“Uczniowie zaś byli pełni radości i Ducha Świętego”. Dzieje Apostolskie 13,52. WM 177.1
Dzieło Ducha Świętego jest ogromne. On jest źródłem mocy i skuteczności pracowników Bożych. On jest też Pocieszycielem; dzięki Niemu człowiek może cieszyć się obecnością Chrystusa. Ten, kto spogląda na Chrystusa w prostej, dziecięcej wierze, staje się uczestnikiem boskiej natury dzięki działaniu Ducha Świętego. Chrześcijanin, prowadzony przez Ducha Bożego, może wiedzieć, że ma pełnię w Tym, który jest Głową wszystkiego. Jak Chrystus został uwielbiony w dniu Pięćdziesiątnicy, tak jeszcze raz będzie uwielbiony w ostatnim dziele ewangelii, gdy przygotuje lud do tego, by mógł się on ostać w ostatniej próbie, w ostatecznym konflikcie wielkiego boju. WM 177.2
Gdy ziemia zostanie oświecona chwałą Bożą, ujrzymy dzieło podobne do tego, jakie zostało wykonane przez pierwszych uczniów, napełnionych Duchem Świętym, głoszących moc zmartwychwstałego Zbawiciela. Niebiańskie światło rozjaśniło ciemności, w jakich były pogrążone umysły tych, którzy byli zwiedzieni przez wrogów Chrystusa. Fałszywe wyobrażenia o Nim zostały odrzucone, a dzięki działaniu Ducha Świętego ludzie ci ujrzeli Go jako Księcia i Zbawiciela, który przyszedł, by Izrael się opamiętał i otrzymał odpuszczenie grzechów. Chrystus został uwielbiony przez moc Ducha Świętego spoczywającego na ludziach. WM 177.3
Objawienie Chrystusa przez Ducha Świętego uświadomiło im Jego moc i majestat, tak iż z wiarą wyciągnęli ku Niemu ręce, mówiąc: “Wierzę”. Tak było w czasie wczesnego deszczu, a późny deszcz będzie jeszcze obfitszy. Zbawiciel ludzkości zostanie uwielbiony, a ziemia będzie oświecona jasnymi promieniami Jego sprawiedliwości. On jest źródłem światłości, a światło z otwartych bram nieba oświeca lud Boży, aby wierzący mogli wywyższać Chrystusa i Jego wspaniały charakter wobec tych, którzy jeszcze są pogrążeni w ciemności. — The Home Missionary, 1 listopad 1893. WM 177.4