Przy stworzeniu, Adam i Ewa posiedli wiedzę o oryginalnym Zakonie Bożym. Był on wyryty w ich sercach i wiedzieli, czego Zakon od nich wymaga. Gdy przestąpili Zakon Boży, utracili szczęśliwy stan niewinności i stali się grzesznikami; przyszłość upadłej rasy nie była oświetlona nawet jednym promykiem nadziei. Bóg im współczuł i Chrystus ułożył plan zbawienia, na mocy którego, przyjął winę na siebie. Gdy zostało wypowiedziane przekleństwo nad ziemią i człowiekiem, to w powiązaniu z nim, została również podana obietnica, że Chrystus jest nadzieją i przebaczeniem za przestępstwo Zakonu Bożego. Chociaż ponura ciemność, jak całun śmierci zawisła nad przyszłością, to jednak obietnica Zbawiciela, ta Gwiazda nadziei, oświetliła jej ciemności. Adam był pierwszym, któremu Chrystus ogłosił Ewangelię. Adam i Ewa wyrażali szczery żal i skruchę z powodu swojej winy. Uwierzyli w drogocenną obietnicę Bożą i zostali ocaleni przed całkowitą zagładą. — The Review and Herald, 29 kwietnia 1875. BK 13.1
W chwili gdy zaistniał grzech, pojawił się Zbawiciel. Chrystus wiedział, że przyjdzie mu cierpieć, mimo to zgodził się zastąpić człowieka. Z chwilą, gdy Adam zgrzeszył, właśnie w tym momencie, Syn Boży z największym pełnomocnictwem przedstawił siebie, jako poręczenie dla ludzkiej rasy, postanawiając umrzeć za nią na krzyżu Golgoty, by odwrócić wypowiedziany wyrok nad winnymi. — The Review and Herald, 12 marca 1901. BK 13.2
Jezus stał się Zbawicielem świata, okazał doskonałe posłuszeństwo wobec każdego słowa wychodzącego z ust Bożych. Odkupił haniebny upadek Adama, połączył ziemię — którą grzech odłączył od Boga — z niebiańskim kontynentem.*Oczywiście słowo “kontynent” jest tu użyte w szerszym znaczeniu niż potocznie dziś się to rozumie. Oznacza ono absolut, który określa słowo “kontynent”, albo “trwały glob”, lub też orbitę słońca i księżyca.” (English Dictionary Oxford) — Wydawcy. — Bible Echo and Signs of the Times, 6 sierpnia 1894. BK 13.3
Mimo, że ziemia została odłączona od niebiańskiego kontynentu i odłączona od wspólnoty z nim, Jezus ponownie połączył ją ze sferą chwały. — The Signs of the Times, 24 listopada 1887. BK 13.4
Natychmiast, gdy człowiek uległ pokusie szatana i uczynił to, czego według Słowa Bożego miał nie czynić, Syn Boży stanął pomiędzy żyjącymi a śmiercią, mówiąc: “Pozwól karze spaść na mnie. Chcę stanąć na miejscu człowieka. On powinien otrzymać jeszcze jedną szansę”. — Letter 22, 1900 (13 lutego 1900). BK 13.5
Co za miłość! Co za zdumiewające uniżenie! Król chwały zniżył się do upadłej ludzkości! Postawił swoje stopy tam, gdzie wstąpił Adam. Przyjął ludzką, upadłą naturę, by podjąć walkę z tym potężnym wrogiem, który pokonał Adama. Zwyciężył szatana i przez to otworzył drogę wyzwolenia z niełaski związanej z upadkiem Adama dla tych wszystkich, którzy uwierzą w Niego. — Redemption; or the Temptation of Christ 15. BK 13.6