“Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony”. Galacjan 6,1. AN 291.1
Bóg jest miłością i życiem. Jego cechą jest to, że ratuje, przekształca i odradza. Przed założeniem świata Syn Boży został przeznaczony na śmierć, a odkupienie jest tajemnicą, która była “przez długie wieki milczeniem” pokryta. Patrz Rzymian 16,25. Jednak grzech jest niewytłumaczalny i nie można znaleźć żadnego uzasadnienia dla jego istnienia. Nikt nie pojmie, kim jest Bóg, póki w świetle krzyża Golgoty nie zrozumie, że sam jest grzesznikiem. Jednak gdy w swej wielkiej potrzebie woła o przebaczającego grzech Zbawiciela, Bóg objawia się mu jako łaskawy, miłosierny, cierpliwy, obfitujący w dobroć i prawdę. Dziełem Chrystusa jest odkupienie, odrodzenie i uratowanie tego, co zginęło. Jeśli jesteśmy związani z Chrystusem, my także będziemy uczestnikami boskiej natury i współpracownikami Bożymi. Mamy opatrywać zranione dusze, a jeśli brat czy siostra zbłądzą, nie wolno nam przyłączać się do wroga w niszczeniu i rujnowaniu, ale mamy pracować z Chrystusem, by w duchu łagodności podnosić upadających. AN 291.2
Podstawą naszej nadziei w Chrystusie jest fakt, iż uznajemy siebie za grzeszników potrzebujących odrodzenia i odkupienia. Ponieważ jesteśmy grzesznikami, możemy odważnie przylgnąć do Chrystusa jako naszego Zbawiciela. Jednak strzeżmy się postępować wobec błądzących tak, jakbyśmy sami nie potrzebowali odkupienia. Nie krytykujmy, nie potępiajmy i nie niszczmy innych, jakbyśmy sami byli bez winy. Dziełem Chrystusa jest opatrywanie, leczenie i odnawianie. Bóg jest miłością. (...) On nie daje szatanowi okazji do triumfowania, gdyż nie obnaża brutalnie naszych słabości wobec naszych wrogów. — The Review and Herald, 26 luty 1895. AN 291.3
Chrystus przyszedł, by uczynić zbawienie dostępnym dla wszystkich ludzi. (...) Najbardziej błądzący i grzeszni nie zostali pominięci. Chrystus działa zwłaszcza dla tych, którzy najbardziej potrzebują zbawienia, które On daje. Im większa potrzeba zmiany życia, tym głębsze jest Jego zainteresowanie człowiekiem, współczucie i gorliwość w działaniu. Jego wielkie serce pełne miłości jest poruszone do głębi widokiem tych, których stan jest najbardziej beznadziejny, i którzy najbardziej potrzebują Jego przekształcającej łaski. — Testimonies for the Church V, 603. AN 291.4