“Jeśliby zgrzeszył brat twój, idź, upomnij go sam na sam; jeśliby cię usłuchał, pozyskałeś brata swego”. Mateusza 18,15. AN 292.1
“Nade wszystko — napisał apostoł — miejcie gorliwą miłość jedni ku drugim”. 1 Piotra 4,8. Nie słuchaj plotek o bratu czy siostrze. Bądź ostrożny, gdy przyjmujesz słowa krytyki przeciwko bliźniemu. Tego, który oskarża, zapytaj, czy w tej sprawie postępuje zgodnie z zasadami Słowa Bożego. Chrystus udzielił dokładnych wskazówek, jak należy to czynić. Idź do brata i w cztery oczy porozmawiaj o jego błędach. Nie wymawiaj się od tego, mówiąc: “Ja osobiście nic nie mam do tego człowieka”. Zasady podane przez Chrystusa są tak jasno sprecyzowane i tak proste, iż tego rodzaju wymówki nie mają sensu. AN 292.2
Bez względu na to, czy masz osobisty zatarg z oskarżoną osobą, zalecenie Chrystusa jest takie samo. Twój brat potrzebuje pomocy. Powiedz jemu, a nie komuś innemu, że krążą plotki na jego temat. Daj mu możliwość złożenia wyjaśnień. Możliwe, że doniesienia są fałszywe, a trudną sytuację można rozwiązać dzięki prostemu wyjaśnieniu. Takie traktowanie człowieka jest właściwe dla każdego, kto jest podejrzany o błąd. — Manuscript 31, 1911. AN 292.3
Paweł mówi: “Bracia, jeśli człowiek zostanie przyłapany na jakimś upadku, wy, którzy macie Ducha, poprawiajcie takiego w duchu łagodności, bacząc każdy na siebie samego, abyś i ty nie był kuszony”. Galacjan 6,1. (...) Te słowa są niebiańskim zaleceniem i powinny być wprowadzane w codzienną praktykę. Jeśli ktoś zawinił, to zamiast mówić o tym komuś innemu, udaj się do tego, który, jak mniemasz, zbłądził, i łagodnie, z szacunkiem, tak jak sam chciałbyś być potraktowany na jego miejscu, porozmawiaj z nim o jego błędzie. Jeśli nie powie się mu o jego błędzie, ale będzie się rozsiewać plotki wśród innych, nie podejmując żadnych wysiłków w celu ratowania błądzącego, to jak Bóg potraktuje tych, którzy dopuszczają się takiego okrutnego postępowania? AN 292.4
Bóg mówi: “Nie ma ani jednego sprawiedliwego”. Rzymian 3,10. Wszyscy mają tę samą grzeszną naturę. Wszyscy są podatni na błędy. Nikt nie jest doskonały. Pan Jezus oddał życie za błądzących, aby mogli otrzymać przebaczenie. Nie jest naszą rolą potępianie ludzi. Chrystus nie przyszedł, by potępiać, ale by zbawiać. — Manuscript 31, 1911. AN 292.5