“Pan zaś oświadczył dzisiaj co do ciebie, że jako lud będziesz wyłączną jego własnością, jak ci obiecał, i że ty masz przestrzegać wszystkich jego przykazań”. 5 Mojżeszowa 26,18. AN 150.1
Bóg chce nas poddać próbie, a jeśli dorośniemy do Jego standardu, będziemy szczególnym ludem. Sabat jest wyraźną linią podziału między nami a światem. Dla tych, którzy przyjęli światło tej prawdy, sabat jest próbą. Nie jest ludzkim wymogiem, ale próbą Bożą. To on wykaże różnicę między tymi, którzy służą Bogu, a tymi, którzy Mu nie służą. W związku z nim rozegra się ostatnia wielka walka między prawdą a błędem. Wszyscy, którzy wyznają, iż zachowują prawo Boże, powinni zjednoczyć się w świętym zachowywaniu Bożego świętego sabatu. (...) AN 150.2
Kiedy anioł zniszczenia miał przejść przez Egipt i zgładzić pierworodnych, zarówno wśród ludzi, jak i wśród zwierząt, Izraelitom polecono zamknąć dzieci w domach i naznaczyć odrzwia krwią. Nikomu nie wolno było opuścić domu, gdyż ci, którzy znaleźliby się wśród Egipcjan, zostaliby zniszczeni wraz z nimi. AN 150.3
Powinniśmy zastosować tę lekcję do siebie. Jeszcze raz anioł zniszczenia ma przejść przez kraj. Na ludzie Bożym położony zostanie znak, a jest nim zachowywanie świętego Bożego sabatu. Nie wolno nam w tej kwestii kierować się własną wolą i sądem ani zwodzić samych siebie, że Bóg przystanie na nasze warunki. (...) To, co tobie wydaje się mało ważne, może mieć najdonioślejsze znaczenie w Bożych planach co do zachowania twojego życia, czy zbawienia twojej duszy. Bóg wypróbowuje naszą wiarę i daje nam pewną rolę do odegrania w Jego działaniach dla naszego dobra. Wobec tych, którzy zastosują się do postawionych przez Niego warunków, Jego obietnica zostanie spełniona. (...) AN 150.4
Mamy wiernie uczyć nasze dzieci Bożych przykazań. Powinny one podporządkować się naszemu rodzicielskiemu autorytetowi. Przez wiarę i modlitwę powierzcie dzieci Bogu, a On będzie współdziałał z waszymi staraniami, gdyż to właśnie obiecał. A kiedy zniszczenie dotknie kraj, wasze dzieci wraz z wami znajdą schronienie w namiocie Pana. — Manuscript 3, 1885. AN 150.5