Það er alvarlegt mál að sóa eigum Guðs, að iðka rán gagnvart Guði, því að með því verður skynjunin brengluð og hjartað hart . . . RR 52.5
Hugleiða ætti afleiðingarnar af því að synja Guði. Hinn lati þjónn, sem ekki ávaxtar fé Drottins síns, glatar eilífri arfleifð í ríki dýrðarinnar. - R&H 22. jan. 1895. RR 52.6
Að svíkja Guð er mesta synd sem hægt er að gera sig sekan um; samt er þessi synd djúpstæð og víðtæk. - R&H 13. okt. 1896. RR 53.1