“Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą? Na nic więcej już się nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana”. Mateusza 5,13. WM 163.1
Bóg będzie współpracował z Kościołem, ale wierzący muszą być w tę pracę również zaangażowani. Oby każdy z was, kto poznał, jak dobre jest Słowo Boże, wziął sobie do serca następujące słowa: “Tak niechaj świeci wasza światłość przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie”. Mateusza 5,16. Jezus powiedział: “Wy jesteście solą ziemi; jeśli tedy sól zwietrzeje, czymże ją nasolą? Na nic więcej już się nie przyda, tylko aby była precz wyrzucona i przez ludzi podeptana”. Zbawienna sól, smak chrześcijanina, to miłość Jezusa w sercu, sprawiedliwość Chrystusa przenikająca duszę. Jeśli wierzący chce zachować zbawczą skuteczność swej wiary, musi zawsze mieć przed sobą sprawiedliwość Chrystusa i dążyć do chwały Bożej jako nagrody. Wówczas moc Chrystusa będzie się objawiała w życiu i charakterze takiego człowieka. WM 163.2
Gdy staniemy przed perłowymi bramami i otrzymamy prawo wejścia do miasta Bożego, czy ktokolwiek z tych, którzy tam wejdą, będzie żałował, że bez reszty poświęcił swe życie Jezusowi? Miłujmy Go teraz niepodzielnym uczuciem i współpracujmy z niebiańskimi posłańcami, abyśmy stali się współpracownikami Bożymi, a uczestnicząc w boskiej naturze mogli objawiać Chrystusa bliźnim. Ach, jakże potrzebujemy chrztu Ducha Świętego! Oby jasne promienie Słońca Sprawiedliwości oświeciły umysły i serca, usuwając wszelkie bożki ze świątyni duszy! Oby nasze usta zostały otwarte, by mówić o Bożej dobroci i mocy! WM 163.3
Jeśli w sposób pozytywny odpowiecie Jezusowi na Jego pociągającą ku Niemu moc, będziecie wywierać wpływ na innych przez piękno i moc łaski Chrystusowej. Patrzmy na Niego i zmieniajmy się na Jego podobieństwo, bo w Nim mieszka cieleśnie pełnia boskości. Pamiętajcie, że jesteście przyjęci w Umiłowanym “i macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności”. Kolosan 2,10. — The Bible Echo, 15 luty 1892. WM 163.4