“Zrzuć na Pana brzemię swoje, a On cię podtrzyma! On nie dopuści, by na zawsze zachwiał się sprawiedliwy”. Psalmów 55,23. AN 120.1
Pan troszczy się o wszelkie swoje stworzenie. Miłuje je wszystkie i nie czyni różnicy między nimi, z wyjątkiem tego, że najszczerszą litość ma dla tych, którzy są wezwani do noszenia największych brzemion. Dzieci Boże muszą przejść przez próby i trudności. Jednak powinny przyjąć swój los z ochotą, pamiętając, że wszystko, czego nie daje im świat, Bóg wynagrodzi im swymi najlepszymi darami. — The Ministry of Healing 199. AN 120.2
Gdy nieustannie się martwimy, grozi nam niebezpieczeństwo nałożenia sobie na kark ciężkiego jarzma. Nie zadręczajmy się, ponieważ wtedy jest ono cięższe i bardziej nieznośne. Czyńmy wszystko, co w naszej mocy i nie trapmy się, ale ufajmy Chrystusowi. — Letter 123, 1904. AN 120.3
W zmiennych okolicznościach zmienia się także nasze życiowe doświadczenie, a zmiany te albo podnoszą nas w górę, albo spychają w dół. Jednak zmiana okoliczności nie ma takiej mocy, by zmienić Boże nastawienie do nas. On jest taki sam wczoraj, dziś i na zawsze, i prosi nas, byśmy całkowicie ufali Jego miłości. AN 120.4
Szatan szuka okazji, by wpędzić nas w takie okoliczności, które potęgują niewiarę, w nadziei, iż doprowadzi do tego, że zwątpimy w Boga. Nie wolno nam pielęgnować ani jednej myśli nacechowanej niewiarą. Kiedy bierze nas pokusa, by patrzeć w ciemność, otwórzmy okna duszy w stronę nieba, aby jasne promienie Słońca Sprawiedliwości mogły nas oświecić. Zbliżmy się do Boga. On obiecał, że jeśli to uczynimy, wówczas i On zbliży się do nas i wzniesie swój sztandar przeciwko naszemu wrogowi. Skuteczność Jego opiekuńczej mocy nie zmniejsza się. Niechaj nasza wiara wytrzyma próbę i nie zachwieje się, gdyż Chrystus jest doskonałym Zbawicielem. AN 120.5
Możesz uważać swoje plany za doskonałe, ale Bóg może uznać, że konieczne jest, abyś przeżył rozczarowanie, aby twoje plany zostały dostosowane do Jego planu. Jego droga jest zawsze najlepsza. On widzi i zna wszystkie sprawy. My nie zawsze widzimy je tak, jak On je widzi. (...) AN 120.6
Oprzyj się na Słowie Bożym. Cokolwiek się stanie, trwaj w bezgranicznej ufności aż do końca. — Letter 150, 1903. AN 120.7