“Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie”. Objawienie 3,21. WM 367.1
Możemy zwyciężyć. Tak, zwyciężyć całkowicie, w pełni. Jezus oddał życie, by umożliwić nam wyzbycie się każdej wady, oparcie się każdej pokusie, byśmy w końcu mogli zasiąść z Nim na Jego tronie. WM 367.2
Korzystamy z wielkiego przywileju, że mamy wiarę i pewność zbawienia. Dzisiaj moc Boża nie jest mniejsza. Zostanie tak samo darmo udzielona, jak zawsze, jednak Kościół stracił wiarę pozwalającą uchwycić się tej mocy oraz energię potrzebną do podjęcia duchowej walki, podobnej do tej, jaką toczył Jakub, kiedy wołał: “Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. 1 Mojżeszowa 32,26. Wytrwałość w wierze zanikła. Musi nastąpić jej ożywienie w sercach ludu Bożego. Muszą oni otrzymać błogosławieństwo Boże. Żywa wiara zawsze prowadzi w górę, ku Bogu i chwale, zaś niewiara wiedzie w dół, ku ciemności i śmierci. WM 367.3
Wielu tak jest pochłoniętych doczesnymi troskami i zmartwieniami, iż nie mają czasu na modlitwę, a nawet nie są nią zainteresowani. Zachowują formę pobożności, ale brakuje im ducha modlitwy. Tacy ludzie odeszli daleko od naszego Wzoru, Jezusa. Chrystus wiele się modlił, a jak gorliwe i pełne żaru były Jego wołania do Ojca! Jeśli On, umiłowany Syn Boży, wykazywał tak wielką gorliwość w duchowych zmaganiach dla naszego dobra, to z o ileż większym ożywieniem powinniśmy my—całkowicie zależni od nieba w kwestii duchowej siły — zmagać się z Bogiem w modlitwie. WM 367.4
Nie wolno nam spoczywać na laurach, póki każdy znany nam grzech nie zostanie przez nas wyznany. Kiedy dopełnimy tego warunku, możemy ufać, że Bóg nas akceptuje. Nie oczekujmy, że inni za nas pokonają siły ciemności i osiągną zwycięstwo. Efekty takiego “zapożyczonego” zwycięstwa nie byłyby trwałe. Bogu należy służyć z zasady, a nie pod wpływem uczucia. Rano i wieczorem powinniśmy odnosić zwycięstwo. Nasze codzienne obowiązki nie powinny nas od tego odciągać. Musimy mieć czas na modlitwę, a modląc się, powinniśmy wierzyć, że Bóg nas słyszy. Nie zawsze będziemy odczuwali, iż nasza modlitwa została wysłuchana, ale pamiętajmy, że jest tak dlatego, ponieważ nasza wiara musi zostać wypróbowana. Musi się okazać, czy ufamy Bogu i czy mamy żywą, niezachwianą wiarę. — The Review and Herald, 4 wrzesień 1883. WM 367.5