować odzież. Chorzy oczywiście wymagają opieki w sabat, a wszystko, co jest konieczne do zrobienia dla ich wygody, jest aktem miłosierdzia, a więc nie powinno być uważane za przekroczenie przykazania. (...) Jednak żadna nasza praca nie powinna być wykonywana w świętym czasie. AN 151.2
Niedziela jest powszechnie uważana za dzień świętowania i rozrywki, ale Pan pragnie, by Jego lud dał światu wznioślejszy, świętszy przykład. W sabat rodzina powinna uroczyście poświęcić się Bogu. (...) Niechaj wszyscy połączą się w oddawaniu czci Bogu w Jego świętym dniu. (...) AN 151.3
Jeśli zmierzasz do niebiańskiej ojczyzny, świat będzie mocno nacierał na ciebie. (...) Ziemskie władze będą rzucać ci kłody pod nogi. Spotkasz się z uciskiem, duchowymi zniewagami, ostrymi słowami, kpinami, prześladowaniem. Ludzie będą od ciebie żądać podporządkowania się prawom i zwyczajom, których przestrzeganie równa się niewierności wobec Boga. Właśnie w takich chwilach wierni Boży napotkają krzyż na swej życiowej drodze. Jednak jeśli sabat jest dla ciebie święty zgodnie z czwartym przykazaniem dekalogu, i jeśli jest znakiem między Bogiem i Jego ludem, zgodnie z trójanielskim poselstwem, musimy bardzo uważać, by w każdym słowie i każdym czynie uczcić Boga. (...) AN 151.4
Jeśli nie będziesz zjednoczony z Chrystusem tak jak skałoczep (rodzaj mięczaka — przyp. tłum.) ze skałą, ogromna siła nurtu świeckiego życia podetnie ci nogi i porwie w dół. — Manuscript 3, 1885. AN 151.5