“Bacz, powiedziano mu, abyś uczynił wszystko według wzoru, który ci został ukazany na górze”. Hebrajczyków 8,5. AN 154.1
Pan dając Mojżeszowi na górze wskazówki co do budowy przybytku, udzielił ważnej lekcji swojemu ludowi we wszystkich wiekach. W pracy tej wymagał doskonałości w najdrobniejszych szczegółach. — The Review and Herald, 11 styczeń 1912. AN 154.2
W miarę jak nikczemność w świecie staje się coraz większa, a nauki szatana rozwijają się coraz bardziej i są coraz szerzej akceptowane, nauka Chrystusa ma być wyrażona w życiu nawróconych ludzi. (...) AN 154.3
We wszystko, do czego chrześcijanin przykłada rękę, powinna być wpleciona myśl o wiecznym życiu. Jeśli wykonuje pracę na roli albo w warsztacie, powinien się kierować niebiańskimi zasadami. (...) Dzięki łasce Chrystusa zostało nam zapewnione wszystko, co jest potrzebne do tego, by charakter chrześcijanina przywieść do doskonałości. Bóg jest uwielbiony, gdy Jego lud we wszystkich sprawach — rodzinnych i zawodowych — objawia zasady nieba. (...) AN 154.4
Pan wymaga poprawności zarówno w drobnych, jak i wielkich sprawach. Ci, którzy w końcu zostaną przyjęci jako obywatele niebiańskiej krainy, będą ludźmi, którzy na ziemi starali się czynić wolę Pańską we wszystkim i pragnęli, by niebiańska pieczęć została wyciśnięta na ich ziemskich pracach. Aby ziemski przybytek mógł reprezentować niebiański, miał być doskonały we wszystkim, a więc musiał być w najmniejszych szczegółach wzorowany na niebiańskim wzorcu. Podobnie jest z charakterami tych ludzi, którzy mają być zaakceptowani przez niebo. AN 154.5
Syn Boży zstąpił z nieba na ziemię, aby ludzie mogli w Nim mieć objawienie doskonałego charakteru, który Bóg akceptuje. Dzięki łasce Chrystusa zapewnione zostało wszystko, co jest potrzebne do zbawienia ludzkości. Jest to całkiem możliwe, by każda rzecz, jaką czynią chrześcijanie, była tak czysta, jak czyny Chrystusa. Człowiek, który akceptuje zalety charakteru Chrystusa oraz przyjmuje wartość Jego życia i poniesionej przez Niego ofiary, jest w oczach Bożych tak cenny jak Jego umiłowany Syn. — The Review and Herald, 11 styczeń 1912. AN 154.6