Og enn fremur: sonur minn, þýðstu viðvaranir. Að taka saman margar bœkur, á því er enginn endir, og mikil bókiðn þreytir líkamann. Préd. 12, 12 DL 146.1
Andleg áreynsla án samsvarandi líkamlegrar hreyfingar beinir óhæfilega miklu blóði til heilans og þannig er horfið jafnvægi blóðrásarinnar. Heilinn fær of mikið blóð en útlimirnir of lítið. Það ætti að tempra vandlega hlutfallið milli náms og afþreyingar og hluta af tímanum ætti að verja til líkamlegs starfs... DL 146.2
Það er ekki hægt að varðveita heilsuna án þess að nokkrum hluta hvers dags sé varið til líkamlegrar áreynslu undir berum himni. Ákveðnar stundir ættu að vera helgaðar einhvers konar líkamlegu starfi, einhverju, sem kallar alla hluta líkamans til athafna. Jafnið álagið á hinu andlega og líkamlega og hugurinn ... mun endurnýjast. 91CTBH, 82, 83 DL 146.3
Hugur hugsandi manna erfiðar of mikið. Þeir nota tíðum andlega krafta sína hóflaust, en æðsta markmið annars hóps er líkamlegt starf. Síðari hópurinn þjálfar ekki huga sinn. Þeir þjálfa vöðva sína, en heilar þeirra eru rændir vitsmunalegum þrótti. Á sama hátt eru hugir hugsandi manna þjálfaðir, en líkamar þeirra eru rændir þrótti og styrk vegna þess að þeir vanrækja að þjálfa vöðvana... Heilsan ætti að vera næg hvatning til að fá þá til að sameina líkamlegt og andlegt starf. DL 146.4
Það ætti að sameina siðferðislega, vitsmunalega og líkamlega rækt til að fá vel þroskaða, alhliða menn og konur. Sumir eru hæfir til að beita miklum vitsmunalegum styrk, en aðrir eru hneigðir til að elska og njóta líkamlegs starfs. Báðir þessir hópar ættu að leitast við að bæta sig þar sem þeim er vant, svo að þeir geti gefið Guði sig alia, lifandi, heilaga og honum þóknanlega fórn, sem er skynsamleg guðsdýrkun af þeirra hálfu. 92CPT, 290, 291 DL 146.5
Það ætti að gæta heilsunnar eins vandlega og lyndiseinkunnarinnar. 93CTBH, 83 DL 146.6