Postępowanie Boga z jego ludem powinno być często powtarzane. Jakże często zakładane były drogowskazy przez Pana w jego postępowaniu ze starożytnym Izraelem! Aby nie zapomnieli historii przeszłości, nakazał On Mojżeszowi ułożyć te wydarzenia w pieśń, aby rodzice mogli nauczać jej swoje dzieci. Mieli zebrać pamiątki i rozłożyć je na widoku. Podejmowano szczególne trudy, by je zachować, aby — gdy dzieci będą pytały o znaczenie tych rzeczy — cała historia mogła zostać powtórzona. W ten sposób opatrznościowe postępowanie i wyraźna dobroć, i miłosierdzie Boga w jego opiece i wyzwoleniu jego ludu były zachowywane w pamięci. Jesteśmy nawoływani: “Przypomnijcie sobie dni poprzednie, kiedy po swym oświeceniu wytrwaliście w licznych zmaganiach z utrapieniami”. Hebrajczyków 10,32. Dla swojego ludu w tym pokoleniu Pan działał jako Bóg czyniący cuda. Miniona historia sprawy Bożej powinna być często przedstawiana ludziom, młodym i starym. Potrzebujemy często opowiadać o Bożej dobroci i chwalić go za jego cudowne dzieła. — Testimonies for the Church VI, 364.365. WP3 286.3