“Wróć do domu swojego i rozpowiadaj, jak wielkie rzeczy uczynił ci Bóg. I odszedł, rozpowiadając po całym mieście, jak wielkie rzeczy uczynił mu Jezus”. Łukasza 8,39. WM 176.1
Pole do działania jest wszędzie, wzywając do pracy kaznodziejów. W kraju i za granicą otwierają się przed nami wielkie możliwości, ale co za tym idzie, mamy obowiązki, którym, jak się wydaje, nie sposób sprostać. Jednak wielu ludzi ma światło prawdy, a jeśli będą czynić wszystko, co w ich mocy, by przekazywać to światło innym, można dokonać bardzo wiele! Nie wszyscy mogą być kaznodziejami Słowa, ale w swoich domach mogą coś czynić dla Chrystusa. Mogą wykonywać dobre dzieło wśród sąsiadów. Jeśli zaangażują umysły i serca do działania, wówczas mogą mądrze planować i być użyteczni, bez względu na to, jakie zajmują stanowisko. WM 176.2
Rosnące możliwości pracy, opatrznościowe otwarcie drogi dla Słowa Bożego, wymaga od nas poświęcenia czasu, intelektu i pieniędzy, darów wielkich i małych, stosownie do tego, jak Bóg nam pobłogosławił, aby umożliwić głoszenie prawdy w ciemnych zakątkach ziemi, nieść sztandar sprawiedliwości i szerzyć królestwo Chrystusa. Niebiańscy aniołowie czekają, by zjednoczyć się ze sługami Bożymi i sprawić, iż ludzie usłyszą prawdę, poddadzą się wpływowi Ducha Świętego i doznają nawrócenia. WM 176.3
Od dawna oczekujemy przyjścia Pana, ale czy robimy wszystko, co w naszej mocy, by przyspieszyć to wydarzenie? “Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy, chociaż niektórzy uważają, że zwleka, lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania”. 2 Piotra 3,9. Podczas gdy Pan stale działa i całe niebo uczestniczy w wykonywaniu dzieła na ziemi, by prowadzić ludzi do Chrystusa i nakłonić ich do okazania skruchy, co czynią ci, którzy znają prawdę, aby stać się przekazicielami światła i współpracować z Bogiem? Czy codziennie pytają: “Panie! co chcesz, abym ja uczynił?” Dzieje Apostolskie 9,6 (BG). Czy zapierają się samych siebie, podobnie jak czynił to Jezus? Czy są głęboko poruszeni, a ich serca zwracają się w modlitwie do Boga, aby mogli otrzymać Jego łaskę, dar Ducha Świętego, by mądrze pracować, stosownie do swoich możliwości i posiadanych środków w celu ratowania bliźnich, którzy giną bez Chrystusa? — The Review and Herald, 16 maj 1893. WM 176.4