“Człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać”. 1 Koryntian 2,14. WM 104.1
Klejnoty prawdy leżą porozrzucane na polu objawienia, ale zostały przykryte pochodzącymi od ludzi tradycją, mądrością i przykazaniami. Niebiańska mądrość jest niemal zupełnie ignorowana, bowiem szatan przekonał świat, że słowa i osiągnięcia ludzi to wszystko, co się liczy w życiu. Pan Bóg, Stwórca wszystkiego, za nieskończoną cenę ofiarował światu ewangelię. Dzięki temu boskiemu czynnikowi został otwarty dostęp do żywego, odświeżającego źródła niebiańskiego pocieszenia i stałego wsparcia dla tych, którzy zechcą przyjść i czerpać. Są jeszcze kolejne wątki prawdy do odkrycia, ale duchowe rzeczy należy duchowo rozsądzać. WM 104.2
Umysły zaćmione złem nie mogą należycie ocenić wartości prawdy, która jest w Jezusie. Gdy pielęgnuje się występek, ludzie nie odczuwają potrzeby gorliwego wysiłku, połączonego z modlitwą i rozmyślaniem, aby zrozumieć, że zdobędą poznanie prawdy albo stracą niebo. Tak długo pozostawali w ciemności, w jakiej pogrążył ich wróg, iż postrzegają prawdę jakby patrzyli przez przydymione okulary — w ich oczach wszystko jest ciemne i wypaczone. Ich duchowy wzrok jest słaby i zawodny, gdyż odwracają się od światła i wpatrują w mrok. WM 104.3
Jednak ci, którzy wyznają wiarę w Jezusa, powinni zawsze zmierzać ku światłu. Powinni codziennie modlić się o to, by światło Ducha Świętego oświecało stronice świętej księgi, aby mogli pojąć sprawy, które są z Ducha Bożego. Musimy niezachwianie ufać Słowu Bożemu, gdyż w przeciwnym razie zginiemy. Słowa ludzi, jakkolwiek wielkich, nie są w stanie uczynić nas doskonałymi, gotowymi do wszelkiego dobrego dzieła. WM 104.4
“Bóg wybrał was od początku ku zbawieniu przez Ducha, który uświęca, i przez wiarę w prawdę”. 2 Tesaloniczan 2,13. W tym wersecie przedstawione są dwa czynniki odgrywające doniosłą rolę w dziele zbawienia człowieka: boski wpływ i silna, żywa wiara tych, którzy idą za Chrystusem. To przez uświęcenie w Duchu i wiarę w prawdę stajemy się współpracownikami Boga. — The Review and Herald, 1 grudzień 1891. WM 104.5